جلیل دوست خواه اصفهانی

[ویکی فقه] جلیل دوست خواه اصفهانی، از دانشمندان، محققان و ادبای پرکار اصفهان می باشد.
دکتر جلیل دوست خواه فرزند محمّدحسین، در سال ۱۳۱۲ش در اصفهان متولّد شد و پس از طی تحصیلات ابتدائی و متوسطه، در دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی به ادامه تحصیل پرداخت و موفق به اخذ درجه دکترا گردید. او تا سال ۱۳۶۰ش به تدریس در دانشگاه اصفهان و دانشگاه جندی شاپور اهواز مشغول بود پس از آن از ایران مهاجرت کرد و از سال ۱۳۷۰ش در استرالیا مقیم شده و به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه های آن کشور مشغول شد. وی از دانشمندان، محققان و ادبای پرکار اصفهانی است که عمده وقت خود را صرف تحقیق درباره شاهنامه و فرهنگ و ادبیات ایران پیش از اسلام نموده است.
تالیفات
کتاب های زیر از تالیفات و ترجمه های اوست: ۱. «هیمالیا» برگزیده شعرهای ۱۵تن از شاعران اردو زبان هند و پاکستان. ۲. «اوستا، نامه مینوی آیین زرتشت» ۳. ترجمه «آفرینش رستاخیز» پژوهشی معنی شناسی در ساخت جهان بینی قرآنی، نوشته: «شینیاماکینو» ۴. اوستا کهن ترین سرودها و متن های ایران» ۵. «داستان رستم و سهراب» به روایات نقالان ۶. ترجمه «پژوهشی در شاهنامه» تالیف: «کویاجی» ۷. «حماسه ایران» ۸. «اندر بلای سخت» (گزارش سفر به تاجیکستان، که در مجله بخارا چاپ شده است). ۹. «ایران شناخت» ۱۰. «گزارش هفت خوان رستم» ۱۱. «رهیافتی به متن های اوستائی» ۱۲. «فرهنگ فارسی اصفهانی».
نشریه «کتاب هفته»، شماره ۳۶، شنبه اول دی ۱۳۸۰، ص۲۳.
۱. ↑ نشریه «کتاب هفته»، شماره ۳۶، شنبه اول دی ۱۳۸۰، ص۲۳.
منبع
...