تپه

/tappe/

مترادف تپه: پشته، تل، حدب، رش، کتل، کوهپایه، گردنه، نجد

معنی انگلیسی:
hill, eminences, pulse, rise

لغت نامه دهخدا

تپه.[ ت َپ ْ پ َ / پ ِ ] ( اِ ) کوه پست و پشته بلند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آن را به فارسی دری تبره ، تبرک و گر بکاف فارسی نیز گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). هر جای از زمین که برآمده و گردباشد. ( ناظم الاطباء ). در ترکی تپه ( بفتح اول و دوم بمعنی قله و بالای سر است ). ( حاشیه برهان چ معین ).
- امثال :
تپه ای پاک نگذاشته است ،دره ای پاک نگذاشته است ؛ کنایه از خرابکاری همه جانبه است.
|| و کلاه زنان را نیز گفته اند و آن چیزی باشد محرابی که زنان از گلابتون و مروارید دوزند و از طلا و جواهر نیز سازند و بر پیشانی نصب کنند. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ). و کله و کلاه را که از ماهوت یا شال پشمینه باشد نیز تپه کلاه گویند بجهت برآمدگی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). || جای مدور که از خاک کودو نرم کنند برای کاشتن گلها. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || مجازاً چیزی برآمده را گویند چون : یک تپه ریش داشتن ، تپه تپه پلیدی. پلیدی بسیار کودشده. گردشده و فراهم شده. || مزید مؤخر امکنه : آل تپه ، الباس تپه ، امام تقی تپه ، ایلغارتپه ، باج تپه ، بنفشه تپه ، ترنگ تپه ، تقرتپه ، تیکان تپه ، دوشان تپه ، دیم تپه ، سالیان تپه ، سنگ تپه ، شالی تپه ، شغال تپه ، شهرستان تپه ، قراتپه ، قراوای تپه ، قلی تپه ، گل تپه ، گمش تپه ،گندل تپه ، مرادتپه ، یارم تپه. || مزید مقدم امکنه. رجوع به تپه... شود.

تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان گاودول است که در بخش مرکزی شهرستان مراغه و در 37 هزارگزی جنوب باختری مراغه و دو هزارگزی باختر شوسه مراغه به میاندوآب واقع است جلگه ای است معتدل و مالاریائی و 485 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه مردی و چاه و محصول آن غلات و کشمش و چغندر است و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).

تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان اجارود است که در بخش گرمی ، شهرستان اردبیل و در 9 هزارگزی جنوب خاوری گرمی و 9 هزارگزی شوسه گرمی به بیله سوار واقع است جلگه ای گرمسیر است و 278 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوبات و شغل اهالی آنجا گله داری و زراعت است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 )

تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی از بخش نمین است که در شهرستان اردبیل و 15 هزارگزی شمال اردبیل و 15 هزارگزی شوسه اردبیل به آستارا واقع است. جلگه ای معتدل است و 135 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و شغل اهالی آن زراعت و گله داری است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

بر آمدگی درروی زمین ازخاک یاشن، پشته بلند، تل
( اسم ) ۱- پشت. بلند بر آمده از زمین . ۲- کلاه زنان و آن چیزی باشد محرابی که زنان از گلابتون و مروارید دوزندو طلا و جواهر نیز سازند و بر پیشانی نصب کنند.
قریه ایست تابع سنجاغ ازمیر از ولایت آیدین که در قضای اوده مش قرار دارد ٠ در اطراف این قریه یک رشته خرابه ها و آثار عتیقه وجود دارد ٠

فرهنگ معین

(تَ پِّ ) (اِ. ) پشتة بلند خاک یا شن ، تل .

فرهنگ عمید

۱. (زمین شناسی ) برآمدگی کم ارتفاع پوستۀ زمین.
۲. هر چیز انباشته شده بر روی هم.

گویش مازنی

/teppe/ قطره – ذره – به مقدار کم & سرگین گاو

واژه نامه بختیاریکا

تَل؛ چُقا؛ دِمه؛ گوت؛ مُلِّه؛ گموت؛ مَر؛ چِگا؛؛ دِر؛ تکاله

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] به کوه پست و پشته بلند از خاک یا شن در فارسی «تپه» گویند.
در زبان دری «تبره»، «تبرک» و «گر» نیز گزارش شده است. برابر برخی تعریف ها، گردی و برآمدگی از زمین ، دو شاخصه آن، به شمار می آیند. معادل این واژه در عربی، کلمه «تَلّ»، مفردِ «تِلال» به معنای توده ای از شن یا قطعه ای از زمین است که بر اطرافش مشرف باشد.
واژه های مرادف در قرآن کریم
(۱) قرآن کریم.(۲) لغت نامه، دهخدا (م ۱۳۳۴ ش) و دیگران، تهران، مؤسسه لغت نامه و دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ ش.(۳) فرهنگ فارسی عمید، حسن عمید، تهران، امیرکبیر، ۱۳۷۵ ش.(۴) تاج العروس، الزبیدی (م ۱۲۰۵ ق)، به کوشش علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۴ ق.(۵) مفردات، الراغب (م ۴۲۵ ق)، به کوشش صفوان داوودی، دمشق، دارالقلم، ۱۴۱۲ ق.(۶) جامع البیان، الطبری (م ۳۱۰ ق)، به کوشش صدقی جمیل، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ ق.(۷) مجمع البیان، الطبرسی (م ۵۴۸ ق)، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۶ ق.(۸) روض الجنان، ابوالفتوح رازی (م ۵۵۴ ق)، به کوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ ش.(۹) التفسیر الکبیر، الفخر الرازی (م ۶۰۶ ق)، قم، دفتر تبلیغات، ۱۴۱۳ ق.(۱۰) المیزان، الطباطبایی (م ۱۴۰۲ ق)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ ق.(۱۱) لسان العرب، ابن منظور (م ۷۱۱ ق)، به کوشش علی شیری، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ ق.(۱۲) تفسیر شریف لاهیجی، بهاء الدین شریف لاهیجی (م ۱۰۸۸ ق)، به کوشش حسینی و آیتی، انتشارات علمی، ۱۳۶۳ ش.(۱۳) تفسیر منهج الصادقین، فتح الله کاشانی (م ۹۸۸ ق)، به کوشش مرتضوی، غفاری، تهران، انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۸۵ ق.(۱۴) الغریبین، احمد بن محمد الهروی (م ۴۰۱ ق)، به کوشش احمد فرید، ریاض، مکتبة نزار مصطفی الباز، ۱۴۱۹ ق؛(۱۵)فتح القدیر، الشوکانی (م ۱۲۵۰ ق)، بیروت، دارالمعرفة.(۱۶) معجم مقاییس اللغه، ابن فارس (م ۳۹۵ ق)، به کوشش عبدالسلام محمد، قم، دفتر تبلیغات، ۱۴۰۴ ق.(۱۷) تفسیر من وحی القرآن، سید محمد حسین فضل الله، بیروت، دارالملاک، ۱۴۱۹ ق.(۱۸) الجدید فی تفسیر القرآن المجید، محمد سبزواری (م ۱۴۰۹ ق)، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۲ ق.(۱۹) بیان السعاده، الجنابذی (م ۱۳۲۷ ق)، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۸ ق.(۲۰)ترتیب العین، خلیل (م. ۱۷۵ ق.)، به کوشش محمد حسن بکایی، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۴ ق؛(۲۱)التبیان، الطوسی (م. ۴۶۰ ق.)، به کوشش احمد حبیب العاملی،بیروت، دار احیاء التراث العربی؛(۲۲)الجامع لاحکام القرآن، القرطبی (م. ۶۷۱ ق.)، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۷ ق.

[ویکی فقه] تپه (قرآن). تپه، پشته بلند برآمده از زمین است. همچنین به کوه پست از خاک یا شن نیز تپه گویند.
در این مدخل از واژه «ربوه»، «ریع» و «کثیب» استفاده شده است.
باغ بر تپه
کوهها در آستانه قیامت، تبدیل به تپه شنی می شوند.•یوم ترجف الارض والجبال وکانت الجبال کثیبا مهیلا (روزی که زمین و کوهها به لرزه درآیند و کوهها به سان ریگ روان گردند.) «کثیب» به معنای شن متراکم است. «پس از آن به شرح روزی می پردازد که این عذاب ها در آن ظاهر می شوند، می فرماید: «این در روزی خواهد بود که زمین و کوه ها سخت به لرزه در می آید و چنان کوه ها در هم کوبیده می شوند که به شکل توده هائی از رمل و شن نرم در می آید»....بنابر این معنی، کوه ها در قیامت آن چنان از هم متلاشی می شوند که به صورت شن های نرمی در می آیند که اگر پا روی آن بگذارند فرو می رود.درباره سرنوشت کوه ها در آستانه قیامت، قرآن تعبیرات مختلفی دارد که همگی حکایت از نابودی و تبدیل آنها به خاک های نرم می کند. »
زمین های تپه ای
...

دانشنامه عمومی

تپه یا تُنب یا پشته واژه ای فارسی به معنی ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، پشته، برآمدگی، توده، نجد، ربوه، گر و ماهور است. [ ۱] [ ۲] در پارسی دری و در برخی گویشهای محلی به کار رفته است. از جمله گویش تنگستانی و لارستانی به ویژه در گویش کوخِردی و شهرستان بستک هرمزگان به کار می رود. واژهٔ فارسیِ تپه شکلی دیگر از واژه های قدیمی تر پارسیِ تبره و تبرک در معنی هر جای از زمین که برآمده و گرد باشد، است. [ ۳] زبان های ترک تبار نیز این واژه را از فارسی وام گرفته اند. به کوه پست و پشته بلند از خاک یا شن در فارسی «تپه» گویند. در زبان دری «تبره»، «تبرک» و «گر» نیز گزارش شده است. برابر برخی تعریف ها، گردی و برآمدگی از زمین، دو شاخصه آن، به شمار می آیند. معادل این واژه در عربی، کلمه «تَلّ»، مفردِ «تِلال» به معنای توده ای از شن یا قطعه ای از زمین است که بر اطرافش مُشرِف باشد.
واژه تپه سار ( به انگلیسی: Upland ) بیشتر برای اشاره به رشته تپه هایی با بلندای ۳۰۰ متر تا ۵۰۰–۶۰۰ متر، [ ۴] به کار می رود.
همچنین برای واژهٔ Hillside، عنوان هایی مانند تپه کنار، کنار تپه، شیب تپه، دامنه تپه، سرازیری تپه، سینه کش یا دامنه به کار می رود.
عکس تپهعکس تپهعکس تپهعکس تپهعکس تپه

تپه (ارومیه). تپه، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان ارومیه و در شهرستان ارومیه استان آذربایجان غربی ایران.
این روستا در دهستان ترکمان قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۲۳ نفر ( ۴ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس تپه (ارومیه)

تپه (شازند). تپه روستایی در دهستان مالمیر بخش سربند شهرستان شازند استان مرکزی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵ نفر ( ۴خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس تپه (شازند)

تپه (فیلم). تپه ( انگلیسی: The Hill ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی سیدنی لومت است که در سال ۱۹۶۵ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به شان کانری، یان بانن و مایکل ردگریو اشاره کرد.
عکس تپه (فیلم)

تپه (گرمی). تپه روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۴۵۹ نفر با ۱۰۴ خانوار بوده است.
عکس تپه (گرمی)

تپه (مجارستان). تِپه ( به مجاری: Tépe ) یک سکونتگاه مسکونی در مجارستان است که در هایدو - بیهار واقع شده است. [ ۱]
عکس تپه (مجارستان)عکس تپه (مجارستان)

تپه (نمین). تپه روستایی در دهستان دولت آباد بخش مرکزی شهرستان نمین استان اردبیل ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵ نفر ( ۴خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس تپه (نمین)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

جدول کلمات

تل, رباوه, رش, لو

مترادف ها

top (اسم)
اوج، سر، قله، بالا، نوک، تپه، راس، رویه، فرق، روپوش، فرق سر، رو، فرفره، تاپ، کروک، درجه یک فوقانی

hill (اسم)
توده، پشته، تپه، ماهور، تل

mound (اسم)
خرپشته، پشته، تپه، ماهور، بر امدگی

mount (اسم)
ترفیع، صعود، کوه، تپه، پایه، مقوای عکس، قاب عکس، مرکوب

brae (اسم)
دامنه، ساحل، تپه، سرازیری تپه

barrow (اسم)
توده، چرخ دستی، چرخ دوره گردها، کوه یخ، زنبه، قطعه عظیم یخ، پشته، کوه، تپه، خاک کش، خنازیر، ماهور

mesa (اسم)
تپه، رنگ بلوطی

ben (اسم)
تپه، قله کوه، وابسته باطاق نشیمن

knurl (اسم)
دانه، تپه، بر امدگی، گره، کنگره، قبه، الت کنگره سازی

tumulus (اسم)
تپه، مقبره، پشته خاک روی قبر

tump (اسم)
توده، انبوه، تپه، توده درختان واقع بر روی تپه

فارسی به عربی

تل , جبل

پیشنهاد کاربران

البته منبع لغت نامه دهخدا
تپه. [ ت َپ ْ پ َ / پ ِ ] ( اِ ) کوه پست و پشته بلند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . آن را به فارسی دری تبره ، تبرک و گر بکاف فارسی نیز گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . هر جای از زمین که برآمده و گردباشد. ( ناظم الاطباء ) . در ترکی تپه ( بفتح اول و دوم بمعنی قله و بالای سر است ) . ( حاشیه برهان چ معین ) .
...
[مشاهده متن کامل]

- امثال :
تپه ای پاک نگذاشته است ، دره ای پاک نگذاشته است ؛ کنایه از خرابکاری همه جانبه است.
|| و کلاه زنان را نیز گفته اند و آن چیزی باشد محرابی که زنان از گلابتون و مروارید دوزند و از طلا و جواهر نیز سازند و بر پیشانی نصب کنند. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ) . و کله و کلاه را که از ماهوت یا شال پشمینه باشد نیز تپه کلاه گویند بجهت برآمدگی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . || جای مدور که از خاک کودو نرم کنند برای کاشتن گلها. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . || مجازاً چیزی برآمده را گویند چون : یک تپه ریش داشتن ، تپه تپه پلیدی. پلیدی بسیار کودشده. گردشده و فراهم شده. || مزید مؤخر امکنه : آل تپه ، الباس تپه ، امام تقی تپه ، ایلغارتپه ، باج تپه ، بنفشه تپه ، ترنگ تپه ، تقرتپه ، تیکان تپه ، دوشان تپه ، دیم تپه ، سالیان تپه ، سنگ تپه ، شالی تپه ، شغال تپه ، شهرستان تپه ، قراتپه ، قراوای تپه ، قلی تپه ، گل تپه ، گمش تپه ، گندل تپه ، مرادتپه ، یارم تپه. || مزید مقدم امکنه. رجوع به تپه. . . شود.
تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان گاودول است که در بخش مرکزی شهرستان مراغه و در 37 هزارگزی جنوب باختری مراغه و دو هزارگزی باختر شوسه مراغه به میاندوآب واقع است جلگه ای است معتدل و مالاریائی و 485 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه مردی و چاه و محصول آن غلات و کشمش و چغندر است و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ) .
تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان اجارود است که در بخش گرمی ، شهرستان اردبیل و در 9 هزارگزی جنوب خاوری گرمی و 9 هزارگزی شوسه گرمی به بیله سوار واقع است جلگه ای گرمسیر است و 278 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوبات و شغل اهالی آنجا گله داری و زراعت است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 )
تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی از بخش نمین است که در شهرستان اردبیل و 15 هزارگزی شمال اردبیل و 15 هزارگزی شوسه اردبیل به آستارا واقع است. جلگه ای معتدل است و 135 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و شغل اهالی آن زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ) .
تپه. [ ت َپ ْ پ َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان مرکزی شهرستان لنگرود است که در 9 هزارگزی خاور لنگرود متصل به راه فرعی لنگرود به چمخاله واقع است. جلگه ای معتدل و مرطوب است و 235 تن سکنه دارد آب آن از چاه است و از آب رودخانه هم با تلمبه برقی استفاده میکنند و محصول آن ابریشم و برنج و کنف ، صیفی کاری و لبنیات است. شغل اهالی آن زراعت و گله داری است. خربزه این قریه بخوبی معروف است ولی با بکار افتادن تلمبه برقی مزارع صیفی و توت زارهای ابریشم به مزارع برنج کاری تبدیل شده است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ) .
تپه. [ ت َ پ َ ] ( اِخ ) قریه ای است تابع سنجاغ ازمیر از ولایت آیدین که در قضای اوده مش قرار دارد. در اطراف این قریه یک رشته خرابه ها و آثار عتیقه وجود دارد. ( از قاموس الاعلام ترکی ) .

عکس منبع عکس فرهنگ عمید یا فرهنگ فارسی
تپهتپهتپهتپه
لری بختیاری
چُغا ( ایلامی ) ، مُلَّ ( پهلوی ) ، گُموت ( اوستایی ) ، گوت، تَکالَ:تپه
رباوه
اصل واژه "دیپا" بود، اما چون ترک ها حرف "د" را به "ت" تغییر دادند، دیگر تپه شد، چرا به جای کورد می گویند کورت. اما دپه کلمه قدیمی اجداد ماست و ربطی به ترک ندارد، چون تا زمان آمدن اعراب به منطقه مخصوصا تا دوره عباسیان حتی یک ترک در این منطقه وجود نداشت.
تپه بدون تشدید در حرف پ واژه ای ترکی است و بیشتر با دره استعمال می شود: دره - تپه. می توان گفت که قبلا توپا بوده است از توپ به معنی یک جایی که چیزهایی در آن جمع و انباشت شده. دیگر اینکه تپه در ترکی به
...
[مشاهده متن کامل]
معنی سر هم استعمال دارد: اوشاقلار آدامین تپه سینه چیخیر ( بچه ها از سر آدم بالا می روند ) . یا اصطلاح بسیار زیبای � تپه دن دیرناغا ) یعنی از نوک سر تا انتهای ناخن.

تپه واضحترین کلمه تورکی است و در هر کجا به چشم می خورد علامت حضور تورکان است
تپه از فعل تپمک در ترکی با پسوند مه بصورت تپمه ساخته شده در ادامه همانگونه که در همه لهجه های اصیل ترکی رایج هست حرف م این پسوند بعد از قرارگیری در کنار حرف پ بصورت پ تلفظ میشود این قائده در آذربایجان و ترکیه در لهجه های محلی رایج و در زبان نوشتاری ساده سازی شده است اما در لهجه های قزاقی و قرقیزی و تاتاری و باشقردی و بیشتر لهجه ها در نوشتار نیز رعایت میشود
...
[مشاهده متن کامل]

معنی آن مشخص هست و لزومی به توضیح آن ندیدم
علت این همه هجمه برای فارسی نشان دادن آن قدمت کاربرد این کلمه در ایران است و تئوری مهاجرت دویست ساله را زیر سوال می برد

تپه واژه ای پارسی و همریشه با top در انگلیسی و زبانهای هندواروپایی هست و شمام بهتره بری دنبال زبانهای آلتایی بگردی نه اینجا
ترکی . در تمام زبان های ترکی استفاده مبشود منابع : Clauson, Gerard ( 1972 ) An Etymological Dictionary of pre - thirteenth - century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 436
Doerfer, Gerhard ( 1965 ) T�rkische und mongolische Elemente im Neupersischen [Turkic and Mongolian Elements in New Persian] ( Akademie der Wissenschaften und der Literatur: Ver�ffentlichungen der Orientalischen Kommission; 19 ) ‎[1] ( in German ) , volume II, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag, page 450 - 452
...
[مشاهده متن کامل]

R�s�nen, Martti ( 1969 ) Versuch eines etymologischen W�rterbuchs der T�rksprachen ( in German ) , Helsinki: Suomalais - ugrilainen seura, page 494, 505
Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg ( 2003 ) , “*tep�/ *tep�”, in Etymological dictionary of the Altaic languages ( Handbuch der Orientalistik; VIII. 8 ) , Leiden, New York, K�ln: E. J. Brill
Sevortjan, E. V. ( 1980 ) Etimologičeskij slovarʹ tjurkskix jazykov [Etymological Dictionary of Turkic Languages]‎[2] ( in Russian ) , volume 3, Moscow: Nauka, page 197 - 199
Tenišev E. R. , editor ( 1984–2006 ) Sravnitelʹno - istoričeskaja grammatika tjurkskix jazykov: [Comparative Historical Grammar of Turkic Languages:] ( in Russian ) , Moscow: Nauka, page 201

تپه
منابع• https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Turkic/tepü
واژگانِ ( توپ، تپه، تُفنگ ( توپَک ) ، تپیدن ( تپش ) ، تپاندن، چپاندن، تپانچه ) واژگانی پارسی هستند:
1 - در زبانِ اوستایی واژه یِ ( - tav تو - ) به چمِ ( توانایی، نیرو، زور ) ، ( tavah توه ) به چمِ ( نیرو، توان، قدرت، زور ) و واژه یِ ( tavisi تویشی ) نیز به چمِ ( نیرومندی، زورمندی، توان ) بوده است و واژگانِ ( تپیدن، تپاندن، چپاندن، توانستن ) با این واژگان همریشه هستند.
...
[مشاهده متن کامل]

2 - کارواژه یِ ( stopfen ) در زبانِ آلمانی و واژه یِ ( stuff ) در زبان انگلیسی به چمِ ( چپاندن، تپاندن ) با واژگانِ یادشده در بند 1 همریشه هستند. در زبانِ لاتین نیز واژه یِ ( toveo - ere ) به چمِ ( چپاندن، تپاندن، پُر کردن ) می باشد.
3 - واژگانِ ( تپانچه ( تپان/چه ) و تُفنگ ( توپَک ) با واژگانِ بندِ 1و 2 همریشه هستند.
4. 1 در زبانِ صربی واژه یِ ( tov ) به چمِ ( فربهی، چاقی ) می باشد و همریشه با واژگانِ ( توپ، تپه ) .
4. 2 واژگانِ ( توپ، تپه ) در زبانِ پارسی بنابر اُستنشِ ( bh - ) در نبیگِ ( پُکُرنی ) با واژه یِ ( tuber - eris ) در زبانِ لاتین به چمِ ( گوژ، قوز، کوهان hunch ) ، ( ورم، آماس، خیز swelling ) ، ( برآمدگی knag ) همریشه اند.
4. 3 واژه یِ ( tuaimm ) در ایرلندیِ کهن به چمِ ( پشته، تپه، تل hill ) و ( tum ) به چمِ ( پشته، تپه، تل hill ) در ایرلندیِ میانه و ولزی بوده اند که به روشنی با واژه یِ ( تپه، توپ ) همریشه هستند.
4. 4 واژگانِ ( tumefaction ) به چمِ ( ورم، آماس، بادکردگی ) و واژه یِ ( tube ) در زبانِ انگلیسی بهمچنین با واژگانِ ( توپ، تپه ) همریشه هستند.
4. 5 آزندِ فرآراسته یِ ( شرح کاملِ ) این واژگان به همراهِ زبانهایِ هندواورپاییِ دیگر در پَسگشتِ زیر از پُکُرنی ( pokorny ) پیش آورده شده اند.
5. چنانچه این واژگان در زبانهایِ مغولی و اورخونی بکار می روند، نشان از این دارد که این واژگان از زبانهای ایرانی به این زبانها زِبَررفته اند ( منتقل شده اند ) .
پَسگشتها ( references ) :
1 - رویه هایِ 642 و 643 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا )
2 - رویه هایِ 3127 و 3128 از نبیگِ ( فرهنگنامه ریشه شناختیِ هندواروپایی ) نوشته یِ ( جولیوس پُکُرنی Julius Pokorny ) به همراه فرتورِ زیر:

تپهتپه
تپه و توپ و تپیدن و تپش و تب و. . از ریشه تاپ به معنای بلندی و برامدگی که ریشه در زبانهای هندواروپایی داره مانند top در انگلیسی
پانترکای نامحترم لازم نیست شماها درباره فرسی اضهار نظر کنید
به محسن
اولا تپه از تله عربیست
تپه در ترکی فرق سر هست
Zirve قله کوه به ترکی
Etek دامن و دامنه کوه
Yamac شیب کوه
حالا بنال
تو که نمیدونی تپه از تل عربیست باید بنالی؟؟
تپه:ارتفاعاتی که بلندی آن از سطح زمین های اطراف کمتر از ۶۰۰ متر و بیشتر از ۱۵۰ متر است.
تپه یا تُنب واژه ای فارسی به معنی ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، تپه، توده، نجد و ربوه است. در پارسی دری و در برخی گویشهای محلی به کار رفته است. ازجمله گویش تنگستانی و لارستانی به ویژه در گویش کوخِردی و شهرستان بستک هرمزگان به کار می رود. . .
...
[مشاهده متن کامل]

واژهٔ فارسیِ تپه شکلی دیگر از واژه های قدیمی تر پارسیِ تبره و تبرک است. زبان های ترک تبار نیز این واژه را از فارسی وام گرفته اند.
تپه واژه ای فارسی برگرفته از پایه است، به کوه های کوچک کنار کوه، 《 کوهپایه یا تپه》 می گویند.
و یکی از هزاران واژه ی فارسی است ، که به ترکی راه یافته.

باشیم اوسته یرین وار . یا تپه م اوسته یرین وار. . . . تپه نام دیگر باش ( سر ) است. . . تپه لی باغ نام محله ایی در تبریز ( باغی که تپه ( زایده ایی مثل سر، که گرد است. دارد ) تپه یک کلمه ی تورکی است. چون حروف گچپژ در عربی و لهجه هایش نیست. و حروف گچپژ مخصوص زبان تورکی است.
تَپه ( Təpə ) : در زبان ترکی به معنی فرق سر است
تپه واژه ای فارسی برگرفته از پایه است، به کوه های کوچک کنار کوه، 《 کوهپایه یا تپه》 می گویند.
و یکی از هزاران واژه ی فارسی است ، که به ترکی راه یافته.
تَپِهیدن = مانند تپه، جمعیدن.
تَپِهاندَن = مانند تَُپه، چیزی را جَمعاندن.
پشته، تل، حدب، رش، کتل، کوهپایه، گردنه، نجد

برامدگی در سطح زمین

تُ پ پ ه. قطره در گویش کازرونی ( ع. ش )
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٢)

بپرس