تشهد

[ویکی شیعه] تَشَهُد از اجزای نماز است که در رکعت دوم و رکعت آخر نماز پس از دو سجده خوانده می شود.
تشهد از اجزای غیر رُکنی نماز است؛ به همین جهت اگر فراموش شود، باعث اِخلال و بُطلان نماز نمی شود. تشهد در همه نمازها به جز نماز میت وجود دارد.
در تشهد، به یگانگی خداوند و رسالت پیامبرش حضرت محمد (ص) گواهی داده می شود.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام است
از آن در باب صلات سخن رفته است.
مفاد: مفاد تشهّد عبارت است از شهادت به یگانگی خداوند و نفی شریک برای او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت پیامبر صلی اللّه علیه و آله و درود و صلوات بر آن حضرت و خاندان پاک او.
جایگاه: تشهد در نمازهای دو رکعتی بعد از سجده دوم از رکعت دوم، در نماز سه رکعتی بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم و در نمازهای چهار رکعتی بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم و در نماز یک رکعتیِ وتر بعد از سجده دوم از رکعت اول انجام می شود.
حکم: تشهد در نماز دو رکعتی یکبار و در نمازهای سه رکعتی و چهار رکعتی دو بار واجب است خوانده شود؛ لیکن رکن نیست؛ از این رو، ترک سهوی آن موجب بطلان نماز نمی شود.
لیکن در این صورت اگر پیش از رکوع رکعت سوم متذکّر آن شود باید بنشیند و تشهّد را بخواند و چنانچه بعد از رکوع یادآور شود بعد از فراغ از نماز بنابر مشهور باید قضای آن را به اضافه دو سجده سهو به جا آورد.
در ترک سهویِ تشهّد آخر، چنانچه پیش از اتمام سلام یا پس از آن لیکن قبل از انجام دادن منافیات نماز متذکر شود باید آن را تدارک کند، سپس سلام را بگوید و دو سجده سهو به جا آورد و اگر بعد از انجام دادن منافیات یادآور شود، در صحّت نماز و وجوب قضای تشهد یا بطلان نماز و اعاده آن، اختلاف است.
واجبات: نشستن به مقدار تشهّد و شهادت به توحید و رسالت و صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله و آل او ترتیب بین اجزای واجب آن (ابتدا توحید، سپس رسالت پس از آن صلوات. در تشهّد واجب است.

[ویکی الکتاب] معنی تَشْهَدَ: که شهادت دهد (مؤنث)
معنی تَشْهَدُ: گواهی می دهد (مؤنث)
معنی لَا تَشْهَدْ: گواهی نده
ریشه کلمه:
شهد (۱۶۰ بار)

[ویکی فقه] تشهد (ابهام زدایی). تشهد ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تشهد (فقه)، از اجزاء و واجبات نماز، ذکر خاص پس از سجده دوم رکعت دوم و رکعت آخر• تشهد خفیف، تشهّد خفیف یا تشهّد کوتاه بعد از دو سجده سهو
...

[ویکی فقه] تشهد (فقه). تشهّد از اجزاء و واجبات نماز که بعد از دو سجده رکعت دوم و دو سجده رکعت سوم نماز سه رکعتی و دو سجده رکعت چهارم خوانده می شود.از آن در باب صلات سخن رفته است.
مفاد تشهّد عبارت است از شهادت به یگانگی خداوند و نفی شریک برای او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و درود و صلوات بر آن حضرت و خاندان پاک او.
جایگاه تشهد
تشهّد در نمازهای دو رکعتی بعد از سجده دوم از رکعت دوم، در نماز سه رکعتی بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم و در نمازهای چهار رکعتی بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم و در نماز یک رکعتی وتر بعد از سجده دوم از رکعت اوّل انجام می شود.
حکم تشهد
تشهّد در نماز دو رکعتی یک بار و در نمازهای سه رکعتی و چهار رکعتی دو بار واجب است خوانده شود؛ لیکن رکن نیست؛ ازاین رو، ترک سهوی آن موجب بطلان نماز نمی شود؛ لیکن در این صورت اگر پیش از رکوع رکعت سوم متذکر آن شود باید بنشیند و تشهّد را بخواند و چنانچه بعد از رکوع یادآور شود بعد از فراغ از نماز بنابر مشهور باید قضای آن را به اضافه دو سجده سهو به جا آورد. در ترک سهوی تشهّد آخر، چنانچه پیش از اتمام سلام یا پس از آن لیکن قبل از انجام دادن منافیات نماز متذکر شود باید آن را تدارک کند، سپس سلام را بگوید و دو سجده سهو به جا آورد و اگر بعد از انجام دادن منافیات یادآور شود، در صحت نماز و وجوب قضای تشهّد یا بطلان نماز و اعاده آن، اختلاف است.
واجبات تشهد
...

تَشَهُّد
در لغت، خواندن شهادتین و در اصطلاح، دعایی که در رکعت های دوم و چهارم نمازهای چهار رکعتی و در رکعت سوم نماز مغرب، بعد از سجده ها و در حالتِ نشسته خوانده می شود. تشهد در نماز واجب است، اگرچه بعضی از فقیهان اهل سنت، تشهد را در رکعت دوم واجب نمی دانند. در ذکر تشهد و نیز حالت نشستن هنگام خواندن آن ذکر، مستحباتی نیز وارد شده است، مانند گفتن الحمدلله در آغاز، و نگاه کردن به دامن به هنگام خواندن ذکر. معروف ترین و رایج ترین ذکر تشهد در نزد اهل سنت، چنین است: التّحیات لله و الصلوات و الطیبات، السلام علیک ایها النبی و رحمةالله و برکاته، السلام علینا و علی عبادالله الصالحین، اشهد اَن لا اله الّاالله و اشهد اَنَّ محمداً عبدُه و رسولُه. در این دعا و نیز دیگر اذکاری که از طریق اهل سنت برای تشهد نقل شده است صلوات بر محمد و آل او وجود ندارد. نزد شیعیان تشهد چنین است: اشهد ان لا اله الّاالله وحده لاشریک له و اشهد ان محمداً عبده و رسوله، اللهم صل علی محمد و آل محمد.