تفسیر ابی الجارود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تفسیر ابی الجارود (تفسیر امام باقر (علیه السّلام)، منسوب به امام محمد باقر (علیه السّلام) (۵۷ - ۱۱۴ ق) ابن ندیم در الفهرست این تـفسیر را به عنوان نخستین تفسیر در کتب تفاسیر ذکر می کند و آن را از تصانیف حضرت باقر (علیه السّلام) می داند که حضرت (علیه السّلام) آنرا برای ابی الجارود املاء فرموده اند.
نـام ابی الجارود زیاد بن منذر (م ۱۵۰) است وی در حال تولد نابینا بود و از اصحاب سه تن از ائمه اطهار (علیهم السّلام) حضرت علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد (علیهم السّلام) بوده است. او مؤسس فرقه زیدیه جارودیه است. ظـاهرا حضرت باقر (علیه السّلام) در ایام استقامت او و قبل از گرایش وی به زیدیه این تفسیر را بر وی املاء فرموده اند.
طرق نقل تفسیر
راوی ایـن تـفسیر از ابی الجارود در طریق شیخ الطائفه شیخ طوسی و ابوالعباس نجاشی، ابوسهل کثیر بن عیاش قطان است و او از روات ضعیف می باشد.ولی علی بن ابراهیم بن هاشم قمی که این تفسیر را در تفسیر خود (که به چاپ رسیده است) به اسـناد از ابی بصیر یحیی بن ابی القاسم اسدی (م ۱۵۰ ق) روایت کرده که به توثیق او تصریح شده است و او از ابی الجارود روایت می کند.آقابزرگ تهرانی در الذریعه این تفسیر را تحت عنوان تفسیر ابی الجارود ذکر می کند سپس تحت عـنوان تفسیر الامام الباقر (علیه السّلام) یاد کرده و سید حسن صدر در تاسیس الشیعه تحت عنوان تفسیر ابوجعفر الباقر (علیه السّلام) ثبت کرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس