حب اهل بیت

[ویکی فقه] حب اهل بیت (قرآن). دوستی اهل بیت علیهم السلام، خواست پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از مردم، به جای پاداش رسالت خویش می باشد و این دوستی آثاری را در پی دارد که در ذیل به آن می پردازیم.
دوستی اهل بیت علیهم السلام، خواست پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از مردم، به جای پاداش رسالت خویش می باشد: «... قل لا اسـلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی و من یقترف حسنة نزد له فیها حسنا ان الله غفور شکور» بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمیکنم جز دوست داشتن نزدیکانم و هر کس عمل نیکی انجام دهد بر نیکی اش می افزائیم، چرا که خداوند آمرزنده و شکر گزار است. (در روایات، از جمله در روایتی از امام صادق علیه السلام «ذی القربی» اهل بیت رسول خدا، علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام معرفی شده اند. در تفسیر نور الثقلین در ذیل آیه آمده است: «من یقترف حسنة» کسی است که ولایت اوصیا از آل محمد علیهم السلام را بپذیرد. .)
امری پسندیده و ارزشمند
به فرموده قرآن کریم ، دوستی اهل بیت علیهم السّلام امری پسندیده و ارزشمند است: «... قل لا اسـلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی و من یقترف حسنة نزد له فیها حسنا ان الله غفور شکور» بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمیکنم جز دوست داشتن نزدیکانم و هر کس عمل نیکی انجام دهد بر نیکی اش می افزائیم، چرا که خداوند آمرزنده و شکرگزار است.
نعمت های باطنی الهی
محبت اهل بیت علیهم السلام، از نعمت های باطنی الهی شمرده شده است: «... واسبغ علیکم نعمه ظـهرة وباطنة...» ... و نعمتهای خود را - چه نعمتهای ظاهر و چه نعمتهای باطن - بر شما گسترده و افزون ساخته است... .(در روایتی از امام باقر علیه السلام «نعمت باطنی» به دوستی اهل بیت علیهم السلام تفسیر شده است. )
معنای اسباغ و نعمت
...