[ویکی فقه] تقوا و ولایت کافران (قرآن). انسان متقی ولایت کافرانی که دین را به استهزاء گرفته اند را نمی پذیرد.
پرهیز از قبول ولایت کافران تمسخر کننده دین، برخاسته از تقوا است:یـایها الذین ءامنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا ولعبـا من الذین اوتوا الکتـب من قبلکم والکفار اولیاء واتقوا الله ان کنتم مؤمنین.ای کسانی که ایمان آورده اید! افرادی که آیین شما را به باد استهزاء و بازی می گیرند (از اهل کتاب و مشرکان) ولی خود انتخاب نکنید و از خدا بپرهیزید اگر ایمان دارید! یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا و لعبا: کسانی که در باطن کافرند و به زبان اظهار ایمان می کنند. معنای بازی کردن آنها با دین همین است.من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و الکفار اولیاء: از یهود و نصاری و کافران. چنین کسانی را دوست مگیرید، بنابراین مقصود این است که اهل کتاب و اهل شرک و اهل نفاق، دین را مورد استهزا قرار داده اند. دلیل استهزای اهل شرک، این آیه است:«انا کفیناک المستهزئین الذین یجعلون مع الله الها آخر» ما ترا از استهزا کنندگان حمایت می کنیم، آنان که با خداوند خدایی دیگر قرار می دهند) و دلیل استهزای منافقان این آیه: «و اذا خلوا الی شیاطینهم قالوا انا معکم انما نحن مستهزؤن» و هنگامی که با دوستان شیطان صفت خود خلوت می کنند گویند: ما با شماییم و آنها را استهزا می کنیم) کلمه «کافر» به اهل شرک و نفاق و یهودیان و مسیحیان، اطلاق می شود. چنان که می فرماید: «لم یکن الذین کفروا من اهل الکتاب و المشرکین منفکین» کافران، که اهل کتاب و مشرکان هستند دست بردار نبودند) بنابراین اگر کلمه «الکفار» بیان برای کسانی که دین را استهزا می کنند، قرار داده می شد، نیکو بود. چنان که «من الذین اوتوا الکتاب...» بیان آن است. پس اگر گفته می شد: «لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا و لعبا من الکفار» همه را شامل می شد. اما چرا نگفت؟علت این است که کلمه «کافر» بیشتر به اهل شرک و «اهل کتاب» بیشتر به یهودیان و مسیحیانی گفته می شود که با مسلمانان هم پیمان و داخل در ذمه آنها باشند و جزیه دهند. از اینرو در اینجا میان مشرک و اهل کتاب، تفصیل داده شده است. آنچه تا کنون گفتیم، بنابر قرائت جر است. وجه قرائت نصب هم گذشت.و اتقوا الله ان کنتم مؤمنین: اگر به وعد و وعید خدا ایمان دارید، پس از نهی از دوستی ایشان از خدا بترسید. منظور این است که: صفت مؤمن، دوستی با مردمی که به دین طعنه می زنند نیست. مؤمن باید نسبت به چنین اشخاصی دشمنی کند، نه دوستی!
پرهیز از قبول ولایت کافران تمسخر کننده دین، برخاسته از تقوا است:یـایها الذین ءامنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا ولعبـا من الذین اوتوا الکتـب من قبلکم والکفار اولیاء واتقوا الله ان کنتم مؤمنین.ای کسانی که ایمان آورده اید! افرادی که آیین شما را به باد استهزاء و بازی می گیرند (از اهل کتاب و مشرکان) ولی خود انتخاب نکنید و از خدا بپرهیزید اگر ایمان دارید! یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا و لعبا: کسانی که در باطن کافرند و به زبان اظهار ایمان می کنند. معنای بازی کردن آنها با دین همین است.من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و الکفار اولیاء: از یهود و نصاری و کافران. چنین کسانی را دوست مگیرید، بنابراین مقصود این است که اهل کتاب و اهل شرک و اهل نفاق، دین را مورد استهزا قرار داده اند. دلیل استهزای اهل شرک، این آیه است:«انا کفیناک المستهزئین الذین یجعلون مع الله الها آخر» ما ترا از استهزا کنندگان حمایت می کنیم، آنان که با خداوند خدایی دیگر قرار می دهند) و دلیل استهزای منافقان این آیه: «و اذا خلوا الی شیاطینهم قالوا انا معکم انما نحن مستهزؤن» و هنگامی که با دوستان شیطان صفت خود خلوت می کنند گویند: ما با شماییم و آنها را استهزا می کنیم) کلمه «کافر» به اهل شرک و نفاق و یهودیان و مسیحیان، اطلاق می شود. چنان که می فرماید: «لم یکن الذین کفروا من اهل الکتاب و المشرکین منفکین» کافران، که اهل کتاب و مشرکان هستند دست بردار نبودند) بنابراین اگر کلمه «الکفار» بیان برای کسانی که دین را استهزا می کنند، قرار داده می شد، نیکو بود. چنان که «من الذین اوتوا الکتاب...» بیان آن است. پس اگر گفته می شد: «لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا و لعبا من الکفار» همه را شامل می شد. اما چرا نگفت؟علت این است که کلمه «کافر» بیشتر به اهل شرک و «اهل کتاب» بیشتر به یهودیان و مسیحیانی گفته می شود که با مسلمانان هم پیمان و داخل در ذمه آنها باشند و جزیه دهند. از اینرو در اینجا میان مشرک و اهل کتاب، تفصیل داده شده است. آنچه تا کنون گفتیم، بنابر قرائت جر است. وجه قرائت نصب هم گذشت.و اتقوا الله ان کنتم مؤمنین: اگر به وعد و وعید خدا ایمان دارید، پس از نهی از دوستی ایشان از خدا بترسید. منظور این است که: صفت مؤمن، دوستی با مردمی که به دین طعنه می زنند نیست. مؤمن باید نسبت به چنین اشخاصی دشمنی کند، نه دوستی!
wikifeqh: تقوا_و_ولایت_کافران_(قرآن)