حکم اشعار و تقلید

[ویکی فقه] این نوشتار در مورد حکم اِشعار و تقلید در اسلام است که اِشعار و تقلید از وظایف حاجی در حج قران می باشد.
حجّ قِران یکی از اقسام سه گانه حجّ و وظیفه کسانی است که کمتر از ۴۸ میل با مکه فاصله دارند. در حجّ تمتّع و اِفراد (همچنین در عمره مفرده و تمتّع) اِحرام بستن فقط با تلبیه (گفتن لبیّک اللهم لبیّک...) تحقق می یابد؛ ولی در حجّ قِران، حاجی باید پیش از احرام، قربانی را همراه خود داشته باشد و احرام بستن قارِن همان گونه که با تلبیه تحقق می یابد با اشعار یا تقلید نیز حاصل می شود.
نظر ابو حنیفه
به ابوحنیفه کراهت بلکه حرمت اشعار نسبت داده شده است، زیرا اشعار نوعی مُثله کردن و موجب آزار و شکنجه حیوان است. وی گفته: اشعار پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، در سال ششم هجری نیز مشروعیت آن را نمی رساند، زیرا کار پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) واقعه ای منحصر به صدر اسلام بوده است.
نظر ابویوسف
ابویوسف در برابر قول منسوب به ابوحنیفه می گوید: اِشعار مباح است، زیرا از یک سو از جمله شعائر اسلامی حجّ است و از سوی دیگر نوعی مُثله است و آنچه بر سنّت و بدعت مشتمل باشد مباح است، زیرا هم مشتمل بر مصلحت و هم دارای مفسده است.
نظر برخی از علمای شیعه
...