تزکیه روایی

[ویکی فقه] تزکیه در روایات به معنای طهارت نفس و به معنای پاک شدن از اوصاف مذموم و به صلاح آمدن اعمال آمده است
در کتابهای حدیثی، تزکیه بیش تر در کنار طهارت نفس و به معنای پاک شدن از اوصاف مذموم و درست شدن و به صلاح آمدن اعمال و فرمانبرداری از اوامر خداوند و دوری از نواهی و نیز تخلیه درون از خوی های ناپسند آمده است.

تزکیه در کلام امام صادق
از امام صادق علیه السلام روایت شده که تزکیه فقط به معنای درست بودن زبان و گفتار است.

مذمت معنای دیگر تزکیه در احادیث
در کتابهای حدیثی شیعه و سنّی، با استناد به قرآن، در مذمت معنای دیگر تزکیه، یعنی مدح و ستایش خویش، مطالب بسیاری آمده است. چنان که خدا و رسول او «تزکیه نفس» را نهی کرده اند و حتی روایت شده است که مؤمنان از این که مردم آنان را پاک و مطهر بخوانند در هراس اند و این هراس باعث پاکی از کبر و عُجب و دوری از ریا می شود.

ارتباط زکات و تزکیه
...