دانائه

دانائه یا دانائی ( به یونانی: Δανάη ) در اساطیر یونانی، تنها فرزند آکریسیوس پادشاه آرگوس و همسرش اوریدیسه بود. پرسئوس، قهرمان اسطوره ای یونان، فرزند او و زئوس است. [ ۱]
دانائه، از زیباترین دختران سرزمین خود بود، اما شاه آکریسیوس از این که فرزند ذکوری نداشت، ناخرسند می نمود. روزی شاه به معبد دلفی رفت تا از آپولو سؤال کند که آیا ممکن است وی روزی صاحب پسر شود یا خیر. کاهنهٔ معبد به او گفت که هرگز چنین چیزی ممکن نیست و در ادامهٔ سخن چیزی به او گفت اندوهبارتر و ناگوارتر از سخن پیشین: این که دخترش پسری از زئوس به دنیا می آورد که روزی جد خود را خواهد کشت.
یک راه خلاص شدن از این مشکل، کشتن دخترش بود، ولی آکریسیوس قصد نداشت این کار را بکند. دانائه بچه نداشت و شاه برای این که وی را همچنان بدون فرزند نگه دارد، در دخمه ای برنزی ( مفرغی ) در حیاط قصرش زندانی کرد و محافظانی برای مراقبت گماشت.
این اتاق در زمین فرورفته بود، ولی بخشی از سقف آن بازمانده بود و نور از همان جا به درون اتاق راه می یافت. زئوس از آن جا به شکل بارانی از طلا بر دانائه نزول کرد و او را حامله نمود و اتاق از طلا پر شد. بعد از اندک زمانی، فرزند آن ها یعنی پرسئوس به دنیا آمد. البته در هیچ داستانی گفته نشده است که دانائه چگونه فهمید که این باران طلا زئوس است که این گونه به دیدارش آمده.
دانائه دیربازی زاده شدن این پسر را از پادشاه پنهان داشت. پادشاه فقط از یک چیز مطمئن بود و آن این که زنده ماندن این پسر برای او خطرناک خواهد بود.
به هر حال شاه تصمیم نداشت که کودک را بکشد، مخصوصاً این که نوه اش فرزند زئوس شمرده می شد و با خدایان چنین رفتاری ممکن نبود و عواقب هولناک در پی می داشت. سرانجام پادشاه تصمیم گرفت که به طریقی دیگر عمل کند: وی دستور داد صندوقی بزرگ از چوب ساختند و آن دو را در آن جا دادند و صندوق را به دریا بردند و بر سینهٔ امواج رها ساختند ( چیزی شبیه به اتفاقی که در زندگینامه های موسی پیامبر و سارگون کبیر هم شاهد هستیم ) . هنگامی که صندوق در دل تاریکی دریا ره می پیمود، دانائه دعا و نیایش می نمود. سرانجام دریا به ارادهٔ پوزئیدون آرام گرفت و امواج دریا بنا به خواستهٔ زئوس، مادر و فرزند را به ساحل جزیرهٔ سریفوس[ ۲] آوردند، در آنجا ماهیگیری به نام دیکتیس ( به معنای"تور ماهیگیری" ) آن دو را پیدا کرد و پذیرایشان شد. دیکتیس برادر پولیدکتس پادشاه جزیره بود ( پولودکتس به معنی "کسی که بسیاری را دریافت می کند/پذیرا می شود" ) .

دانائه (اوراتسیو جنتیلسکی). دانائه و رگباری از طلا ( به ایتالیایی: Danaë e la pioggia d'oro ) نقاشی رنگ روغن روی بوم در حدود سال ۱۶۲۳ توسط هنرمند ایتالیایی اوراتسیو جنتیلسکی کشیده شده است. این اثر نمونه ای از یک نقاشی باروک ایتالیایی است و هم اکنون در مجموعه موزه جی. پال گتی نگهداری می شود.
اوراتسیو جنتیلسکی این نقاشی را در سال ۱۶۲۱ بر اساس سفارش جیووانی آنتونیو سائولی که جنتیلسکی را به جنوا دعوت کرده بود، کشید. جنتیلسکی علاوه بر دانائه تعدادی از آثار را برای سائولی نقاشی کرد، از جمله به مگدالن توبه کار و لوت و دخترانش می توان اشاره کرد. این نقاشی به طبیعت گرایی سبک کاراواجو نزذیک است که در کارهای جنتیلسکی با غزلیات توسکانی که بعداً ایجاد کرد، تأثیر گذاشت. [ ۱] [ ۲]
موضوع نقاشی، اسطوره یونان باستان دانائه است که در مورد چگونگی بازدید زئوس، پادشاه خدایان، در حمام طلا از دانائه بازدید کرد و بر اساس این وصلت پرسئوس از آن ها متولد شد. این اسطوره به عنوان پیشگام اعتقاد مسیحیان به بشارت، برداشت الهی از عیسی مسیح قلمداد می شود. [ ۲]
دختر اوراتسیو، آرتمیزیا جنتیلسکی، دانائه را زودتر به تصویر کشید. [ ۳]
این نقاشی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۶ در ساتبیز نیویورک به حراج گذاشته شد. این نقاشی مهمترین نقاشی باروک است که در دهه های گذشته برای فروش ارائه شد و توسط گتی به مبلغ ۳۰ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار خریداری شد. قرار است در کنار لوت و دخترانش اثر جنتیلسکی آویخته شود. [ ۱] [ ۴] [ ۵]
• به سفارش جیووانی آنتونیو سائولی، جنوا، در سال ۱۶۲۱.
• با نسب و ارث در خانواده؛
• توماس پی گرانژ، لندن، تا سال ۱۹۷۵؛
• توسط او در سال ۱۹۷۷ به ریچارد ال. فیگن فروخته شد.
• توسط او در ۲ اکتبر ۱۹۹۸ به یک اعتماد خانوادگی فروخته شد، محموله کنونی. [ ۱]

دانائه (نقاشی کلیمت). دانائه ( انگلیسی: Danaë ) یک نقاشی از گوستاو کلیمت[ و ۱] نقاش نماد گرای[ و ۲] اتریشی است که در سال ۱۹۰۷ میلادی خلق شد، ابعاد این نقاشی کلیمت ( ۷۷×۸۳ ) سانتی متر است و در گالری ورتل وین قرار دارد.
دانائه یک موضوع محبوب برای بسیاری از هنرمندان در قرن نوزدهم بود چرا که او را به عنوان نماد بارز عشق الهی و استعلا[ و ۳] می دانستند، دانائه بر طبق اساطیر در حالی که توسط پدرش پادشاه آرگوس در یک برج برنز زندانی شده بود. توسط زئوس ملاقات می شود و بر اثر این ملاقات های پنهانی دانائه باردار می گردد، در اینجا و نقاشی کلیمت، سمبل این موضوع بدین شکل مطرح می گردد که جریان باران طلایی در میان پاهای دانائه روان است و باعث برانگیختگی جنسی او می گردد، چهرهٔ دانائه از بابت این موضوع و تحریک آشکار است، در این اثر. او را پیچیده در پوشش ارغوانی سلطنتی که اشاره به اصل و نصب امپریالیستی اش دارد می بینیم، دانائه به واسطهٔ آمیزش با زئوس، پرسئوس را به دنیا می آورد که بعدها با کشتن مدوسا باعث رهایی آندرومده گردید.
بسیاری از تصاویر اولیه دانائه وابسته به عشق شهوانی بود، از دیگر نقاشی های تکمیل شدهٔ کلیمت بر پایهٔ همین سبک و سیاق می توان به نقاشی علاج ( ۱۹۰۰–۱۹۰۷ ) و مارهای آبی ( ۱۹۰۴–۱۹۰۷ ) اشاره کرد[ ۱] .