جادالحق علی جادالحق

[ویکی فقه] جادَالحَق علی جادالحق، فقیه و قاضی حنفی، مفتی مصر و از شیوخ الازهر در اوایل قرن پانزدهم است.
در ۱۳۳۵/۱۹۱۷ در بَطْره (ناحیه ای در طَلْخا در استان دَقَهْلیه) مصر در خانواده ای خوشنام به دنیا آمد.
فعالیت علمی
خواندن و نوشتن و حفظ قرآن را در زادگاه خود نزد شیخ بَهْنَساوی آموخت.سپس برای آموختن مذهب حنفی ، در ۱۳۰۹ ش/ ۱۹۳۰ در شهر طَنْطا به «المعهدالاحمدی» (از مؤسسات وابسته به الازهر ) وارد شد و چهار سال بعد از مقطع ابتدایی و در ۱۳۱۸ ش /۱۹۳۹ از مقطع دبیرستان فارغ التحصیل گردید، سپس به دانشکده شریعت و حقوق («الشریعه و القانون») دانشگاه الازهر راه یافت و در ۱۳۲۲ ش/ ۱۹۴۳ مدرک کارشناسی («الشهادة العالمیة») گرفت.برای اخذ گواهی تخصص در قضا ، دو سال دیگر به تحصیل پرداخت و در ۱۳۲۴ ش/ ۱۹۴۵ اجازه قضاوت شرعی گرفت.
← رسیدن به مناصب اجتماعی
هدف مهم جادالحق از جنبه سیاسی، تلاش برای تأمین استقلال نسبی الازهر در برابر حکومت بود.البته وی به درگیری با حکومت اعتقاد نداشت و روش او حفظ ارتباط هم با حکومت هم با مردم و ترجیح ندادن یکی بر دیگری بود.او نمی خواست با سرسپردگی تام به حکومت، مردم را از دست بدهد یا با توجه تمام عیار به مردم، از امکانات و فرصتهای حکومتی برای پیشبرد برنامه های الازهر بی بهره شود.وی در مواردی، مانند مخالفت با سیاست خارجی ایران ، با دولت مصر همگام بود.دولت مصر از شیخ الازهر انتظار داشت که تندروی برخی مسلمانان و اَعمال خشونت طلبانه آنان را محکوم کند، اما او همواره سیاست متعادل خود را در دفاع از شریعت و حمایت از دولت، دنبال می کرد.هرچند جادالحق در بسیاری مسائل با برخی گروههای بنیادگرای مصری هم عقیده بود، هیچگاه در اندیشه تکفیر حکومت و شورش بر ضد آن نبود.
عقاید
...