تکذیب عذاب

[ویکی فقه] تکذیب عذاب (قرآن). آیات قرآن کریم مبنی بر تهدید کفار و بت پرستان است که عذاب الهی را تکذیب می نمایند.
تکذیب عذاب استیصال از ناحیه کافران:•«قل هو القادر علی ان یبعث علیکم عذابـا من فوقکم او من تحت ارجلکم او یلبسکم شیعـا ویذیق بعضکم باس بعض انظر کیف نصرف الایـت لعلهم یفقهون وکذب به قومک وهو الحق...:بگو: او تواناست که بر شما عذابی از بالای سرتان (چون سنگ و صاعقه و سجّیل فرو ریزد) یا از زیر پاهایتان (مانند زلزله و خسف) برانگیزد (یا طبقه ستمگر بالا را بر پایین تران مسلط، یا طبقه پایین را علیه طبقه بالا منفجر سازد) یا شما را گروه گروه به جان هم اندازد و عذاب برخی از شما را به برخی بچشاند. بنگر چگونه ما آیات و نشانه های گوناگون (توحید و عظمت خود) را می آوریم، شاید بفهمند. و قوم تو آن (قرآن) را با آنکه حق است تکذیب کردند بگو: من بر شما گمارده نیستم (تا اجبار کنم و متخلف را کیفر، و فرمانبر را پاداش دهم، بلکه متصدی ابلاغم).»
← تفسیر بعث
تکذیب عذاب قیامت، از سوی مکذبان:•«واما الذین فسقوا فماوهم النار کلما ارادوا ان یخرجوا منها اعیدوا فیها وقیل لهم ذوقوا عذاب النار الذی کنتم به تکذبون:و اما کسانی که نافرمان بودند جایگاه شان آتش است، هر گاه بخواهند از آن بیرون آیند (و به نزدیک درها یا دیوارها رسند) به آنجا بازگردانده می شوند و به آنها گفته می شود:بچشید عذاب آتشی را که تکذیب و انکار می کردید!». •«فالیوم لا یملک بعضکم لبعض نفعـا ولا ضرا ونقول للذین ظـلموا ذوقوا عذاب النار التی کنتم بها تکذبون:پس امروز برخی از شما مالک هیچ سود و زیانی نسبت به برخی دیگر نیست، و به کسانی که ظلم کرده اند گوییم: بچشید عذاب آتشی را که تکذیبش می کردید.». •«ان عذاب ربک لوقع فویل یومئذ للمکذبین:که بی تردید عذاب پروردگار تو (در آخرت برای کافران) ثابت و حتمی است.پس وای در آن روز بر تکذیب کنندگان.». •« ویل یومئذ للمکذبین انطـلقوا الی ما کنتم به تکذبون انطـلقوا الی ظـل ذی ثلـث شعب لا ظـلیل ولا یغنی من اللهب انها ترمی بشرر کالقصر کانه جمــلت صفر:وای در آن روز بر تکذیب کنندگان.(پس از حساب محشر به آنها گفته می شود) بروید به سوی آنچه بدان تکذیب می کردید.بروید به سوی سایه ای (از دود غلیظ) که دارای سه شاخه است (و تجسم عینی غلبه بهیمیت و سبعیت و شیطنت بر نفس است در دنیا).که نه سایه افکن است و نه از زبانه آتش مانع می شود.که همانا شراره هایی پرتاب می کند (در بزرگی) همانند ساختمان بلند (یا تنه های بزرگ نخل).(و در رنگ) گویی شترانی زرد رنگ اند.». •«ثم انهم لصالوا الجحیم ثم یقال هـذا الذی کنتم به تکذبون:سپس آنان حتما وارد جهنم می شوند حرارت آن را چشیده و در آن خواهند سوخت.سپس به آنها گفته می شود: این همان چیزی است که آن را تکذیب و انکار می کردید.». وقتی مطلب از این قرار است که هیچ مفری از وقوع عذاب نیست، پس وای به حال کسی که این عذاب بر سرش آید که مسلم آنها دروغگویانند یعنی وای به حال کسی که آیات خدای را تکذیب می کند، که قدر متیقن از جهنمیان، همین ها هستند. پس، این جمله به دلالت التزامی دلالت دارد بر اینکه معذب های روز قیامت مکذبین در دنیا هستند، و به دلالت مطابقی دلالت دارد بر اینکه حال آن روزشان واویلاست. به عبارت ساده تر اینکه آیه شریفه صریحا نمی فرماید مکذبین داخل آتش می شوند، لیکن چیزی در باره آنان می گوید که لازمه اش دخول در آتش است، و آن این است که وای به حال مکذبین.ممکن هم هست تقدیر کلام را اینطور بگیریم که وقتی مسلم شد که این عذاب واقع شدنی است، و مسلم نخست شامل حال مکذبین می شود، چون آنها هستند که به خدا کفر می ورزند و روز قیامت را تکذیب می کنند، پس وای به حال ایشان از آن روز، در نتیجه جمله ای که دلالت می کند بر عذاب مکذبین جمله" عذاب ربک" است، برای اینکه عذاب خدا کسی را می گیرد که خدا او را دعوت کند، و او اجابت ننماید و دعوتش را تکذیب کند.