خالد بن جعفر بن کلاب

[ویکی فقه] خالدبن جعفربن کلاب بن ربیعه عامری، شاعر و رئیس قبیله هَوازِن در دوره جاهلی عرب می باشد.
در برخی منابع، او را خالد اصبع، گفته اند. مادرش، خَبِیه یا حُییه بنت ریاح الغنویه، از زنان نژاده عرب به شمار می رفت، زیرا هر سه پسر وی از رجال معروف عرب گردیدند.
سوابق
خالد از نخستین کسانی بود که در دوره جاهلی، دیباج خسروانی بر کعبه پوشاند. ابن حبیب خالد را هولناک و قاتل معرفی کرده است، زیرا وی زُهَیر بن جَذیمه عَبْسی، پیشوای غطفان ، را به قتل رساند و شعری در این باره سرود. خالد پس از این ماجرا رئیس قوم هوازن گردید.
دشمنی با زهیر
دشمنی خالد با زهیر از آن جا بود که زهیر مسئول دریافت خراج از هوازن بود، روزی در بازار عُکاظ هنگام گردآوری خراج، به زنی از قوم هوازن ناسزا گفت و با او برخوردی ناشایست کرد، خالد سوگند یاد کرد که زهیر را به قتل خواهد رساند و سرانجام نیز چنین کرد. روز کشته شدن زهیر به «روز نفراوات» مشهور است. رقاء، پسر زهیر، نیز ضرباتی بر خالد وارد کرد ولی او جان سالم به در برد. خالد بر این اعتقاد بود که با کشتن زهیر بر هوازن منت گذارده است.
مرگ
...