[ویکی فقه] استاد معظم حضرت آیت الله سبحانی در ۲۸ شوال المکرم۱۳۴۷ق(۲۰ فروردین ۱۳۰۸ش) در تبریز در خانواده علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود.پدر بزرگوار ایشان زاهد وارسته، مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسین سبحانی خیابانی است.
آیت الله حاج شیخ جعفر سبحانی، پس از فراغت از تحصیلات ابتدایی، در مکتبخانه مرحوم میرزا محمود فاضل (فرزند فاضل مراغی از شاگردان شیخ اعظم انصاری) به فراگیری متون ادب پارسی پرداخت و کتابهایی مانند: گلستان، بوستان، تاریخ معجم، نصاب الصبیان، ابواب الجنان و غیره را فراگرفت .سپس در ۱۴ سالگی (۱۳۶۱ق) رهسپار مدرسه علمیه طالبیه تبریز گردید و به آموختن مقدمات علوم و سطوح پرداخت. علوم ادبی را نزد مرحومان: حاج شیخ حسن نحوی و شیخ علی اکبر نحوی، و بخشی از مطول، منطق منظومه و شرح لمعه را در محضر علاّمه بزرگوار میرزا محمد علی مدرس خیابانی صاحب ریحانة الأدب (م۱۳۷۳ق) بیاموخت و این همه پنج سال (تا ۱۳۶۵ق) به طول انجامید.استاد سبحانی، در آن زمان سخت مشغول تعلیم وتعلم (دروس مقدمات) و مباحثه و تأیف بود. یادگار قلمی ایشان از آن زمان (با اینکه نوجوانی ۱۷ ساله بود) دوکتاب است که هم اینک موجود می باشد:۱.معیار الفکر (در منطق);۲.مهذب البلاغة(در علم معانی، بیان و بدیع).
آیت الله حاج شیخ جعفر سبحانی، پس از فراغت از تحصیلات ابتدایی، در مکتبخانه مرحوم میرزا محمود فاضل (فرزند فاضل مراغی از شاگردان شیخ اعظم انصاری) به فراگیری متون ادب پارسی پرداخت و کتابهایی مانند: گلستان، بوستان، تاریخ معجم، نصاب الصبیان، ابواب الجنان و غیره را فراگرفت .سپس در ۱۴ سالگی (۱۳۶۱ق) رهسپار مدرسه علمیه طالبیه تبریز گردید و به آموختن مقدمات علوم و سطوح پرداخت. علوم ادبی را نزد مرحومان: حاج شیخ حسن نحوی و شیخ علی اکبر نحوی، و بخشی از مطول، منطق منظومه و شرح لمعه را در محضر علاّمه بزرگوار میرزا محمد علی مدرس خیابانی صاحب ریحانة الأدب (م۱۳۷۳ق) بیاموخت و این همه پنج سال (تا ۱۳۶۵ق) به طول انجامید.استاد سبحانی، در آن زمان سخت مشغول تعلیم وتعلم (دروس مقدمات) و مباحثه و تأیف بود. یادگار قلمی ایشان از آن زمان (با اینکه نوجوانی ۱۷ ساله بود) دوکتاب است که هم اینک موجود می باشد:۱.معیار الفکر (در منطق);۲.مهذب البلاغة(در علم معانی، بیان و بدیع).
[ویکی شیعه] جعفر سبحانی (متولد ۱۳۰۸ش) از مراجع تقلید و اساتید حوزه علمیه قم. وی در فقه، اصول، تفسیر و علم کلام تخصص دارد. سبحانی از مدیران دارالتبلیغ اسلامی و نویسندگان مجله مکتب اسلام در سال های پیش از انقلاب اسلامی ایران و نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. وی مؤسس مرکز تخصصی کلام اسلامی در حوزه علمیه قم است و آثار متعددی درباره علوم اسلامی نوشته است. کتاب های الموجز، فروغ ابدیت، منشور جاوید (تفسیر موضوعی قرآن)، آیین وهابیت، منشور عقاید امامیه از جمله آن هاست. برخی از آثار او از کتاب های درسی حوزه های علمیه به شمار می رود.
آیت اللّه جعفر سبحانی در ۲۰ فروردین ۱۳۰۸ش در تبریز متولد شد. پدرش آیت اللّه محمدحسین سبحانی خیابانی است. جعفر سبحانی پس از تحصیلات ابتدایی، کتاب های گلستان، بوستان، تاریخ معجم، نصاب الصبیان و ابواب الجنان را خواند. در ۱۴ سالگی وارد مدرسه علمیه طالبیه تبریز شد. علوم ادبی را پیش حسن نحوی و علی اکبر نحوی، و بخشی از مُطول، منطق منظومه و شرح لمعه را در درس محمدعلی مدرس خیابانی شرکت کرد.
با ظهور فرقه دمکرات به رهبری پیشه وری در سال ۱۳۲۵ش و تشکیل حکومت خودمختار در منطقه آذربایجان، آیت الله سبحانی به قم مهاجرت کرد و باقیمانده فرائد الاُصول را در درس محمد مجاهدی تبریزی (۱۳۲۷-۱۳۷۹ق) و میرزا احمد کافی (۱۳۱۸-۱۴۱۲ق) و کفایة الاُصول را در درس آیت اللّه گلپایگانی شرکت کرد.
آیت اللّه جعفر سبحانی در ۲۰ فروردین ۱۳۰۸ش در تبریز متولد شد. پدرش آیت اللّه محمدحسین سبحانی خیابانی است. جعفر سبحانی پس از تحصیلات ابتدایی، کتاب های گلستان، بوستان، تاریخ معجم، نصاب الصبیان و ابواب الجنان را خواند. در ۱۴ سالگی وارد مدرسه علمیه طالبیه تبریز شد. علوم ادبی را پیش حسن نحوی و علی اکبر نحوی، و بخشی از مُطول، منطق منظومه و شرح لمعه را در درس محمدعلی مدرس خیابانی شرکت کرد.
با ظهور فرقه دمکرات به رهبری پیشه وری در سال ۱۳۲۵ش و تشکیل حکومت خودمختار در منطقه آذربایجان، آیت الله سبحانی به قم مهاجرت کرد و باقیمانده فرائد الاُصول را در درس محمد مجاهدی تبریزی (۱۳۲۷-۱۳۷۹ق) و میرزا احمد کافی (۱۳۱۸-۱۴۱۲ق) و کفایة الاُصول را در درس آیت اللّه گلپایگانی شرکت کرد.
wikishia: جعفر_سبحانی
[ویکی اهل البیت] پیشگفتار
کتاب پربرگ تاریخ، در صفحات زرین خویش، مردان بزرگی را به ما می نمایاند که زندگی خویش را وقف هدایت بشر نموده و راه نجات انسان ها از گرداب فساد و گمراهی از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند. مردانی که زندگی خویش را وقف هدایت بشریت نمودند. پیامبران الهی و اوصیای آن ها قافله سالار این گروهند که پیشاپیش عالمان و حکیمان متأله گام برمی دارند.
پیامبران در تاریخ انسانیت مشعل دار آگاهی بوده و در طریق رشد و تعالی روح و روان انسان ها و بهسازی اجتماع بشری، عقل ها را و مردم را از تاریک نای جهل و غفلت به روشنای تفکر و ایمان فراخواندند و سر خویش را بر این هدف نهادند. عالمان دین نیز ادامه دهندگان همین راهند و مانند پیامبران خدا مصمم و قاطع، گام به عرصه نبرد با جهل و نادانی و فساد و بی دینی می نهند و مشعل فروزان هدایت را بدست گرفته و راه پیج و خم تاریخ را در برابر ره گم کردگان روشن می سازند.
به راستی آنان مصداق بارز "العلماء ورثة الأنبیاء" و "الفقهاء أُمناء الرسل" و "المؤمنون الفقهاء حصون الإسلام" بوده و در راه رساندن پیام رسولان خدا و گسترش آیین خاتم پیامبران، تمام توان خویش را بکار می گیرند و از رنج و بلا نمی هراسند و در راه انجام وظیفه خطیر "بیان احکام حلال و حرام"، فقر و غربت و بیماری و تبعید و اسارت و شهادت، آنان را از هدف والای خود بازنمی دارد.
یکی از فقیهانی که سالیان دراز به تدریس و تربیت شاگردان، تبلیغ معارف دینی و تحقیق و تألیف و ترجمه کتاب های ارزنده علمی و خدمات جاودانه اشتغال داشته و دارد، متفکر بزرگ اسلامی و اندیشمند سترگ معاصر، فقیه اصولی، مفسر رجالی، متکلم ادیب و فیلسوف مورخ، حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ جعفر سبحانی دام ظله العالی است که در این مجال کوتاه به گوشه ای از زندگی پربار ایشان اشاره می کنیم و تفصیل بیشتر را به وقت دیگر وامی نهیم.
استاد معظم حضرت آیت الله سبحانی در 28 شوال المکرم 1347 ق (20 فروردین 1308 ش) در تبریز در خانواده علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان: زاهد وارسته، مرحوم حاج شیخ محمدحسین سبحانی خیابانی، یکی از عالمان و فقیهان تبریز بود که بیش از 50 سال به کار تدریس، تألیف، راهنمایی مردمان و مرحوم آیت الله حاج شیخ محمدحسین سبحانی خیابانی پرورش شاگران اشتغال داشت.
وی در شب نوزدهم رمضان المبارک 1299 ق در تبریز به دنیا آمد و پس از طی دوران کودکی و نوجوانی، به تحصیل علوم دینی روی آورد و فقه و اصول را نزد آیت الله حاج سید ابوالحسن انگجی، فلسفه و کلام و منطق را نزد علامه شیخ حسین قراچه داغی و هیئت و ریاضیات و نجوم را در محضر میرزا علی آقا منجم لنکرانی فراگرفت. سپس در 28 سالگی (1327 ق) رهسپار حوزه علمیه نجف گردید و مبانی علمی خویش را نزد علمای بزرگ نجف همچون آیات عظام:
او از اساطین علمی مقیم عراق و قم مانند آیات عظام: میرزا محمدتقی شیرازی، سید محمد فیروزآبادی، حاج سید ابوالحسن اصفهانی، حاج شیخ عبدالکریم حائری و... دارای اجازات متعدد روایتی و اجتهادی بوده است. برخی از آثار فقهی و اصولی وی عبارت است از:
کتاب پربرگ تاریخ، در صفحات زرین خویش، مردان بزرگی را به ما می نمایاند که زندگی خویش را وقف هدایت بشر نموده و راه نجات انسان ها از گرداب فساد و گمراهی از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند. مردانی که زندگی خویش را وقف هدایت بشریت نمودند. پیامبران الهی و اوصیای آن ها قافله سالار این گروهند که پیشاپیش عالمان و حکیمان متأله گام برمی دارند.
پیامبران در تاریخ انسانیت مشعل دار آگاهی بوده و در طریق رشد و تعالی روح و روان انسان ها و بهسازی اجتماع بشری، عقل ها را و مردم را از تاریک نای جهل و غفلت به روشنای تفکر و ایمان فراخواندند و سر خویش را بر این هدف نهادند. عالمان دین نیز ادامه دهندگان همین راهند و مانند پیامبران خدا مصمم و قاطع، گام به عرصه نبرد با جهل و نادانی و فساد و بی دینی می نهند و مشعل فروزان هدایت را بدست گرفته و راه پیج و خم تاریخ را در برابر ره گم کردگان روشن می سازند.
به راستی آنان مصداق بارز "العلماء ورثة الأنبیاء" و "الفقهاء أُمناء الرسل" و "المؤمنون الفقهاء حصون الإسلام" بوده و در راه رساندن پیام رسولان خدا و گسترش آیین خاتم پیامبران، تمام توان خویش را بکار می گیرند و از رنج و بلا نمی هراسند و در راه انجام وظیفه خطیر "بیان احکام حلال و حرام"، فقر و غربت و بیماری و تبعید و اسارت و شهادت، آنان را از هدف والای خود بازنمی دارد.
یکی از فقیهانی که سالیان دراز به تدریس و تربیت شاگردان، تبلیغ معارف دینی و تحقیق و تألیف و ترجمه کتاب های ارزنده علمی و خدمات جاودانه اشتغال داشته و دارد، متفکر بزرگ اسلامی و اندیشمند سترگ معاصر، فقیه اصولی، مفسر رجالی، متکلم ادیب و فیلسوف مورخ، حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ جعفر سبحانی دام ظله العالی است که در این مجال کوتاه به گوشه ای از زندگی پربار ایشان اشاره می کنیم و تفصیل بیشتر را به وقت دیگر وامی نهیم.
استاد معظم حضرت آیت الله سبحانی در 28 شوال المکرم 1347 ق (20 فروردین 1308 ش) در تبریز در خانواده علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان: زاهد وارسته، مرحوم حاج شیخ محمدحسین سبحانی خیابانی، یکی از عالمان و فقیهان تبریز بود که بیش از 50 سال به کار تدریس، تألیف، راهنمایی مردمان و مرحوم آیت الله حاج شیخ محمدحسین سبحانی خیابانی پرورش شاگران اشتغال داشت.
وی در شب نوزدهم رمضان المبارک 1299 ق در تبریز به دنیا آمد و پس از طی دوران کودکی و نوجوانی، به تحصیل علوم دینی روی آورد و فقه و اصول را نزد آیت الله حاج سید ابوالحسن انگجی، فلسفه و کلام و منطق را نزد علامه شیخ حسین قراچه داغی و هیئت و ریاضیات و نجوم را در محضر میرزا علی آقا منجم لنکرانی فراگرفت. سپس در 28 سالگی (1327 ق) رهسپار حوزه علمیه نجف گردید و مبانی علمی خویش را نزد علمای بزرگ نجف همچون آیات عظام:
او از اساطین علمی مقیم عراق و قم مانند آیات عظام: میرزا محمدتقی شیرازی، سید محمد فیروزآبادی، حاج سید ابوالحسن اصفهانی، حاج شیخ عبدالکریم حائری و... دارای اجازات متعدد روایتی و اجتهادی بوده است. برخی از آثار فقهی و اصولی وی عبارت است از:
wikiahlb: جعفر_سبحانی