خاندان بختیاری

[ویکی فقه] سردودمان این خاندان "حسین قلی خان بختیاری" می باشد که افراد زیر نیز جز این خاندان می باشند، در این جا اسامی کسانی که از ایل بختیاری به مناصب مهم رسیده یا عضو فراماسونری بوده اند، آورده شده که به شرح زیر می باشد: ۱. جعفرقلی خان بختیاری (سردار بهادر- فرزند حاج علی قلی خان) وی پس از مرگ پدر لقب او را گرفت و به سردار اسعد سوم ملقب شد، عضو لژ بیداری بود. ۲. مرتضی قلی خان بختیاری (فرزند صمصام السلطنه) عضو لژ بیداری ۳. لطفعلی خان بختیاری (امیر مفخم) ۴. امیرحسین ایلخان ظفر ۶. مرتضی قلی خان صمصام بختیار ۷. آقاخان بختیاری عضو لژ فراماسونری مهر ۸. غلامحسین ابدال بختیار عضو لژ فراماسونری ۹. عبدالحمید بختیار عضو لژ فراماسونری ژاندارک ۱۰. علی اصغر بختیار عضو لژهای تهران و اصفهان ۱۱. غلامحسین ایلخانی (سردار محتشم) ۱۲. سهراب اسعد بختیاری عضو لژ فراماسونری ۱۳. سپهبد تیمور بختیار ۱۴. دکتر شاپور بختیار ۱۵. عباسقلی بختیار ۱۶. امیر جمشید بختیار
"جعفرقلی خان" (سردار بهادر- سردار اسعد سوم) پسر بزرگ "حاج علی قلی خان" سردار اسعد پسر "حسین قلی خان ایلخانی بختیاری" که در سال ۱۲۸۵ش به دنیا آمد. در سال (۱۳۳۷ه. ق) پس از فتح تهران و تشکیل هیات مدیره و سپس تشکیل هیئت قضات دادگاه عالی انقلابی سردار بهادر یک از ده تن بود که هیات مزبور را تشکیل می داد. در این دادگاه بود که "فضل الله نوری" را محاکمه کردند و پس از رای به محکومیت با تنفیذ هیات مدیره او را اعدام کردند. در همین سال به همراه "یفرم خان" از سران معروف مشروطه خواهان برای سرکوبی اشرار اردبیل و اهر به ریاست ارودی سیار انتخاب شد و در آن سفر با وجود این که به مردم از طرف بختیاری و مجاهدین صدمه وارد آمد، از عهده خدمت به خوبی برآمد به همین دلیل کمی محبوبیت پیدا کرد. پس از فوت "حاج علی قلی خان" سردار اسعد پدرش در سال ۱۳۳۶ه. ق سردار بهادر ملقب به سردار اسعد شد. در سال ۱۳۳۸ه. ق حاکم کرمان و چندی بعد حاکم خراسان شد. پنج بار به وزارت پست و تلگراف و پنج بار نیز به وزارت جنگ رسید و خدمات زیادی به "سردار سپه رضاخان" کرد؛ اما او مانند دیگران مغضوب رضاخان شد و در آذر ۱۳۱۲ش که در کابینه "فروغی" به سمت وزارت جنگ به همراه شاه به بابل رفته بود، در آن جا توقیف و به تهران آورده شود و پس از ۴ ماه زندانی بودن در ۱۳ فروردین ۱۳۱۳ در زندان به قتل رسید.
مرتضی قلی خان
"مرتضی قلی خان" پسر بزرگ "نجفقلی خان صمصام السلطنه" و مادرش "بی بی صاحب جان" دختر "رضاقلی خان ایلبیگی" بود. او در تشکیلات «قیام سعادت» که بین بختیاری ها و اعراب خوزستان تحت رهبری "شیخ خزعل" بر علیه دولت شکل گرفت بود، شرکت داشت؛ اما پس از سرکوب این قیام توانست خود را از گزند مجازات نجات دهد. او پس از اشغال کشور به دست متفقین (روسیه، انگلیس و آمریکا) و عزل "رضاشاه" از سلطنت و روی کار آمدن "محمدرضاشاه" در (شهریور ۱۳۲۰ه. ش) از سوی وزارت کشور به سمت فرماندار چهارمحال و بختیاری منصوب شد. در سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۲۴ هنگام جنگ جهانی دوم "ابوالقاسم بختیاری" با همکاری آلمان ها در مناطق بختیاری دست به شورش علیه دولت مرکزی زد و مسئول خواباندن شورش مرتضی قلی خان شد. در سال ۱۳۲۵ش به دلیل سوءظن "قوام السلطنه" (نخست وزیر) که فکر می کرد که او در نقشه شورش بختیاری و قشقایی ها در جنوب کشور که در مقابل قرقه دموکرات "جعفر پیشه وری" تحت حمایت شوروی در آذربایجان کشیده شده بود، دست دارد دستگیر کرد. و به همراه فرزندش به تهران منتقل شد و پس از ختم غائله آذربایجان آزاد شد و به روستای «شلمزار» در بختیاری که ملک شخصی بود، بازگشت و تا آخر عمر در آنجا ماند. فرزند او "جهانشاه خان صمصام" هم در زمان "محمدرضاشاه" در سال ۱۳۳۵-۱۳۳۶ استاندار خوزستان بود و نهایتا از تمام کارهای اجرایی برکنار شد و تازمان فوت در تهران خانه نشین شد.
غلام حسین بختیار
"غلامحسین" سردار محتشم پسر چهارم "امام قلی خان" است. او برای اولین بار در سال ۱۹۰۵م به عنوان ایلبیگی بختیاری انتخاب شد. سردار محتشم بعد از فتح تهران در بعضی از کابینه ها شرکت داشت. او در جنگ جهانی اول در جناح انگلیس ها بود. به طوری که انگلیسی ها از او خواستند تا مهاجرین و طرفداران آلمان را که در خاک بختیاری پناه گرفته بودند، دستگیر کند.
لطفعلی خان امیر مفخم
...