حجیت سنت فعلی

[ویکی فقه] حجیت سنت فعلی، صحّت استناد به فعل معصومین علیهم السّلام است.
حجیت سنت فعلی، به این معنا است که نفس عمل و رفتار معصوم علیه السّلام دارای اعتبار می باشد و در مقام استنباط احکام، مورد استناد فقهای مذاهب اسلامی قرار گرفته و باعث منجّزیت و معذّریت می گردد.
اجماع در حجت بودن سنت فعلی
مسلمانان اجماع دارند که افعال پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم که همان سنت فعلی آن حضرت است، دارای حجیت می باشد، به شرط این که از قراین حالی یا مقامی احراز شود که آن حضرت درصدد تشریع و بیان حکم خدا بوده است، زیرا همه کارهای آن حضرت به منظور تشریع صورت نمی گیرد، بلکه او همانند همه انسان ها نیازهای مادی و طبیعی دارد و برای تامین و گذران زندگی خود به انجام بعضی از کارها نیاز دارد؛ مثلا هرگاه تشنه شد، آب می نوشد و یا این که بر اثر بیماری، از خوردن غذایی امتناع میورزد، که هیچ کدام از این کارها دلیل وجوب و حرمت نیست، زیرا در چنین جاهایی، از قراین می توان فهمید که آن حضرت در مقام بیان حکم و تبیین شریعت نیست.
چند شرط در استنباط حکم از فعل معصوم
از لابه لای مطالب مطرح شده از سوی علما به دست می آید که برای استنباط حکم از فعل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و یا امام معصوم علیه السّلام چند شرط لازم است:۱. آن حضرت در مقام تشریع و بیان حکم خدا بوده باشد و فعل او از افعال طبیعی روزمره نباشد؛۲. پیروی از آن حضرت در آن مورد جایز باشد و مورد نهی قرار نگرفته باشد، زیرا بعضی از کارها فقط برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم جایز بود، مانند: ازدواج با بیش از چهار زن و داخل شدن به مکه بدون احرام، و وجوب نماز شب.
نکته اول
...