[ویکی فقه] حکم قدرت (قرآن). تحصیل قدرت برای ایجاد رعب و وحشت در دل دشمن لازم و ضروری است، ولی بکارگیری قدرت جهت اعانه بر اثم و کمک به تقویت دشمن مذموم می باشد. توانمندی بدنی نیز امری مطلوب و تلاش برای ارتقای آن نیز امری مطلوب می باشد.
اجتناب از به کارگیری قدرت، در جهت تقویت مجرمان لازم است:«ودخل المدینة علی حین غفلة من اهلها فوجد فیها رجلین یقتتلان هـذا من شیعته وهـذا من عدوه فاستغـثه الذی من شیعته علی الذی من عدوه فوکزه موسی فقضی علیه قال هـذا من عمل الشیطـن انه عدو مضل مبین• قال رب بما انعمت علی فلن اکون ظهیرا للمجرمین؛ او به هنگامی که اهل شهر در غفلت بودند وارد شهر شد؛ ناگهان دو مرد را دید که به جنگ و نزاع مشغولند؛ یکی از پیروان او بود (و از بنی اسرائیل)، و دیگری از دشمنانش، آن که از پیروان او بود در برابر دشمنش از وی تقاضای کمک نمود؛ موسی مشت محکمی بر سینه او زد و کار او را ساخت (و بر زمین افتاد و مرد)؛ موسی گفت: این (نزاع شما) از عمل شیطان بود، که او دشمن و گمراه کننده آشکاری است •... • عرض کرد: پروردگارا! به شکرانه نعمتی که به من دادی، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود!»
اعانه بر اثم
در فقه اسلامی باب مفصلی پیرامون اعانت بر اثم و معاونت ظلمه با احادیث فراوانی داریم که نشان می دهد یکی از زشت ترین گناهان یاری ستمکاران و ظالمان و مجرمان است و سبب می شود که انسان در سرنوشت شوم آنها شریک باشد. اصولا ظالمان و ستمگران و افرادی همچون فرعون در هر جامعه ای افراد خاصی هستند، و اگر توده جمعیت با آنها همکاری نکنند فرعون ها فرعون نمی شوند این گروهی از مردم زبون و ضعیف و یا فرصت طلب و دنیاپرست هستند که اطراف آنها را می گیرند، و دست و بال آنها و یا حداقل سیاهی لشکرشان می شوند، تا آن قدرت شیطانی را برای آنها فراهم می سازند. در قرآن مجید روی این اصل اسلامی و انسانی کرارا تکیه شده است: در آیه دوم سوره مائده می خوانیم: و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان: بر نیکی و تقوی تعاون کنید، و به گناه و تعدی هرگز کمک نکنید. قرآن با صراحت می گوید: رکون بر ظالمان موجب عذاب آتش دوزخ است: و لا ترکنوا الی الذین ظلموا فتمسکم النار. رکون خواه به معنی تمایل قلبی باشد، یا به معنی همکاری ظاهری، یا اظهار رضایت، و یا دوستی و خیرخواهی، یا اطاعت که هر یک از مفسران تفسیری برای آن کرده اند و یا مفهومی که جامع همه اینها است، و آن اتکاء و اعتماد و وابستگی است، شاهد زنده ای بر مقصود ما است.
← اعانه بر اثم در روایت
تحصیل قدرتمندی، برای ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان خدا و دشمنان مؤمنان لازم می باشد:«واعدوا لهم ما استطعتم من قوة ومن رباط الخیل ترهبون به عدو الله وعدوکم وءاخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم وما تنفقوا من شیء فی سبیل الله یوف الیکم وانتم لا تظلمون؛ هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها (دشمنان )، آماده سازید! و (همچنین) اسب های ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید! و (همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را، که شما نمی شناسید و خدا آنها را می شناسد! و هر چه در راه خدا (و تقویت بنیه دفاعی اسلام) انفاق کنید، بطور کامل به شما بازگردانده می شود، و به شما ستم نخواهد شد!»
ارتقای توانمندی نظامی
...
اجتناب از به کارگیری قدرت، در جهت تقویت مجرمان لازم است:«ودخل المدینة علی حین غفلة من اهلها فوجد فیها رجلین یقتتلان هـذا من شیعته وهـذا من عدوه فاستغـثه الذی من شیعته علی الذی من عدوه فوکزه موسی فقضی علیه قال هـذا من عمل الشیطـن انه عدو مضل مبین• قال رب بما انعمت علی فلن اکون ظهیرا للمجرمین؛ او به هنگامی که اهل شهر در غفلت بودند وارد شهر شد؛ ناگهان دو مرد را دید که به جنگ و نزاع مشغولند؛ یکی از پیروان او بود (و از بنی اسرائیل)، و دیگری از دشمنانش، آن که از پیروان او بود در برابر دشمنش از وی تقاضای کمک نمود؛ موسی مشت محکمی بر سینه او زد و کار او را ساخت (و بر زمین افتاد و مرد)؛ موسی گفت: این (نزاع شما) از عمل شیطان بود، که او دشمن و گمراه کننده آشکاری است •... • عرض کرد: پروردگارا! به شکرانه نعمتی که به من دادی، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود!»
اعانه بر اثم
در فقه اسلامی باب مفصلی پیرامون اعانت بر اثم و معاونت ظلمه با احادیث فراوانی داریم که نشان می دهد یکی از زشت ترین گناهان یاری ستمکاران و ظالمان و مجرمان است و سبب می شود که انسان در سرنوشت شوم آنها شریک باشد. اصولا ظالمان و ستمگران و افرادی همچون فرعون در هر جامعه ای افراد خاصی هستند، و اگر توده جمعیت با آنها همکاری نکنند فرعون ها فرعون نمی شوند این گروهی از مردم زبون و ضعیف و یا فرصت طلب و دنیاپرست هستند که اطراف آنها را می گیرند، و دست و بال آنها و یا حداقل سیاهی لشکرشان می شوند، تا آن قدرت شیطانی را برای آنها فراهم می سازند. در قرآن مجید روی این اصل اسلامی و انسانی کرارا تکیه شده است: در آیه دوم سوره مائده می خوانیم: و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان: بر نیکی و تقوی تعاون کنید، و به گناه و تعدی هرگز کمک نکنید. قرآن با صراحت می گوید: رکون بر ظالمان موجب عذاب آتش دوزخ است: و لا ترکنوا الی الذین ظلموا فتمسکم النار. رکون خواه به معنی تمایل قلبی باشد، یا به معنی همکاری ظاهری، یا اظهار رضایت، و یا دوستی و خیرخواهی، یا اطاعت که هر یک از مفسران تفسیری برای آن کرده اند و یا مفهومی که جامع همه اینها است، و آن اتکاء و اعتماد و وابستگی است، شاهد زنده ای بر مقصود ما است.
← اعانه بر اثم در روایت
تحصیل قدرتمندی، برای ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان خدا و دشمنان مؤمنان لازم می باشد:«واعدوا لهم ما استطعتم من قوة ومن رباط الخیل ترهبون به عدو الله وعدوکم وءاخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم وما تنفقوا من شیء فی سبیل الله یوف الیکم وانتم لا تظلمون؛ هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها (دشمنان )، آماده سازید! و (همچنین) اسب های ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید! و (همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را، که شما نمی شناسید و خدا آنها را می شناسد! و هر چه در راه خدا (و تقویت بنیه دفاعی اسلام) انفاق کنید، بطور کامل به شما بازگردانده می شود، و به شما ستم نخواهد شد!»
ارتقای توانمندی نظامی
...
wikifeqh: حکم_قدرت_(قرآن)