دادائیسم
/dAdA~ism/
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] دادائیسم مکتبی ادبی هنری است که در قرن بیستم میلادی در اروپا رواج یافت.
دادائیسم در روز هشتم فوریه سال ۱۹۱۶م. در کافه ای در شهر زوریخ سوئیس متولد شد. نام این مکتب از کنار هم گذاردن اتفاقی حروفی از فرهنگ لاروس به دست آمد.البته هیچ یک از این معانی با مکتبی که در ذیل به تعریف آن خواهیم پرداخت، ارتباطی ندارد.
مکتب دادائیسم
دادائیسم، مکتبی است پوچ گرا و هیچ انگار که در سال های پس از جنگ جهانی اول رواج داشت. در واقع، دادا واکنشی است انقلابی به پی آمدهای ناگوار جنگ جهانی اول. با شروع جنگ، انتشار کتاب ها و مجلات متوقف شد و این امر، سبب رکود ادبیات و هنر در جهان شد. اوضاع نابسامان و آشفته، حتی افکار هنرمندان را مشوش نموده بود. در همان سال ها، نوجوانانی پا به عرصه اجتماع نهادند که بلافاصله از آغوش خانواده و مدرسه، رهسپار میدان های جنگ می شدند. روشن است که آنها در بدو ورود به جامعه با چه صحنه هایی مواجه می شدند؛ صحنه هایی مانند مرگ، نابودی، ویرانی، قتل و خون ریزی و اسارت. این عامل سبب شد آنها به همه قراردادهای اجتماعی، سیاسی و حتی هنری بدبین گردند و این قوانین را عامل جنگ و ویرانی بدانند. آنان امیدی به بازگشت ثبات و آرامش جهان نداشتند؛ ازاین رو پس از جنگ، واکنشی ناگهانی و ویرانگر از خود نشان دادند و مکتب دادائیسم را پایه گذاری کردند.
اعضای اصلی این مکتب
...
دادائیسم در روز هشتم فوریه سال ۱۹۱۶م. در کافه ای در شهر زوریخ سوئیس متولد شد. نام این مکتب از کنار هم گذاردن اتفاقی حروفی از فرهنگ لاروس به دست آمد.البته هیچ یک از این معانی با مکتبی که در ذیل به تعریف آن خواهیم پرداخت، ارتباطی ندارد.
مکتب دادائیسم
دادائیسم، مکتبی است پوچ گرا و هیچ انگار که در سال های پس از جنگ جهانی اول رواج داشت. در واقع، دادا واکنشی است انقلابی به پی آمدهای ناگوار جنگ جهانی اول. با شروع جنگ، انتشار کتاب ها و مجلات متوقف شد و این امر، سبب رکود ادبیات و هنر در جهان شد. اوضاع نابسامان و آشفته، حتی افکار هنرمندان را مشوش نموده بود. در همان سال ها، نوجوانانی پا به عرصه اجتماع نهادند که بلافاصله از آغوش خانواده و مدرسه، رهسپار میدان های جنگ می شدند. روشن است که آنها در بدو ورود به جامعه با چه صحنه هایی مواجه می شدند؛ صحنه هایی مانند مرگ، نابودی، ویرانی، قتل و خون ریزی و اسارت. این عامل سبب شد آنها به همه قراردادهای اجتماعی، سیاسی و حتی هنری بدبین گردند و این قوانین را عامل جنگ و ویرانی بدانند. آنان امیدی به بازگشت ثبات و آرامش جهان نداشتند؛ ازاین رو پس از جنگ، واکنشی ناگهانی و ویرانگر از خود نشان دادند و مکتب دادائیسم را پایه گذاری کردند.
اعضای اصلی این مکتب
...
wikifeqh: مکتب_دادائیسم
دانشنامه عمومی
دادا، دادائیسم، داداگری یا مکتب دادا ( به فرانسوی: Dadaïsme ) مکتبی است پوچ گرا و هیچ انگار که در سال های پس از جنگ جهانی اول رواج داشت. دادائیسم جنبشی فرهنگی بود که به زمینه های هنرهای تجسّمی، موسیقی، ادبیّات ( بیشتر شعر ) ، تئاتر و طراحی گرافیک مربوط می شد. این جنبش در سال ۱۹۱۶ در کاباره ولتر در شهر زوریخ در کشور سوئیس پدید آمد. [ ۱]
کشف این کلمه به اعضای گوناگون محفل کاباره ولتر نسبت داده شده است.
واژهٔ «دادا» در زبان فرانسه به معنی «اسب اسباب بازی» است. همچنین معنای «همه یا هیچ» نیز از آن استنباط می شود. برخی آن را به معنای «بابا» در مقابل ماما دانسته اند. [ ۲] در یکی از زبان های آفریقایی نیز به معنای «دم گاو» آمده است و همچنین در زبان لری به بزرگ خاندان، «دادا» گفته می شود. [ ۳] البته هیچ یک از این معانی با مکتبی که در ذیل به تعریف آن خواهیم پرداخت، ارتباطی ندارد. این واژه در واقع با بازکردن فرهنگ لغت و دیدن اولین لغت، به صورت کاملاً اتفاقی انتخاب شده است.
«دا، دا» همچنین در زبان رومانیایی به معنای «بله، بله» است که می توانسته توسط ژانکو و تزارا تکرار شده باشد.
دادائیسم را می توان زاییدهٔ ناامیدی، اضطراب و هرج و مرج ناشی از آدم کشی ها و خرابی های جنگ جهانی اول دانست. دادائیسم زبان حال کسانی است که به پایداری و دوام هیچ امری امید ندارند، در واقع دادائیسم با همه چیز مخالف است؛ حتی با دادائیسم. [ ۴] غرض پیروان این مکتب طغیانی ضد هنر، اخلاق و اجتماع بود. آنان می خواستند بشریت و در آغاز ادبیات را از زیر یوغ عقل و منطق و زبان آزاد کنند و بی شک چون بنای این مکتب بر نفی بود، ناچار می بایست شیوهٔ کار خود را هم بر نفی استوار و عبارت هایی غیر قابل فهم انشا کنند. در واقع دادا واکنشی است انقلابی به پیامدهای ناگوار جنگ جهانی اول. با شروع جنگ، انتشار کتاب ها و مجلات متوقف شد و این امر، سبب رکود ادبیات و هنر در جهان گردید. اوضاع نابسامان و آشفته، حتی افکار هنرمندان را مشوش نموده بود. در همان سال ها نوجوانانی پا به عرصه ی اجتماع نهادند که بلافاصله از آغوش خانواده و مدرسه، رهسپار میدان های جنگ می شدند. روشن است که آن ها در بدو ورود به جامعه با چه صحنه هایی مواجه می شدند؛ صحنه هایی مانند مرگ، نابودی، ویرانی، قتل، خو ن ریزی و اسارت. این عامل سبب شد آن ها به همه قراردادهای اجتماعی، سیاسی و حتی هنری بدبین گردند و این قوانین را عامل جنگ و ویرانی بدانند. آنان امیدی به بازگشت ثبات و آرامش جهان نداشتند. از این رو پس از جنگ، واکنشی ناگهانی و ویرانگر از خود نشان دادند و مکتب دادائیسم را پایه گذاری کردند. [ 4 ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکشف این کلمه به اعضای گوناگون محفل کاباره ولتر نسبت داده شده است.
واژهٔ «دادا» در زبان فرانسه به معنی «اسب اسباب بازی» است. همچنین معنای «همه یا هیچ» نیز از آن استنباط می شود. برخی آن را به معنای «بابا» در مقابل ماما دانسته اند. [ ۲] در یکی از زبان های آفریقایی نیز به معنای «دم گاو» آمده است و همچنین در زبان لری به بزرگ خاندان، «دادا» گفته می شود. [ ۳] البته هیچ یک از این معانی با مکتبی که در ذیل به تعریف آن خواهیم پرداخت، ارتباطی ندارد. این واژه در واقع با بازکردن فرهنگ لغت و دیدن اولین لغت، به صورت کاملاً اتفاقی انتخاب شده است.
«دا، دا» همچنین در زبان رومانیایی به معنای «بله، بله» است که می توانسته توسط ژانکو و تزارا تکرار شده باشد.
دادائیسم را می توان زاییدهٔ ناامیدی، اضطراب و هرج و مرج ناشی از آدم کشی ها و خرابی های جنگ جهانی اول دانست. دادائیسم زبان حال کسانی است که به پایداری و دوام هیچ امری امید ندارند، در واقع دادائیسم با همه چیز مخالف است؛ حتی با دادائیسم. [ ۴] غرض پیروان این مکتب طغیانی ضد هنر، اخلاق و اجتماع بود. آنان می خواستند بشریت و در آغاز ادبیات را از زیر یوغ عقل و منطق و زبان آزاد کنند و بی شک چون بنای این مکتب بر نفی بود، ناچار می بایست شیوهٔ کار خود را هم بر نفی استوار و عبارت هایی غیر قابل فهم انشا کنند. در واقع دادا واکنشی است انقلابی به پیامدهای ناگوار جنگ جهانی اول. با شروع جنگ، انتشار کتاب ها و مجلات متوقف شد و این امر، سبب رکود ادبیات و هنر در جهان گردید. اوضاع نابسامان و آشفته، حتی افکار هنرمندان را مشوش نموده بود. در همان سال ها نوجوانانی پا به عرصه ی اجتماع نهادند که بلافاصله از آغوش خانواده و مدرسه، رهسپار میدان های جنگ می شدند. روشن است که آن ها در بدو ورود به جامعه با چه صحنه هایی مواجه می شدند؛ صحنه هایی مانند مرگ، نابودی، ویرانی، قتل، خو ن ریزی و اسارت. این عامل سبب شد آن ها به همه قراردادهای اجتماعی، سیاسی و حتی هنری بدبین گردند و این قوانین را عامل جنگ و ویرانی بدانند. آنان امیدی به بازگشت ثبات و آرامش جهان نداشتند. از این رو پس از جنگ، واکنشی ناگهانی و ویرانگر از خود نشان دادند و مکتب دادائیسم را پایه گذاری کردند. [ 4 ۱]
wiki: دادائیسم
پیشنهاد کاربران
وحشی گری