دار الحیاد

[ویکی فقه] دارُالْحِیاد به کشور بی طرف در منازعات سیاسی گفته می شود
دارُالْحِیاد به سرزمینی و کشوری گفته می‏شود که در روابط سیاسی عقیدتی و مناقشات بین دارالاسلام و دارالکفر، سیاست عدم مداخله و بی طرفی را در پیش گرفته باشد، و در رابطه با درگیریهای نظامی و نزاعهای بین دو سرزمین اسلام و کفر بدون جانبداری از هیچ یک، بی طرفی خود را بطور کامل حفظ کند.
واژه اعتزال در قرآن
در قرآن از واژه «اعْتِزال» برای بیان این حالت سیاسی و نظامی در روابط بین المللی استفاده شده است: «فَانِ اعْتَزَلُوکُمْ فَلَمْ یُقاتِلُوکُمْ وَالْقَوْا الَیْکُمُ‏السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ عَلَیْهِمْ سَبیلًا» «هر گاه از شما کناره گرفتند، و با شما درگیر نشدند، و پیشنهاد صلح دادند شما را بر آنها چیره‏گی نیست.»
«... فَانْ لَمْ یَعْتَزِلُوکُمْ وَ یُلْقُوا الَیْکُمُ السَّلَمَ وَ یَکُفُّوا ایْدِیَهُمْ فَخُذُوُهْمْ وَاقْتُلُوهُم حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ اولئِکُمْ جَعَلْنا لَکُمْ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً مُبیناً» «اگر از درگیری کناره گیری نکردند که با شما به مسالمت رفتار کنند و دست از شما بردارند، آنگاه آنها را دستگیر کنید، و هر کجا یافتید نابودشان سازید، اینان کسانی هستند که ما شما را بر آنها چیره‏گی دادیم.»
علت طرح عنوان دار الحیاد
طرح عنوان «دارالحیاد» بر اساس وضعیت خاص حبشه و نظیر آن بوده و سیره نویسان و فقها حکم اعتزال را در باره آن صادق دانسته اند. حدیث نبوی زیر گواه همین مطلب است:
«تارِکُواالْحَبَشَةِ ما تَرَکُوکُمْ»«متعرّض حبشه نشوید تا وقتی که حبشه متعرّض شما نشده است.»