جعفریه واقفه

[ویکی فقه] گروهی از غالیان ، از متکلمان شیعه ، معتقد به غیبت و رجعت امام صادق (علیه السلام ) شده و شهادت آن حضرت را انکار کرده اند. این گروه در تاریخ به جعفریه واقفه معروف شده اند.
مذهب امامیه فرقه ای به وجود آمده بعد از اسلام نیست بلکه از ابتدای وجود اسلام، تشیع نیز حضور داشته است و این مطلب بر هیچ محققی پوشیده نیست ولی مذهب تسنن از فرق به وجود آمده بعد از وفات نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) است. در مکتب امامیه عناصر مشخصی حضور دارد که با وجود آن می توان ادعای تشیع نمود، از جمله قبول ولایت امیرالمومنین علی و اولاد معصوم ایشان (علیهم السلام) به نص معین نبوی:«شبی که من را به سوی آسمان بردند خداوند به من وحی فرمود که سوال کن از پیامبران گذشته بر چه چیزی مبعوث شدند.سوال نمودم که برچه چیزی مبعوث شدند؟جواب دادند که بر نبوت تو و ولایت علی بن ابی طالب و ائمه ای که از شما دو تن هستند.سپس به من وحی شد که به جانب راست عرش توجه کنم و توجه نمودم.پس علی و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و مهدی در بی کرانی از نور نماز می خواندند.»
فرقه های واقفه
این ملاک اصلی در مکتب تشیع است و فرق دیگر معمولا با این ملاک اصلی مخالف هستند مانند اهل سنت و کیسانیه و زیدیه و فطحیه و... اما فرقه های دیگری وجود دارند که مسیر توقف را برگزیدند و ادامه سیر امامت در اولاد حضرت علی (علیه السلام ) را منکر شدند. نام عمومی این گروه ها و جریانات «واقفه» است. این عده انحراف در امامت شیعه را با جریان توقف ادامه دادند.جریان واقفه در مورد برخی از امامان (علیهم السلام) تشدید بیشتری داشته است مانند توقفی که فرقه واقفیه نسبت به امامت موسی بن جعفر (علیه السلام ) اختیار نمودند و منکر امامت علی بن موسی الرضا (علیه السلام ) شدند. به طوریکه منظور از واقفه مطلق همین گروه است. اما نسبت به برخی امامان (علیهم السلام) توقف مقطعی صورت گرفته و یا به قدری نظر توقف ضعیف بوده که بحران برای امامیه محسوب نمی شده است، مانند توقفی که نسبت به امامت امام باقر و یا امام صادق (علیهماالسلام) صورت گرفت. به این گروه «باقریه واقفه» و یا «جعفریه واقفه» گفته می شود.
باقریه و جعفریه واقفه
از عقائد این جریانات چیزی جز تعیین امام و مبحث رجعت در اختیار نیست که نسبت به معتقدات این فرقه در مورد امامت ارائه شده است. این گروه پیروان امام محمد باقر (علیه السّلام) و فرزند ایشان امام جعفر صادق (علیه السلام ) هستند. این فرقه قائل به امامت ایشان و پدران بزرگوارشان علی بن الحسین و حسین بن علی و علی بن ابی طالب (علیهم السلام) می باشند. همچنانکه از نام این فرقه هویداست ایشان به دو گروه تقسیم می شوند:۱. عده ای امامت را به امام باقر (علیه السلام ) منتهی می نمودند که به ایشان «باقریه واقفه» گویند.۲. عده ای امامت را به امام صادق (علیه السلام ) منتهی می کنند که به ایشان «جعفریه واقفه» گویند.این دو جریان سیر امامت را در اولاد معصوم و غیر معصوم امام باقر و امام صادق (علیهماالسّلام) منکر می شوند و در این مطلب باهم شریک هستند.
عقیده این گروه به رجعت
...