[ویکی فقه] توقیع آثار پرداخت حقوق مالی. این کلام، قسمتی از نامه دوم امام زمان (علیه السلام) به شیخ مفید (رحمه الله) است. حضرت، در این قسمت از نامه خود، به لزوم پرداخت واجبات مالی به مستحقان و آثار خیری که این کار در پی دارد اشاره کرده است.
«اَنَّهُ مَنِ اتَّقی رَبَّهُ مِنْ اِخْوانِکَ فِی الدّینِ وَاَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ اِلی مُسْتَحِقّیهِ، کانَ آمِناً مِنَ الْفِتْنَةِ الْمُبْطِلَةِ، وَمِحَنِهَا الْمُظْلِمَةِ الْمُظِلَّةِ وَمَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما اَعارَهُ اللّهُ مِنْ نِعْمَتِهِ عَلی مَنْ اَمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَاِنَّهُ یَکُونُ خاسِراً بِذلِکَ لاُِولاهُ وَآخِرَتِهِ؛ ؛ همانا، کسی که در حقوق برادران دینی تو، حریم الهی را نگه دارد و حقوق مالی ای را که بر گردن دارد، به مستحقش برساند، از فتنه ای که انسان را به راه باطل می کشاند، و از محنت های تاریکی که سایه بر آن افکنده، ایمن خواهد بود، و کسی که بخل ورزد و از نعمت هایی که ایزد، به عاریت، در اختیار او گذاشته است، به مستحقش ندهد، در دنیا و آخرت زیانکار خواهد بود».
شرح نامه امام
این کلام، قسمتی از نامه دوم امام زمان (علیه السلام) به شیخ مفید (رحمه الله) است. حضرت، در این قسمت از نامه خود، به لزوم پرداخت واجبات مالی به مستحقان و آثار خیری که این کار در پی دارد اشاره کرده است. آن حضرت (علیه السلام) برای کسانی که اهل تقوایند و حقوق مالی ای را که بر گردنشان است (مانند خمس و زکات و...) ، به مستحق می دهند، ضمانت می کند که پاداش این عمل خداپسندانه، ایمنی از فتنه ها و محنت هاست و کسانی که نسبت به واجبات مالی خود کوتاهی می کنند و در پرداخت حقوق شرعی بخل می ورزند، چیزی جز خسارت دنیایی و آخرتی نصیبشان نخواهد شد.به هنگام پرداخت حقوق واجب مالی، شیطان به وسوسه انسان می پردازد و او را از فقر می ترساند. حضرت، با این بیان به ما می فهماند، واقعیت و حقیقت این است که نپرداختن خمس و زکات و... است که موجب فقر است، نه بخشش در راه خدا.با پرداخت حقوق واجب مالی، بلکه با ادای حقوق مستحب مالی، نه تنها مال انسان افزایش می دهد، بلکه روزی معنوی اش نیز افزون می گردد، به گونه ای که در مسیرهای ظلمانی، چراغ هدایت را به دستش می دهند تا راه را از چاه بشناسد.
«اَنَّهُ مَنِ اتَّقی رَبَّهُ مِنْ اِخْوانِکَ فِی الدّینِ وَاَخْرَجَ مِمّا عَلَیْهِ اِلی مُسْتَحِقّیهِ، کانَ آمِناً مِنَ الْفِتْنَةِ الْمُبْطِلَةِ، وَمِحَنِهَا الْمُظْلِمَةِ الْمُظِلَّةِ وَمَنْ بَخِلَ مِنْهُمْ بِما اَعارَهُ اللّهُ مِنْ نِعْمَتِهِ عَلی مَنْ اَمَرَهُ بِصِلَتِهِ، فَاِنَّهُ یَکُونُ خاسِراً بِذلِکَ لاُِولاهُ وَآخِرَتِهِ؛ ؛ همانا، کسی که در حقوق برادران دینی تو، حریم الهی را نگه دارد و حقوق مالی ای را که بر گردن دارد، به مستحقش برساند، از فتنه ای که انسان را به راه باطل می کشاند، و از محنت های تاریکی که سایه بر آن افکنده، ایمن خواهد بود، و کسی که بخل ورزد و از نعمت هایی که ایزد، به عاریت، در اختیار او گذاشته است، به مستحقش ندهد، در دنیا و آخرت زیانکار خواهد بود».
شرح نامه امام
این کلام، قسمتی از نامه دوم امام زمان (علیه السلام) به شیخ مفید (رحمه الله) است. حضرت، در این قسمت از نامه خود، به لزوم پرداخت واجبات مالی به مستحقان و آثار خیری که این کار در پی دارد اشاره کرده است. آن حضرت (علیه السلام) برای کسانی که اهل تقوایند و حقوق مالی ای را که بر گردنشان است (مانند خمس و زکات و...) ، به مستحق می دهند، ضمانت می کند که پاداش این عمل خداپسندانه، ایمنی از فتنه ها و محنت هاست و کسانی که نسبت به واجبات مالی خود کوتاهی می کنند و در پرداخت حقوق شرعی بخل می ورزند، چیزی جز خسارت دنیایی و آخرتی نصیبشان نخواهد شد.به هنگام پرداخت حقوق واجب مالی، شیطان به وسوسه انسان می پردازد و او را از فقر می ترساند. حضرت، با این بیان به ما می فهماند، واقعیت و حقیقت این است که نپرداختن خمس و زکات و... است که موجب فقر است، نه بخشش در راه خدا.با پرداخت حقوق واجب مالی، بلکه با ادای حقوق مستحب مالی، نه تنها مال انسان افزایش می دهد، بلکه روزی معنوی اش نیز افزون می گردد، به گونه ای که در مسیرهای ظلمانی، چراغ هدایت را به دستش می دهند تا راه را از چاه بشناسد.
wikifeqh: توقیع_آثار_پرداخت_حقوق_مالی