حسنه

/hasane/

مترادف حسنه: بر، خوبی، خیر، فضیلت، نیکویی، نیکی

متضاد حسنه: ذمیمه، رذیلت

برابر پارسی: نیک، نیکو

فرهنگ اسم ها

اسم: حسنه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: hasane) (فارسی: حَسنه) (انگلیسی: hasane)
معنی: نیک، نیکو، خوب، پسندیده، عمل نیک و پسندیده، عمل پسندیده به ویژه عمل مطابق با شرع، کار نیک
برچسب ها: اسم، اسم با ح، اسم دختر، اسم عربی، اسم مذهبی و قرآنی

لغت نامه دهخدا

( حسنة ) حسنة. [ ح َ س َ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث حسن. نعت مؤنث از حُسن. نیک. نیکو. خوب : امراءة حسنةالمرأی ؛ زنی خوبروی. نکومنظر. رائقه. مقابل قبیحة. و مقابل سیئة. و مقابل رذیلة: اخلاق حسنة؛ صفات پسندیده.

حسنة.[ ح ِ ن َ ] ( ع ا ) کرانه برآمده از کوه. ج ، حَسَن.

حسنة. [ ح َ س َ ن َ ] ( ع حامص ) نیکی. نیکوئی. ( ترجمان عادل ). ثواب. مقابل گناه. کردار نیک. کار نیکو. کار نیک. مقابل سیئة. مزد. کار خیر. عمل خیر. نیکوکاری. بر. خوبی. ج ، حسنات :
بنگر بهوا بر به چکاوک که چه گوید
خیر و حسنت بادا خیرات و حسان را.
سنائی ( دیوان ص 31 ).
بخدائی که رقوم حسنات
کرد توقیع به دیوان اسد.
خاقانی.
دیدم که سیآت جهانش نکرد صید
زان رد نکردم این حسنات موفرش.
خاقانی ( دیوان ص 221 ).
یک حسنه از محاسن ذات او آن است که در تواریخ انساب و احوال هم سابقه و مواقف مغازی ملوک عرب و عجم و شعب این علم خوضی تمام فرموده است. ( ترجمه تاریخ یمینی خطی کتابخانه دهخدا ص 12 ). این حسنه با سوابق ایادی و عواطف و سوالف عوائد و عوارف که در مدت عمر از ساحت جلال و سدت انعام و افضال او یافته ام مضاف کردم. ( ترجمه تاریخ یمینی نسخه خطی کتابخانه دهخدا ص 8 ). از عهده یک عارفه از عوارف او تفصی نکرده و یک حسنه از حسنات او. ( ترجمه تاریخ یمینی چ تهران ص 95 ).
ج ، حسنات ، حسان ، حسنانات.

حسنة. [ ح َس َ ن َ ] ( اِخ ) نام یکی از چند جاریة از کنیزکان که در دربار الهادی و المهدی عباسی بوده اند. رجوع به عقد الفرید ج 5 صص 394-395 و معجم البلدان ج 3 ص 42 شود.

حسنة. [ ح َ س َ ن َ ] ( اِخ ) عابده ای بوده است معروف. و ازمحمدبن قدامه روایت است که : وی نعمت دنیا واگذاشت وروی به عبادت نهاد روزها روزه گرفتی و شبها را زنده داشتی و در خانه او چیزی نمیبود، هر گاه تشنه شدی بیرون رفتی و با دست خود از آب نهر نوشیدی. و چون زیبا بود زنی او را گفت شوهر کن ! گفت : مرد زاهدی را بیاور که مرا در کار دنیا به رنج نیندازد، و گمان ندارم بر اینکار توانا باشی ، بخدا میل ندارم که پرستش دنیا کنم یا با مردان دنیا خوش باشم ، اگر مردی را یافتی که بگرید و مرا بگریاند و روزه بگیرد و مرا به روزه فرمان دهد و تصدق کند و مرا بر آن وادارد، چه خوب وگرنه بر مردان درود باد. ( از صفة الصفوه ج 4 ص 26 ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

کارنیک، پسندیده، نیکویی، حسنات جمع
( اسم ) ۱ - کار نیک عمل خیر . جمع : حسنات . ۲ - عمل بر وفق احکام شرعی . یا اخلاق حسنه . خویهای نیک . یا روابط حسنه . ارتباط نیکو در معاشرت با دیگران .
نام قریه ایست باصطخر نزدیک بیضائ

فرهنگ معین

(حَ سَ نِ ) [ ع . حسنة ] (اِ. ) کار نیک ، عمل خیر.

فرهنگ عمید

۱. نیک، خوب.
۲. (اسم ) کار نیک و پسندیده، نیکویی.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی حَسَنَةً: عملی است که مورد رضای خدای سبحان باشد(حسن عبارت است از هر چیزی که بهجت و شادابی آورد و انسان به سوی آن رغبت کند )
معنی حَسَنَاتِ: جمع حسنه به معنی عملی که مورد رضای خدای سبحان باشد(حسن عبارت است از هر چیزی که بهجت و شادابی آورد و انسان به سوی آن رغبت کند )
ریشه کلمه:
حسن (۱۹۴ بار)

«حَسَنَة» از مادّه «حُسْن» مفهوم وسیعی دارد و هرگونه نیکی، زیبایی و خوبی و خیرات و برکات را شامل می شود; بنابراین همه نعمت ها و همچنین توفیق عمل صالح، آمرزش و بهشت و هر گونه سعادت را در بر می گیرد و دلیلی ندارد ـ همانند بعضی از مفسران ـ آن را مخصوص به یک قسمت از این مواهب بدانیم.

[ویکی فقه] حسنه (ابهام زدایی). واژه حسنه در دو معنی متفاوت استعمال شده:۱. حَسَنِه به معنی عمل صالح۲. حَسَنِه به معنی حدیث حسن
...

[ویکی فقه] حسنه (قرآن). حسنة هر نعمت بدنی و جانی که شاد کننده است و به انسان می رسد و سیئه ضدّ آن است؛ که شامل نعمت های دنیوی و اخروی می شود.
«حسنه» در قرآن کریم، گاهی به معنای عام آمده است که شامل هر کار نیکی می شود و گاهی نیز، به معنایی خاص بکار رفته است:
← معنای عام حسنه
در پاره ای از آیات قرآن کریم واژه حسنه به شکل توصیفی آمده است:
شفاعت حسنه
...

دانشنامه عمومی

حسنه ( به عربی: الحسنة ) نام شهر و شهرستانی در استان شمال سیناء مصر است.
عکس حسنه

حسنه (مکه). حسنه یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان مکه واقع شده است. [ ۱]
عکس حسنه (مکه)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

حسنة
رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ( بقره 201 )
حسنه در این آیه چیست که هرکسی آن را در نمازش هم در این دنیا می خواهد هم در آن دنیا؟
این حسنة که آن را در نماز خود هم در این دنیا می خواهیم و هم در آخرت یک درخواستی هست که مسلماً به هرکسی داده شود او را از آتش جهنم نجات خواهد داد. از طرفی اگر منظور کارهای نیک بود باید گفته می شد حسنات درحالی که مفرد به کار رفته و منظور از آن فقط یک نیکی هست. بنده ترجمه هایی که در مورد حسنه در ذیل این آیه آمده بود یکی یکی مرور کردم دیدم هیچ کدام نمی تواند مرا قانع کند بنابراین مجبور شدم برای ترجمه و معانی اصلی آن دست به دامن معصوم شوم. البته قرآن بطن های مختلف دارد و معانی و تفاسیری که هرکسی از قران کرده می تواند یکی از بطن های قران باشد و در حالت کلی شامل آن ها نیز بشود.
...
[مشاهده متن کامل]

حال ببینیم نظر معصوم در مورد این آیه چیست؟
حدیث اول از پیامبر ( ص )
در حدیث معروفی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده است که فرمودند:
( ( حُبُّ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَامُ حَسَنَةٌ، لَا یَضُرُّ مَعَهَا سَیِّئَةٌ، وَ بُغْضُهُ سَیِّئَةٌ لَا تَنْفَعُ مَعَهَا حَسَنَة ) ) ( 1 )
دوستی علی ( علیه السلام ) کار نیکی است که با داشتن آن، گناه، زیانی نمی رساند و دشمنی علی گناهی است که باوجودآن کار نیک سودى ندارد.
روایت از حضرت علی ( ع )
"الْحَسَنَةُ مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ السَّیِّئَةُ عَدَاوَتُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ" ( 2 )
"حسنه"، دوستی ما اهل بیت و" سیّئه"، عداوت با ما اهل بیت ( علیهم السلام ) است.
بنابراین طبق روایات یکی از مصادیق حسنه، بلکه می توان ادعا کرد مهم ترین مصداق آن، محبت و دوستی امیرمؤمنان علی و ائمه طاهرین علیهم السلام است؛ زیرا کار نیکی است که انسان را در مقابل تمام بدی ها بیمه می کند و سپری در مقابل تمام شرور است.
پس در قنوت نمازمان از خداوند متعال محبت اهل بیت علیهم السلام را در دنیا و آخرت طلب می کنیم که همانا خیر دنیا و آخرت در آن است.
احادیث و روایات در این مورد زیاد است دوستان خودشان می توانند در این موردتحقیق و بررسی کنند.
بنده بازهم می خواهم با توسل به 14 معصوم یکی از رمزگذاری های قران را با حروف ابجد بازکنم و اثبات نمایم "حسنه" همان " آل محمد" هست.
حسنه: ( ح: 8 ) ، ( س: 60 ) ، ( ن: 50 ) ، ( ه: 5 ) جمعش می شود ( 123 )
آل محمد: ( ا: 1 ) ، ( ل: 30 ) ، ( م: 40 ) ، ( ح: 8 ) ( م: 40 ) ، ( د: 4 ) جمعش می شود ( 123 )
بنابراین تنها حسنه ( همان حسنه مفرد و منحصربه فرد ) دوستی آل محمد است که قران به زیبایی تمام در این آیه جاسازی نموده است.
1 - ابن شاذان قمی، الروضة فی فضائل أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب ( علیهما السلام ) ص 28 و علامه مجلسی در بحارالانوار ج 39 ص 304 و العلامة عبدالرحمن الصفوری در نزهة المجالس ( ج 2 ص 207 طبعة القاهرة ) و العلامة المولى محمد صالح الترمذی در المناقب المرتضویة ( ص 92 بمبى ) و العلامة المناوی در کنوز الحقایق ( ص 57 و 67 طبعة بولاق مصر ) . العلامة البدخشی در مفتاح النجا فی مناقب آل العبا ( ص 61 ) والعلامة الحموینی فی مناهج الفاضلین ( ص 377 ) . العلامة القندوزی در ینابیع المودة ) ص 180 و 239 و 252 طبعة اسلامبول ) . العلامة السید علی الهمدانی الشافعی فی مودة القربی ( ص 64 طبعة لاهور ) . وروی فی کشف الغمة: ص 28
2 - تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج ۲، ص ۹۰ بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۴۱

کار خوب
کار نیک
کار نیک

بپرس