حکم رفاه

[ویکی فقه] حکم رفاه (قرآن). رفاه طلبی و تجمل گرایی وابستگی و تعلق انسان به مظاهر زندگی دنیا است. رفاه و بهره مندی از امکانات دنیایی، در کنار آخرت طلبی مطلوب است.
بهره مندی از رفاه و امکانات در زندگی مطلوبیت دارد.
← دعای ابراهیم
رفاه در کنار ایمان و عمل صالح مطلوب است.«وقالوا نحن اکثر امولا واولـدا وما نحن بمعذبین• وما امولکم ولا اولـدکم بالتی تقربکم عندنا زلفی الا من ءامن وعمل صــلحـا فاولـئک لهم جزاء الضعف بما عملوا وهم فی الغرفـت ءامنون؛ و گفتند: اموال و اولاد ما (از همه) بیشتر است (و این نشانه علاقه خدا به ماست!) و ما هرگز مجازات نخواهیم شد! • ..... • اموال و فرزندانتان هرگز شما را نزد ما مقرب نمی سازد، جز کسانی که ایمان بیاورند و عمل صالحی انجام دهند که برای آنان پاداش مضاعف در برابر کارهایی است که انجام داده اند و آنها در غرفه های (بهشتی) در (نهایت) امنیت خواهند بود!»
← نعمت همراه ایمان
رفاه و بهره مندی از امکانات دنیایی، در کنار آخرت طلبی مطلوب است.«فاذا قضیتم منـسککم فاذکروا الله کذکرکم ءاباءکم او اشد ذکرا فمن الناس من یقول ربنا ءاتنا فی الدنیا وما له فی الاخرة من خلـق؛ و هنگامی که مناسک (حج) خود را انجام دادید، خدا را یاد کنید، همانند یادآوری از پدرانتان (آن گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروهند:) بعضی از مردم می گویند: خداوندا! به ما در دنیا، (نیکی) عطا کن! ولی در آخرت، بهره ای ندارند.»«ومنهم من یقول ربنا ءاتنا فی الدنیا حسنة وفی الاخرة حسنة وقنا عذاب النار• اولـئک لهم نصیب مما کسبوا والله سریع الحساب؛ و بعضی می گویند: پروردگارا! به ما در دنیا (نیکی) عطا کن! و در آخرت نیز (نیکی) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاه دار! • آنها از کار (و دعای) خود، نصیب و بهره ای دارند و خداوند، سریع الحساب است.»«واکتب لنا فی هـذه الدنیا حسنة وفی الاخرة انا هدنا الیک..؛ و برای ما، در این دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرر فرما چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده ایم! (خداوند در برابر این تقاضا، به موسی (علیه السلام)) گفت: مجازاتم را به هر کس بخواهم می رسانم و رحمتم همه چیز را فراگرفته و آن را برای آنها که تقوا پیشه کنند، و زکات را بپردازند، و آنها که به آیات ما ایمان می آورند، مقرر خواهم داشت.»
← معنی حسنه
...