خرد بهتر از چشم و بینائی است
نه بینائی افزون ز دانائی است.
ابوشکور.
بمردی و دانائی و فرّهی بزرگی و آیین شاهنشهی.
فردوسی.
چنین داد پاسخ که ای سرفرازبدانایی از هر کسی بی نیاز.
فردوسی.
بگویم که این گرد بهرام گوربمردی و دانائی و فر و زور.
فردوسی.
که آمد بنزدیک ما آگهی ز دانائی شاه و از فرهی.
فردوسی.
بنزد چون تو بی جنسی چه دانائی چه نادانی بدست چون تو نامردی چه نرم آهن چه روهینا.
سنائی.
زهی تحصیل دانائی که سوی خود شدم نادان کرا استاد دانا بود چون من کرد نادانش.
خاقانی.
بنادانی خری بردم بر این بام بدانائی فرود آرم سرانجام.
نظامی.
ضمیرش کاروانسالارغیب است توانا را ز دانائی چه عیب است.
نظامی.
هر که درو جوهر دانائی است در همه کاریش توانائی است.
نظامی.
گر کسی را رغبت دانش بود گو دم مزن زانکه من دم درکشیدم تا بدانائی زدم.
سعدی.
فراسة؛ دانائی بنشان و نظر. نوقة؛ دانائی و مهارت در هر چیزی. قراب ؛ دانائی ودریافت وی. ( منتهی الارب ).- امثال :
دانائی بینائیست .
دانائی توانائیست .
|| عقل. ( آنندراج ). خرد. عاقلی. خردمندی.