جبل الرحمه

لغت نامه دهخدا

( جبل الرحمة ) جبل الرحمة. [ ج َ ب َ لُرْ رَ م َ ] ( اِخ ) کوهی است میان عرفات. ( از مهذب الاسماء ) ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). در سفرنامه ناصرخسرو چنین آمده : به یک فرسنگی آنجا کوهی خرد سنگی است که آن را «جبل الرحمة» گویند، بر آنجا بایستند و دعا کنند تا آن وقت که آفتاب فرورود... ( از سفرنامه ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 102 ) :
خود فلک خواهد تا چنبر این کوس شود
تا صداش از جبل الرحمه بطحا شنوند.
خاقانی.
جبریل خاطب عرفات است روز حج
از صبح تیغ و از جبل الرحمه منبرش.
خاقانی.
جبل الرحمة ز آن حریم دریست
بوقبیس از کلاه او کمریست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

کوهی میان عرفات

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] جبل الرحمة. جَبَلُ الرَّحمَه نام کوه کوچکی در سرزمین عرفات در نزدیکی مکه است که به سبب دعاهای اهل بیت در دامنه آن، به ویژه دعای امام حسین(ع) در روز عرفه مشهور شده است.
«جبل الرحمه» نام کوهی در شمال شرقی عرفات، و در ۱۰ کیلومتری مکه است که از سطح دریا ۳۴۰ متر یا ۳۷۲ متر ارتفاع دارد. این کوه از دیگر کوه هایی که آن منطقه را در حصار خود گرفته، مستقل است و از پاره سنگ های جدا از هم تشکیل شده است.

[ویکی فقه] جَبلُ الرَّحمَه نام کوهی در شمال شرقی عرفات می باشد و احکام آن در باب حج آمده است.
جبل الرحمه نام های دیگری چون "جبل الدّعاء"، "جبل عرفات"، "جبل نابت"، "جبل قرین"، جبل اَلاِل" و "جبل المشاة" نیز داشته است.

مباحث فقهی جبل الرحمه
در روایات از این کوه به «جبل اَلاِل» تعبیر شده و عنوان «جبل الرّحمه» در کلمات فقهای معاصر به کار رفته است.

وقوف در جبل الرحمه
مستحب است وقوف به عرفات در دامنه جبل الرّحمه باشد.
چنان که مستحب است وقوف در سمت چپ کوه باشد. سمت چپ بنابر تصریح جمعی از فقها نسبت به کسی است که از سمت مکه ّ می آید.
برخی، سمت چپ را نسبت به کسی دانسته اند که در عرفات روبه قبله است.

وقوف در بالای جبل الرحمه
...

[ویکی شیعه] جَبَلُ الرَّحمَه نام کوه کوچکی در سرزمین عرفات در نزدیکی مکه است که به سبب دعاهای اهل بیت در دامنه آن، به ویژه دعای امام حسین(ع) در روز عرفه مشهور شده است.
«جبل الرحمه» نام کوهی در شمال شرقی عرفات، و در ۱۰ کیلومتری مکه است که از سطح دریا ۳۴۰ متر یا ۳۷۲ متر ارتفاع دارد. این کوه از دیگر کوه هایی که آن منطقه را در حصار خود گرفته، مستقل است و از پاره سنگ های جدا از هم تشکیل شده است.
بالای کوه، استوانه ای به ارتفاع ۴ متر و عرض ١/٨٠ متر قرار دارد که از دور دیده می شود. در مراسم عرفات چراغ و قندیل بر آن آویزان می کردند تا راهنمای زائران و کاروان ها باشد.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام است
در روایات از این کوه به «جبل الال» تعبیر شده و عنوان «جبل الرّحمه» در کلمات فقهای معاصر بکار رفته و احکام آن در باب حج آمده است.
مستحب است وقوف به عرفات در دامنه جبل الرّحمه باشد. چنان که مستحب است وقوف در سمت چپ کوه باشد. سمت چپ بنابر تصریح جمعی از فقها نسبت به کسی است که از سمت مکه می آید. برخی، سمت چپ را نسبت به کسی دانسته اند که در عرفات رو به قبله است.
وقوف در بالای جبل الرّحمه، جز هنگام ضرورت مانند فزونی جمعیت، مکروه است. از برخی حرمت آن نقل شده است.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد 3، ص 46.

[ویکی حج] جبل الرَّحْمَه کوهی در شمال شرقی عرفات و در نزدیکی مکه است. از این کوه با نام های متعدد یاد شده است؛ همچون: عرفه، عرفات، جبل الال یا الال، نابِت، جبل الدعاء و قُرَین.
در پایین این کوه پیامبر(ص) در روز عرفه (نهم ذی حجه) تا هنگام غروب وقوف کرد و به دعا و تضرع پرداخت. از این رو، به پیروی از ایشان، حاجیان نیز در روز عرفه پیرامون این کوه گرد می آیند. این مکان را موقف پیامبران دیگر همچون حضرت ابراهیم(ع) دانسته اند.
امام حسین(ع) دعای معروف روز عرفه را کنار این کوه قرائت کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس