ذمه

/zemme/

مترادف ذمه: تقبل، ضمان، ضمانت، عهده، کفالت، پیمان، عهد، زینهار

برابر پارسی: تاوان، پیمام، برگردن

معنی انگلیسی:
obligation, duty, due

لغت نامه دهخدا

ذمه. [ ذَ م َه ْ ] ( ع مص ) دمه. ذَمِه َ الحَرﱡ؛ سخت شد گرما. || ذَمِه الرّجل بالحرّ؛ سخت شد گرما بر مرد.

فرهنگ فارسی

امان، عهدوپیمان، زینهار، ذمم جمع
۱ - ( اسم ) کفایت ضمانت . ۲ - نتیجه ای که از تعهد حاصل شود . ۳ - ( اسم ) عهد پیمان ضمان زینهار یا اهل ذمه اهل کتاب از زردشتیان جهودان و ترسایان که در سرزمین مسلمانان زندگی کنند ( با شروط ذمه ) .
سخت شدن گرما .

فرهنگ معین

(ذِ مِّ ) [ ع . ذمة ] (اِ. ) ۱ - کفالت ، ضمانت . ۲ - عهد، پیمان . ، اهل ~ اهل کتاب از زرتشتیان ، یهودیان و ترسایان که در سرزمین مسلمان زندگی کنند (با شروط ذمه ).

فرهنگ عمید

۱. عهد، ضمان، پیمان.
۲. (اسم مصدر ) [قدیمی] بر عهده گرفتن، تعهد داشتن.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ذمّه از ماده «ذَمَمَ» به معنی عهد، کفالت، امان، حرمت، حق و ضمان می باشد.
در اصطلاح، اهل ذمه به کافران اهل کتابی می گویند که با مسلمانان عهد و پیمان بسته اند تا در کشور اسلامی و در پناه دولت اسلام در امان باشند و در مقابل، شرایطی را که دولت اسلامی برای آنها تعیین می کند، بپذیرند.

[ویکی الکتاب] معنی ذِمَّةً: عهد وپیمان (دراصل از ذِمام و ذمّ به معنی توبیخ و مذمتی است که متوجه انسان در برابر عهدشکنیاش میشود، می باشد )
معنی جِزْیَةَ: خراجی که از اهل ذمه گرفته شود ( بدین مناسبت آن را جزیه نامیدهاند که در حفظ جان ایشان به گرفتن آن اکتفاء میشود )
ریشه کلمه:
ذمم (۵ بار)

(به کسر اول) عهد و پیمان ، یعنی درباره هیچ مؤمن قرابت و پیمانی را رعایت نمی‏کنند. در اقراب گوید «اَلذِّمَّةُ: اَلْعَهْدُ وَ الْاَمانُ وَ الضِّمانُ». ذمی از فرق یهود و نصاری آن کس را گویند که در پناه اسلام است و با مسلمانان پیمان و عهد بسته است. در نهج البلاغه نامه 53 که عهد مالک اشتر است آمده «وَ مِنها اَهْلَ الْجِزْیَةِ وَ الْخَرجِ مِنْ اَهْلِ الذِّمَّةِ وَ مُسْلِمَةِالنَّاس» این کلمه فقط دو بار در قرآن آمده که نقل شد.

مترادف ها

due (اسم)
بدهی، حق، ذمه، موعد پرداخت، پرداختنی، حقوق

obligation (اسم)
وظیفه، فرض، تعهد، عهده، ذمه، تکلیف، التزام، تکفل معاش

فارسی به عربی

ضمیر

پیشنهاد کاربران

ذمّه: ظرف مال کلی است
کلمه ( ذمه ) از ذمام گرفته شده است ( ذمام ) - با کسر ذال - به معنای آن توبیخ و مذمتی است که متوجه انسان در برابر عهدشکنی اش می شود.
عهد وپیمان شده
دین
متاسفانه ، دهخدا ریشه لغات را در زبان عربی جستجو نموده است در صورتیکه زبان عربی گونه ای از زبان آشوری و یا عبری است . در زبان عربی حرف ح جای خ را میگیرد و جای گ را ج و . . . . .
خون دم می باشد در فارسی دما میشود که با پسوند وند ، دماوند میشود که معنی آن سرخگون است زیرا که در نقاط بلند کوهستانی گلبولهای قرمز زیاد می شود و صورت انسان سرخ میشود . دمه باشتیاه شده است ذمه که در واقع می شود کسانی که ریختن خونشان قدغن می باشد . که برخی از حاکمان مسلمان زیرک میشدند و شخص اهل ذمه را دستور می دادند تا خفه شأن کنند تا خونی ریخته نشود .
...
[مشاهده متن کامل]

در پیمان های ملکیو معاملات:ذمه یعنی تهعد پرداخت وجه، دریافت ضمانت وصول بدهی از شخص مقابل
گردن

بپرس