داروهای گیاهی ( به انگلیسی: Herbal medicine یا Herbalism ) مطالعات مربوط به فارماکوگنوزی و استفاده از گیاهان دارویی در داروسازی است. گیاهان اساس معالجه پزشکی در بیشتر تاریخ بشر بود و امروزه نیزدر طب سنتی به طور گسترده ای از آن استفاده می شود. طب مدرن از بسیاری از ترکیبات گیاهی به عنوان پایه داروهای شیمیایی اثر بخش استفاده می کند. اگرچه گیاهان دارویی ممکن است استانداردهای مدرن آزمایش اثربخشی را برای گیاهان و داروهای حاصل از منابع طبیعی اعمال کنند، اما چند آزمایش بالینی با کیفیت بالا و استانداردهای خلوص یا دوز وجود دارد که به اثر بخشی داروهای گیاهی مهر تأیید می زند. دامنه داروهای گیاهی، گاهی شامل محصولات قارچی و عسل، و همچنین مواد معدنی، پوسته و برخی از قسمت های حیوانی را نیز شامل می شود. [ ۱]
و معنی آن فقط استفاده صرف از گیاهان نمی باشد.
تاریخچه طب گیاهی یا ساخت دارو از گیاه به اندازه قدمت بشر است یعنی با پیدایش اولین بیماریها انسان به طور غریزی شروع به درمان خود با گیاهان کرد و این درمان را با مواد اطراف و البته گیاهان فراوان و متفاوتی که در اطراف و اختیارش بودند آغاز نمود. انسان با گذشت زمان به تدریج با قدرت معجزه آسای گیاهان در درمان بیماریها و امراض آشنا و آنها را به کار بست. اگر چه علاقه و توجه به این گیاهان مفید در سال های گذشته ناچیز بوده ولی خوشبختانه اخیراً مورد توجه و عنایت بیشتری از طرف جوامع مختلف قرار گرفته است. [ ۲]
اما باید دانست که گرچه گرایش به استفاده از داروهای گیاهی طی چند دهه اخیر رواج بیشتری پیدا کرده ولی عوارض ناشناخته آن ته.
شواهد باستان شناسی نشان می دهد که استفاده از گیاهان دارویی به دوران پارینه سنگی، تقریباً ۶۰٬۰۰۰ سال پیش بازمی گردد. شواهد کتبی مربوط به داروهای گیاهی به بیش از ۵۰۰۰ سال پیش و به سومری ها برمی گردد که لیستی از گیاهان را تهیه می کردند. برخی از فرهنگ های باستان در مورد گیاهان و کاربردهای پزشکی آنها در کتابهایی خود نام آن را گیاهان علفی نوشته اند. در مصر باستان، گیاهان در پاپیروس پزشکی مصر ذکر شده اند، و در تصاویر مقبره های آنان به تصویر کشیده شده اند، یا در موارد نادری که در کوزه های پزشکی باستانی کشف شده حاوی مقادیر کمی از داروهای گیاهی بود است. از بین قدیمی ترین، طولانی ترین و مهمترین پاپیروس های پزشکی مصر باستان، قدمت پاپیروس ایبرز از حدود سال ۱۵۵۰ قبل از میلاد است و بیش از ۷۰۰ ترکیب را شامل می شود که عمدتاً منشأ گیاه داروی را دارند. اولین گیاهان شناخته شده گیاهان یونانی مربوط به تئوفراستوس ارسوس بود که در قرن ۴ قبل از میلاد در یونان می زیست، از دیوکلس کاریستوس که در قرن ۳ قبل از میلاد می زیست و از کورتزیوس که در قرن ۱ قبل از میلاد می زیست. فقط چند قطعه از این آثار سالم مانده است، اما از آنچه که باقی مانده است، دانشمندان هم پوشانی گیاهان مصری را مشاهده کردند. بذرهایی که احتمالاً برای گیاه شناسی مورد استفاده قرار می گرفتند در مکان های باستان شناسی چین عصر مفرغ با قدمت سلسله شانگ ( حدود ۱۶۰۰–۱۰۴۶ قبل از میلاد ) نیز شواهدی پیدا شدند، گیاهان نیز معمولاً در طب سنتی هند باستان وجود دارند، جایی که درمان اصلی بیماریها رژیم غذایی بود است. [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفو معنی آن فقط استفاده صرف از گیاهان نمی باشد.
تاریخچه طب گیاهی یا ساخت دارو از گیاه به اندازه قدمت بشر است یعنی با پیدایش اولین بیماریها انسان به طور غریزی شروع به درمان خود با گیاهان کرد و این درمان را با مواد اطراف و البته گیاهان فراوان و متفاوتی که در اطراف و اختیارش بودند آغاز نمود. انسان با گذشت زمان به تدریج با قدرت معجزه آسای گیاهان در درمان بیماریها و امراض آشنا و آنها را به کار بست. اگر چه علاقه و توجه به این گیاهان مفید در سال های گذشته ناچیز بوده ولی خوشبختانه اخیراً مورد توجه و عنایت بیشتری از طرف جوامع مختلف قرار گرفته است. [ ۲]
اما باید دانست که گرچه گرایش به استفاده از داروهای گیاهی طی چند دهه اخیر رواج بیشتری پیدا کرده ولی عوارض ناشناخته آن ته.
شواهد باستان شناسی نشان می دهد که استفاده از گیاهان دارویی به دوران پارینه سنگی، تقریباً ۶۰٬۰۰۰ سال پیش بازمی گردد. شواهد کتبی مربوط به داروهای گیاهی به بیش از ۵۰۰۰ سال پیش و به سومری ها برمی گردد که لیستی از گیاهان را تهیه می کردند. برخی از فرهنگ های باستان در مورد گیاهان و کاربردهای پزشکی آنها در کتابهایی خود نام آن را گیاهان علفی نوشته اند. در مصر باستان، گیاهان در پاپیروس پزشکی مصر ذکر شده اند، و در تصاویر مقبره های آنان به تصویر کشیده شده اند، یا در موارد نادری که در کوزه های پزشکی باستانی کشف شده حاوی مقادیر کمی از داروهای گیاهی بود است. از بین قدیمی ترین، طولانی ترین و مهمترین پاپیروس های پزشکی مصر باستان، قدمت پاپیروس ایبرز از حدود سال ۱۵۵۰ قبل از میلاد است و بیش از ۷۰۰ ترکیب را شامل می شود که عمدتاً منشأ گیاه داروی را دارند. اولین گیاهان شناخته شده گیاهان یونانی مربوط به تئوفراستوس ارسوس بود که در قرن ۴ قبل از میلاد در یونان می زیست، از دیوکلس کاریستوس که در قرن ۳ قبل از میلاد می زیست و از کورتزیوس که در قرن ۱ قبل از میلاد می زیست. فقط چند قطعه از این آثار سالم مانده است، اما از آنچه که باقی مانده است، دانشمندان هم پوشانی گیاهان مصری را مشاهده کردند. بذرهایی که احتمالاً برای گیاه شناسی مورد استفاده قرار می گرفتند در مکان های باستان شناسی چین عصر مفرغ با قدمت سلسله شانگ ( حدود ۱۶۰۰–۱۰۴۶ قبل از میلاد ) نیز شواهدی پیدا شدند، گیاهان نیز معمولاً در طب سنتی هند باستان وجود دارند، جایی که درمان اصلی بیماریها رژیم غذایی بود است. [ ۳] [ ۴]
wiki: داروهای گیاهی