حدیث متفق علیه

[ویکی فقه] حدیث متفق علیه، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری که دو نفر از محدثان یا بیشتر بر نقل آن اتفاق کنند، گفته می شود.
هر چه سند حدیثی محکم تر باشد اعتبار آن بیشتر است از این رو اگر محدثین بر نقل حدیثی اتفاق کنند آن حدیث دارای مزیت غیر قابل انکار است. لذا حدیثی که حداقل دو نفر از محدثان یا بیشتر بر نقل آن اتفاق کرده باشند مانند متفقات مسلم و بخاری را حدیث متفق علیه گویند.
اعتبار حدیث متفق علیه
از جهت اعتبار، حدیثی را که فضلاء اصحاب ائمه (علیهم السّلام) از امام نقل کنند ملحق به حدیث متفق علیه است مانند روایتی که زرارة بن اعین و محمد بن مسلم و یزید بن معاویه و امثال ایشان از امام صادق (علیه السّلام) یا امام باقر (علیه السّلام) نقل کنند که به آن روایت فضلاء یا روایت متفق علیه بین الاصحاب نیز می گویند. هم چنین روایتی را که کلینی و صدوق یا مشایخ ثلاثه - کلینی، صدوق و شیخ طوسی - بر نقل آن اتفاق کنند دارای مزیت و اعتبار است. بعضی حدیث متفق علیه را قسمی از حدیث صحیح شمرده اند و بعضی قسمی از حدیث حسن.
تعبیرات مترادف
مرادف های این اصطلاح عبارتند از: روایت متفق علیه و متفق علیه، خبر متفق علیه، مجمع علیه، حدیث مجمع علیه، خبر مجمع علیه و روایت مجمع علیه.
سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۷.
...