دادائیسم

ای یا این فرد انسانی در این دنیا دارای ده بُعد نفسانی می باشد مشتمل بر پنج منِ مردانه و پنج منِ زنانه و به تنهایی وارد این دنیا نشده بلکه ده تائی آمده. یکی از آنها در کالبد واقعی، تجربی، فیزیکی، پدیدار شده یا فنومنی و نُه تای دیگر بدون کالبد، غیر واقعی، غیر تجربی، غیبی، امکانی، برزخی، متافیزیکی، پدیدار نشده یا نوومنی.
نتیجه ی کلی اینکه ده امر یا ده پیشنهاد یهوه به تعداد انگشتان دست ها یا پاهای افراد انسانی که به قول موسا روی کوه سینا یا کوه شنود با انگشتان آتشین وی روی دو لوح سنگی حکاکی گردیده بوده باشند و اعداد یک رقمی دهگانه خردمندان گمنام هندو از صفر تا نُه
( ۰ تا ۹ ) و کاتگوری های پنجگانه و دهگانه ی افلاطون و ارسطو در جهت شرح و توضیح هستی یا وجود بیکران به کمک پنج یا ده مقوله و مفهوم، هیچکدام بیان کننده ی ده های حقیقی و واقعی نبوده و نمی باشند.
راز نهفته در پشت پرده ی ظاهر لفظی دادا ( dada ) معادل و هم معناست با راز های نهفته در پشت پرده ی واژه های فارسی و معمائی دهّر، جهود، جوده، مائده ی قرآنی به شکل《 ما آ ده》، ایده به شکل تفکیکی ای ده مخفف《این ۱۰》و ماده بصورت 《ما ۱۰ 》 و واژه های ترکیبی اوستایی خویدوده و آژی ده اکه که به زبان قوم ماد بوده و نه قوم پارس؛ اولی یعنی خود تو ده تائی هستی و دومی به معنای زندگانی های دهگانه آسمانی.
به زبان عادی و روز مره میتوان گفت که آن چراغ روشن شده ی حقیقت توسط خردمندان گمنام ایرانی ( و بعضا هندو ) بعد ها توسط موسا طوری در صندوق یا تابوت عهد و پیمان دفن گردیده و سایه ی سنگین قصه افسانه ای خلق بابا آدم و ننه حوا طوری بر روی آن به شکل حجاب یا پوشش ضخیم و نفوذ ناپذیر افکنده شده که انسان آینده پس از موسی ( مو ۳۰ ) تا به امروز نتواند نور آنرا ببیند. ایسا و محمّد هم بر روی آن پوشش موسائی پوشش های ضخیم دیگری افکنده اند.
به قول ایسا در خطاب به پرسش گر : من به تو میگویم! تا این آدم قدیمی در وجودت نمیرد، تو هرگز نمیتوانی دوباره متولد شوی!!.
با کسب رخصت یا اجازه، من حدود دوهزار سال و اندی پس از ایسا ( عیسی ) به پیشوایان و مراجع تقلید ادیان ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام و دادائیست ها، دوستانه عرض مینمایم : تا زمانیکه نتوانند دو داستان مبدئی و بنیادی این سه دین ؛ یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوای حضرات موسا یا ایسا و محمّد را کنار بگذارند، هرگز نمیتوانند به چگونگی و چرائی آفرینش این جهان و موجودات درون آن منجمله انسان و هدف از این آفرینش از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی، از نو بیندیشند، از نو فکر و خیال و تصور نمایند. آن دو افسانه ی خیالی - اوهامی طوری در های قوای ادراکی فهم و عقل و یا سر و دل آنانرا قفل نموده که به کمک کلید های معمولی و زمینی غیر قابل بازکردن، گشایش و افتتاح می باشند بلکه به کمک شاهکلید خاص، ویژه و آسمانی و دستان توانمند مسّیای وعده داده شده.
به قول حافظ شیرین سخن شیرازی:
بیا ! حدیث از مُطرب و مَی گو و راز دهر را کمتر جو/
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را/.