دارالندوه

[ویکی فقه] دارالندوه، به مکانی در مکه گفته می شود که قصی بن کلاب، برای مشورت در امورات با مردم بنا نهاد.
دار الندوه (به فتح نون و واو) واژه ای است که لفظ ندوه آن برگرفته از ندی، نادی و منتدی به معنای مجلسی است که مردم در آن گرد می آیند. و در اصطلاح تاریخی به مکانی در مکه گفته می شود که قصی بن کلاب آن را به منظور مشورت مردم با وی بنا نهاد.
تاسیس دارالندوه
در ابتدا مکه ناحیه ای خشک و خالی از سکنه در سرزمین عربستان بود که حضرت ابراهیم (علیه السّلام) به دستور خداوند پس از بنای خانه کعبه، خانواده خویش، هاجر و اسماعیل (علیه السّلام) را در آن اسکان داد. با پیدا شدن چاه زمزم قبایلی از یمن به نام های جَرهم و قطورا در مکه ساکن شدند.
موقعیت ممتاز مکه
در طول تاریخ، مکه به علت موقعیت ممتاز خود به علت وجود خانه کعبه همواره مورد توجه قبایل مختلف بود و هر کدام سعی در تسلط بر این منطقه داشتند، چنان چه قبایل بنوبکر و غبشان از طایفه خزاعه بر جرهمیان چیره شده و آن ها را از این سرزمین به مناطق اطراف راندند.
قصی متصدی کعبه
...

[ویکی شیعه] دارُ النَّدْوَة، محل گرد آمدن اشراف قریش در مکه در عصر جاهلیت برای مشورت و تصمیم گیری دربارۀ مسائل مختلف. اموری چون پیمان خُزاعه و بنی هاشم، فراهم شدن زمینۀ حِلف الفضول و تصمیم قریش برای قتل پیامبر اسلام(ص) از تصمیمات مهم دار الندوه بود.
واژۀ ندوه در این ترکیب از ریشۀ «ن د و» به معنای فراهم آمدن و اجتماع کردن گرفته شده است.
این مکان از بناهای قُصَی بن کلاب است. و به دلیل ابتکار وی در تأسیس آن و گردآوردن قبایل قریش، او را مُجَمِّع لقب داده اند.

[ویکی اهل البیت] دارالندوه (به فتح نون و واو) واژه ای است که لفظ ندوه آن برگرفته از ندی، نادی و منتدی به معنای مجلسی است که مردم در آن گرد می آیند. و در اصطلاح تاریخی به مکانی در مکه گفته می شود که قصی بن کلاب آن را به منظور مشورت مردم با وی بنا نهاد.
در ابتدا مکه ناحیه ای خشک و خالی از سکنه در سرزمین عربستان بود که حضرت ابراهیم علیه السلام به دستور خداوند پس از بنای خانه کعبه؛ خانواده خویش، هاجر و اسماعیل علیه السلام را در آن اسکان داد. با پیدا شدن چاه زمزم قبایلی از یمن به نام های جَرهم و قطورا در مکه ساکن شدند.
در طول تاریخ، مکه به علت موقعیت ممتاز خود به علت وجود خانه کعبه همواره مورد توجه قبایل مختلف بود و هر کدام سعی در تسلط بر این منطقه داشتند، چنان چه قبایل بنوبکر و غبشان از طایفه خزاعه بر جرهمیان چیره شده و آن ها را از این سرزمین به مناطق اطراف راندند.
قصی جد چهارم پیامبر صلی الله علیهخ و آله که از قبیله قریش بود. با دختر آخرین حاکم قبیله خزاعه که فرمانروایی قبایل مکه را بر عهده داشت ازدواج نمود. با مرگ حاکم قبیله خزاعه، وی با توجه به شایستگی های که داشت و نیز برتری نسب که به حضرت اسماعیل علیه السلام می رسید طی کشمکش هایی چند، فرمانروایی مکه و تصدی امور کعبه را به دست گرفت.
قصی اقدامات مختلفی انجام داد، از جمله این اقدامات که وی را به «مجمع» مشهور ساخت، گردآوری قبایل پراکنده قریش در مکه بود. قصی با توجه به مراجعات زیادی که به وی به عنوان رئیس قبیله می شد خانه ای مختص به مشورت های مردمی، مشهور به "دارالندوه" که درب آن به سمت مسجدالحرام بازمی گردید در سمت غربی کعبه بنا نهاد.
کارکردهایی که این مکان در طول دوره های مختلف تاریخی ایفا نموده متغیر می باشد. در زمان قصی وی ریاست این خانه را به عهده داشته و قریش برای مشورت در امور مهم خود از جمله ازدواج، تصمیم گیری های مختلف از جمله جنگ، آماده نمودن پرچم جنگ ها، ختنه پسران، حرکت و سپس بازگشت کاروان های تجاری در این مکان و حتی پوشیدن و یا بریدن جامه عروسی دختران در این مکان صورت می گرفت. نظر قصی برای قریش چنان مهم بود که حتی پس از وفات وی اجرای آن را برای خود لازم می دانستند.
بنابر وصیت قصی ریاست دارالندوه به عبدالدار واگذار گردید. تا زمان معاویه این سمت همچنان باقی بود. از جمله تصمیمات مشهوری که در این مکان گرفته شد، پیمان "حلف الفضول" برای یاری رساندن به مظلومان در زمان جاهلیت بود. که پیامبر صلی الله علیه و آله نیز در آن حضور داشتند و تصمیم سران طایفه های مختلف قریش درباره قتل پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد که منجر به هجرت ایشان به یثرب گردید. پس از فتح مکه نیز ظاهراً با توجه به سیستم حکومتی پیامبر صلی الله علیه و آله در مدینه و اهمیت مسجد به عنوان مرکز تصمیم گیری ها، این مکان دیگر کارایی گذشته خود را از دست داد اما در گزارش ها آمده که به هنگام ورود رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال هفتم هجری، مردم و سران قریش برای تماشای ایشان در روبروی دارالندوه صف کشیده بودند.

دارُالنَّدْوَه
محل مشورت عمومی در امور شهر مکه. قُصَیّ بن کلاب، والی مکه، این بنا را کنار کعبه ساخت. لفظ ندوه از ندا گرفته شده و به معنی فراخوانی است. بنای مزبور اولین بنایی است که قریش در مکه ساخت و پس از مرگ قصی بن کلاب به فرزندانش رسید، تا آن که معاویه آن را خرید و به دارالاماره تبدیل کرد. در همین مکان بود که قریش قبل از هجرت در مورد سرنوشت حضرت محمد (ص) مشورت کردند و نقشۀ قتل او را کشیدند.