حجار بن ابجر بجلی

[ویکی فقه] حجار بن ابجر بجلی بزرگ قبیله بکر بن وائل و از اشراف کوفه به شمار می آمد. او در کربلا در سپاه عمر بن سعد بود.
پدرش ابجر از مسیحیان عراق بود که در اواخر خلافت امیرمؤمنان (علیه السّلام) از دنیا رفته بود؛ اما حجار به دین اسلام گرویده بود. در زمان امارت زیاد بن ابیه، حجار با او همراه شد و با او حشر و نشر داشت تا جایی که راضی شد به مانند بسیاری از سران مزدور کوفه به درخواست زیاد بن ابیه تن در دهد و بر ضد حجر بن عدی گواهی دهد گواهی ای که مستمسک و بهانه ای شد تا معاویه حجر را به شهادت برساند.
دعوت امام به کوفه
حجار بن ابجر به همراه جمعی دیگر از سران و اشراف کوفه از جمله کسانی بودند که برای امام حسین (علیه السّلام) نامه نوشتند و او را به شهر کوفه دعوت کردند؛ اما با حضور ابن زیاد در کوفه به جمع یاران عبیدالله در دارالاماره پیوست و به دستور او به متفرق کردن مردم از اطراف مسلم پرداخت.
کمک به عمر سعد
روایت شده که وقتی امام حسین (علیه السّلام) دعوت عمر بن سعد را برای پذیرفتن بیعت با یزید رد کرد، عمر بن سعد نامه ای به ابن زیاد نوشت و او را از رد این خواسته باخبر ساخت. عبیدالله که از این عمل امام (علیه السّلام) به شدت برآشفته شده بود به همراه اشراف کوفه و یارانشان به نخیله رفت و در آنجا اردو زد و سپس از آنجا حجار بن ابجر و شبث بن ربعی و دیگر اشراف کوفه را به یاری عمر بن سعد فرستاد. نقل شده که ابن زیاد حجار را امیر هزار سوار و پیاده گردانید و وی را روانه کربلا کرد تا به ابن سعد بپیوندد.
انکار دعوت امام
...