خوف فتنه

[ویکی فقه] خوف فتنه‏ بیم فرو افتادن در فتنه می باشد. از آن در بابهای وقف، نکاح و حدود سخن گفته‏اند.
خوف فتنه بیم فرو افتادن در فتنه، مانند گناه و کشمکش و نزاع است.
احکام خوف فتنه
در موارد جواز نگاه به نامحرم و نیز گوش دادن به صدای او، جواز مشروط به نبودن خوف فتنه (افتادن در گناه) است و با وجود آن، حرام خواهد بود؛ لیکن در اینکه جواز نظر به زنی که قصد ازدواج با او را دارد نیز مشروط به عدم خوف فتنه است یا نه، اختلاف است.
از موارد جواز فروختن مال وقفی در وقف خاص، مانند وقف بر اولاد، خوف فتنه (نزاع و درگیری و در نهایت، خرابی مال وقفی) به جهت اختلاف صاحبان وقف (موقوفٌ علیهم) است.
یاد کردن مسلمان با القاب ناشایست موجب تعزیر است. اگر کفار یکدیگر را با القاب زشت یاد کنند تعزیر نمی‏شوند، مگر در صورت خوف فتنه (نزاع و درگیری).