تنگه لوزون

تنگه لوزون ( به فیلیپینی: Kipot ng Luzon ) یک تنگه بین تایوان و جزیره لوزون در فیلیپین است. این تنگه دریای فیلیپین را به دریای جنوبی چین در غرب اقیانوس آرام وصل می کند. لوزون یک تنگه مهم برای ترابری و ارتباطات است. بسیاری از کشتی های آمریکایی برای رفتن به بندرهای شرق آسیا از این تنگه عبور می کنند. بسیاری از کابل های ارتباطی زیردریایی از این تنگه عبور کرده اند. این کابل ها خدمات مکالمه راه دور و داده ها را به چین، هنگ کنگ، تایوان و ژاپن را انجام می دهند. [ ۱]
تنگه لوزون تقریباً ۲۵۰ کیلومتر ( ۱۶۰ مایل ) عرض دارد که شامل تعدادی از جزایر متعلق به فیلیپین است و این تنگه به تعدادی تنگه کوچکتر تقسیم می شود. برخی از بزرگترین امواج اقیانوسی جهان در شمال تنگه و در مواقعی با ارتفاع بیش از ۱۷۰ متر ایجاد می شود که ناشی از جزر و مد و جریان اقیانوس است. این امواج یا جریان ها در زیر آب هستند و به ندرت سطحی می شوند، بنابراین خطری برای حمل و نقل ندارند. البته گاهی اوقات برای ماهواره ها هم قابل رویت هستند. [ ۲] [ ۳]
تنگه لوزون در طول جنگ جهانی دوم یک مسیر تهاجمی برای ژاپنی ها بود. در ۸ دسامبر ۱۹۴۱ نیروهای امپراتوری ژاپن در باتانس فرود آمدند. در ۱۰ دسامبر آن ها مشغول به ساخت یک پایگاه هواپیمای آب نشین شدند. در همان دوران زیردریایی های ایالات متحده آمریکا به شکار زیردریایی های ژاپنی می پرداختند. [ ۴]