ثبیت بن محمد عسکری

[ویکی فقه] ثُبَیْت بن محمد عسکری، متکلم و فقیه و محدّث امامی قرن سوم است.
اطلاعات در باره وی اندک، و محدود به گزارش نجاشی (متوفی ۴۵۰) است.رجال شناسان امامی بعد از نجاشی، مطلبی به گفته های وی نیفزوده اند. تاریخ دقیق ولادت و وفات ثبیت معلوم نیست اما با توجه به مصاحبتش با محمد بن هارون معروف به ابوعیسی وَرّاق (متکلم معروف امامی، متوفی بعد از ۲۵۰) و روایت از ابواَحْوَص داود بن اسد مصری متکلم امامی قرن سوم می توان او را از رجال امامی قرن سوم دانست.نجاشی ثبیت را متکلمی حاذق و مطّلع در حدیث و روایت و فقه معرفی کرده و او را از «أصحابنا العسکریّین» شمرده است.
محل زندگی
مامقانی، این تعبیر نجاشی را به معنای مصاحبت ثبیت با امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام دانسته و بر پایه آن احتمال داده است که وی در سامرا ( عسکر = منطقه نظامی) می زیسته است، اما به نظر تستری این تعبیر نجاشی صرفاً دلیلی بر امامی بودن ثبیت است، زیرا از وی با تعبیر «من اصحاب العسکریَّیْن» یاد نکرده است و عبارت او تنها بر اقامت ثبیت در یک منطقه نظامی، به احتمال قوی سامرا، دلالت دارد.
آثار
به گفته نجاشی ثبیت بن محمد، کتابهایی داشته است، از جمله تولیدات بنی امیه فی الحدیث و ذکر الاحادیث الموضوعه، شامل احادیث ساختگی امویان؛ کتاب الاسفار ؛ دلائل الائمه علیهم السلام و نقض العثمانیه در ردّ عثمانیه جاحظ (متوفی ۲۵۵).کتاب اخیر، ظاهراً به علت مصاحبت ثبیت با ابوعیسی وراق، به ابوعیسی نیز نسبت داده شده است
وثاقت
...

[ویکی شیعه] ثُبَیْت بن محمد عسکری، متکلم، فقیه و محدّث امامی قرن سوم قمری. نجاشی وی را متکلمی حاذق و مطّلع در حدیث و فقه معرفی کرده و او را از أصحابنا العسکریّین خوانده است.
تاریخ دقیق ولادت و وفات ثبیت معلوم نیست اما با توجه به مصاحبتش با محمد بن هارون معروف به ابوعیسی وَرّاق (متکلم معروف امامی) و روایت از ابواَحْوَص داود بن اسد مصری (متکلم امامی قرن سوم) می توان او را از رجال امامی قرن سوم دانست.
نجاشی ثبیت را متکلمی حاذق و مطّلع در حدیث و روایت و فقه معرفی کرده و او را از «أصحابنا العسکریّین» شمرده است. مامقانی، این تعبیر نجاشی را به معنای مصاحبت ثبیت با امام هادی و امام حسن عسکری (ع) دانسته و بر پایه آن احتمال داده که وی در سامرا می زیسته است. به نظر تستری این تعبیر نجاشی صرفاً دلیلی بر امامی بودن ثبیت است، زیرا از وی با تعبیر «من اصحاب العسکریَّیْن» یاد نکرده است و عبارت او تنها بر اقامت ثبیت در یک منطقه نظامی، به احتمال قوی سامرا، دلالت دارد. درباره وثاقت یا عدم وثاقت ثبیت، در منابع رجالی مطلبی ذکر نشده است، تنها با توجه به اینکه ابن داود حلی در بخش اول کتاب الرجال، نام موثقان را آورده و نام ثبیت نیز جزو آن هاست، به وثاقت او اشاره شده است.