درر الفوائد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] درر الفوائد (ابهام زدایی). درر الفوائد ممکن است عنوان برای کتاب های ذیل باشد: • درر الفوائد فی الحاشیة علی الفرائد، اثر آخوند مولی محمدکاظم خراسانی• درر الفوائد فی شرح الفرائد، اثر آیت الله سید یوسف مدنی یکی از شروح با ارزش فرائد الاصول شیخ انصاری• درر الفوائد (حائری یزدی)، اثر شیخ عبدالکریم حائری یزدی، به زبان عربی• حاشیة علی درر الفوائد، اثر محمود آشتیانی، حاشیه ای بر بخشی از کتاب درر الفوائد، اثر آیت الله حاج شیخ عبدالکریم یزدی حائری
...

[ویکی نور] درر الفوائد (حائری یزدی طبع جدید). درر الفوائد، اثر شیخ عبد الکریم حائری یزدی ، به زبان عربی و مشتمل بر یک دوره مباحث اصولی از ابتدای موضوع علم تا رساله اجتهاد و تقلید است. نخستین بار، جلد اول آن در سال 1337ش و جلد دوم آن، در سال 1338ش و بعد از آن مکرراً چاپ شده است.
جلد اول، مشتمل بر موضوعاتی از قبیل تعریف علم اصول، موضوع علم اصول، وضع و مباحث مربوط به آن، مشتق و مباحث مربوط به آن، اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص و مطلق و مقید است و جلد دوم، شامل مباحث قطع و ظن و شک و تعارض دلیلین می باشد.
مؤلف، در جلد اول، ابتدا به تعریف علم اصول و موضوع آن می پردازد، سپس وارد بحث های مقدماتی می شود که مربوط به مباحث الفاظ علم اصول است و آنها عبارتند از: حقیقت وضع و اقسام آن، حقیقت و مجاز و علایم هر یک، حقیقت شرعیه، صحیح و اعم، اشتراک الفاظ، استعمال لفظ در بیشتر از یک معنا و بحث مشتق.
وضع، نوعی اختصاص و ارتباط موجود بین لفظ و معناست و این اختصاص، اگر ناشی از عمل واضع باشد، وضع تعیینی و اگر ناشی از کثرت استعمال باشد، وضع تعینی نام دارد. مؤلف، در اقسام وضع، آن جا که وضع خاص و موضوع له عام است، می فرماید: این قسم، در جایی است که شخص و جزیی خارجی تصور شود بدون آنکه علم تفصیلی به قدر مشترک بین آن و سایر افراد باشد، ولی علم اجمالی به وجود قدر جامعی بین آن و باقی افراد وجود دارد، مانند آنکه انسان، جسمی را از دور می بیند، ولی نمی داند که حیوان است یا جماد و به طور کلی نمی داند که داخلِ در کدام نوع است؟ پس لفظ را به ازای چیزی که با این شخص در خارج متحد است، وضع می کند. بنا بر این موضوع له اجمالاً و بالوجه ملاحظه شده است...
مؤلف، بعد از فراغت از مباحث مقدماتی، به مقاصد کتاب می پردازد:

[ویکی نور] درر الفوائد (حائری یزدی طبع قدیم). درر الفوائد (حائری یزدی - طبع قدیم)، تقریرات بحث سید محمد بن قاسم طباطبایی فشارکی (متوفای 1316 قمری) است که توسط علامۀ مجدد، آیت الله شیخ عبدالکریم بن محمد جعفر مهرجردی حائری یزدی (متوفای 1355 قمری) مؤسّس حوزۀ علمیّۀ قم نوشته شده است.
سید محمد فشارکی از اجلاء شاگردان میرزای شیرازی بزرگ بوده که بعد از رحلت ایشان از سامراء به نجف می رود.
کتاب درر الفوائد پس از وفات سید محمد فشارکی اصفهانی تألیف شده، زیرا به دنبال نام ایشان عبارت های «نور اللّه مضجعه» و «طاب ثراه» دیده می شود و از طرفی قبل از ارتحال آخوند خراسانی در سال 1329 قمری نگاشته شده، زیرا بعد از نام ایشان عبارت های «دام بقاه» و نظائر آن دیده می شود. بنابراین، کتاب بین سال های 1316 قمری تا 1329 قمری تألیف شده است.
آن چنانکه در مقدمۀ کتاب گفته شده، مؤلف ابتدا کتاب اصولی به نام درر الفوائد را نگاشته که علاوه بر این که مسائل مهم اصولی را در بر داشته در نهایت اختصار و دارای متنی روان و آسان بوده است؛ ولی پس از مدتی در بعضی از نظریات مطرح شده، تجدید نظر کرده و آنچه به نظرش مورد نیاز بوده اضافه کرده که در حواشی کتاب مشهود است.
این کتاب در زمان حیات مؤلف چاپ شده است. جلد اول آن در سال 1337 قمری و جلد دوّم در سال 1338 قمری انتشار یافته است. مخارج انتشار آن هم به وسیلۀ حاج سید اسماعیل بن حاج آقا محسن عراقی تأمین شده است.

[ویکی فقه] درر الفوائد (حائری یزدی). «درر الفوائد»، اثر شیخ عبد الکریم حائری یزدی ، به زبان عربی و مشتمل بر یک دوره مباحث اصولی از ابتدای موضوع علم تا رساله اجتهاد و تقلید است. نخستین بار، جلد اول آن در سال ۱۳۳۷ ش و جلد دوم آن، در سال ۱۳۳۸ ش و بعد از آن مکررا چاپ شده است.
جلد اول، مشتمل بر موضوعاتی از قبیل تعریف علم اصول ، موضوع علم اصول، وضع و مباحث مربوط به آن، مشتق و مباحث مربوط به آن، اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص و مطلق و مقید است و جلد دوم، شامل مباحث قطع و ظن و شک و تعارض دلیلین می باشد.
گزارش محتوا
مؤلف، در جلد اول، ابتدا به تعریف علم اصول و موضوع آن می پردازد، سپس وارد بحث های مقدماتی می شود که مربوط به مباحث الفاظ علم اصول است و آنها عبارتند از: حقیقت وضع و اقسام آن، حقیقت و مجاز و علایم هر یک، حقیقت شرعیه، صحیح و اعم، اشتراک الفاظ، استعمال لفظ در بیشتر از یک معنا و بحث مشتق.وضع، نوعی اختصاص و ارتباط موجود بین لفظ و معناست و این اختصاص، اگر ناشی از عمل واضع باشد، وضع تعیینی و اگر ناشی از کثرت استعمال باشد، وضع تعینی نام دارد. مؤلف، در اقسام وضع، آن جا که وضع خاص و موضوع له عام است، می فرماید: این قسم، در جایی است که شخص و جزیی خارجی تصور شود بدون آنکه علم تفصیلی به قدر مشترک بین آن و سایر افراد باشد، ولی علم اجمالی به وجود قدر جامعی بین آن و باقی افراد وجود دارد، مانند آنکه انسان ، جسمی را از دور می بیند، ولی نمی داند که حیوان است یا جماد و به طور کلی نمی داند که داخل در کدام نوع است؟ پس لفظ را به ازای چیزی که با این شخص در خارج متحد است، وضع می کند. بنا بر این موضوع له اجمالا و بالوجه ملاحظه شده است...
مقاصد کتاب
مؤلف، بعد از فراغت از مباحث مقدماتی، به مقاصد کتاب می پردازد:
← مقصد اول
...

پیشنهاد کاربران

بپرس