حکمت خداوند و وحی

[ویکی فقه] حکمت خداوند و وحی (قرآن). یکی از آثار حکمت خداوند تکلم خداوند با بشر از طریق وحی است که در قرآن کریم به آن اشاره شده است.
تکلم خداوند با بشر از طریق وحی، مقتضای حکمت او است."وما کان لبشر ان یکلمه الله الا وحیـا او من ورای حجاب اویرسل رسولا فیوحی باذنه ما یشآء انه علی حکیم. و شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب، یا رسولی می فرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحی می کند چرا که او بلندمقام و حکیم است! "
وجه تعلیل نزول وحی به حکمت
" انه علی حکیم"- این جمله تعلیلی است برای مضمون آیه شریفه، می فرماید خدای تعالی به خاطر علو مقامی که از خلق و نظام حاکم در آن دارد، بزرگتر از آن است که مانند خلق که با هم گفتگو می کنند با خلق خود گفتگو کند، و به خاطر علو مقامش و حکمتش راه وحی را برای سخن گفتن با خلق اختیار کرده و این بدان جهت است که هدایت هر نوعی از مخلوقات به سوی سعادت خاص خودش کار خدا است، همانطور که خودش فرموده: " الذی اعطی کل شی ء خلقه ثم هدی " و نیز فرموده: " و علی الله قصد السبیل" و سعادت انسان که راه سعادت خود را به وسیله علم و شعور طی می کند این است که سعادت او را به او اعلام بدارد و او را به سنتی که خود در زندگی انسانها جاری می کند راهنمایی فرماید، تا انسانها به آن برسند، و در این راهنمایی تنها دلالت عقل کافی نیست، چون عقل همان طور که گاهی راه را نشان می دهد، گاهی هم به خطا می رود، و به همین جهت خدای سبحان طریق وحی را برگزید که از هر خطایی مصون است