تنوع عصبی

تنوع عصبی, ( به انگلیسی: Neurodiversity با سرواژه ND ) , اصطلاحی است که اشاره به تنوع در مغز انسان و دیگر اصطلاحات مربوط به شناخت انسان مانند رفتار های اجتماعی, یادگیری, توجه, خلق و دیگر عملکردهای ذهنی دارد. [ ۱] این اصطلاح در سال ۱۹۹۸ میلادی و توسط جامعه شناسی به نام جودی سینگر ( به انگلیسی:Judy Singer ) ابداع شد. گسترش و شناخته شدن این مفهوم و اصطلاح مدیون تلاش روزنامه نگاری به نام هاروی بلوم ( به انگلیسی:Harvey Blume ) است. [ ۲] این اصطلاح، انسان را در زمینه موارد تنوع زیستی و در سیاست در زمینه بحث های پیرامون گروه های اقلیت مورد مطالعه قرار می دهد. این دیدگاه از جنبش حقوق اوتیسم که چالشی برای دیدگاه و تعریف غالب روانپزشکی از اوتیسم ارائه کرد الگو گرفت. این چالش جنبش حقوق اوتیسم خود نیز تاثیر پذیرفته از مدل اجتماعی معلولیت است. بر اساس این مدل اجتماعی: طرز نگاه و تعریف از معلولیت به صورت ساخت اجتماعی است و نه ناشی از نگاه به عوامل و نقض فیزیکی و پزشکی ( به عنوان مثال و بر اساس این طرز نگاه به ناتوانی و معلولیت: یک فرد قرار گرفته در اختلال طیف اوتیسم به دلیل اینکه فقط چون نمی تواند توقع ها یا ساخت های اجتماعی غالب جامعه را همچون لزوم ایجاد ارتباط چشمی با دیگران و یا انجام ندادن کارهای تکراری «غیر عادی» و . . . را رعایت کند، نباید از نظر روانپزشکی و زیستی و توسط دیگران «دچار اختلال» برچسب اجتماعی زده شود بلکه باید صفات آن فرد را نوعی «تنوع زیستی» در انسان دید و به جای درمان آن فقط سعی در بهبود محیط زندگی و سازگاری با آن فرد کرد. ) [ ۳] [ ۴] الگوواره تنوع عصبی از این طرز فکر نشات گرفت و در میان جوامع معلولان و فعالان و مدافعان معلولان بسیار بحث برانگیز بوده است . مخالفان این استدلال خطر «کم اهمیت جلوه دادن درد و رنج مرتبط با برخی از معلولیت ها را و پذیرش چیزهایی که برخی مایل و امیدوار به دیدن درمان آن هستند» را در نقد این طرز نگاه به معلولیت و ناتوانی اشاره می کنند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹]
الگوواره تنوع عصبی در حمایت از اوتیسم بحث برانگیز است. [ ۱۰] الگوواره غالب الگویی است که مغزهای انسانی را که از ویژگی های مغزهای معمولی دوری گزیده را آسیب دیده می بیند. از این منظر، این مغزها دارای شرایط پزشکی هستند که باید درمان شوند. [ ۱۱]