تذکره هزار مزار

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تذکره هزار مزار (ترجمه). تذکره هزار مزار یا مزارات شیراز، ترجمه ای است از «شدّ الازار فی حطّ الاوزار عن زوّار المزار»، اثر معین الدین جنید شیرازی که به اهتمام پسر وی آقای عیسی بن جنید شیرازی صورت گرفته است.
«تذکره نویسی»: تذکره نویسی، در اصطلاح به معنی تألیف و تدوین مجموعه یا کتابی که در آن شرح احوال شاعران، نویسندگان، عارفان، فقیهان و جزء آنها گرد آمده باشد. تذکره ها را از جهات مختلف می توان طبقه بندی کرد. از جمله از لحاظ موضوع، از لحاظ عمومیّت یا خصوصیّت یا تشخص.
تذکره ها چند گونه تنظیم شده؛ 1- الفبایی 3- تاریخی 3- جغرافیایی که زندگی نامه شاعران ذیل شهر و دیار آنان آورده شود. کتاب شدّ الازار که شرح احوال 318 نفر از بزرگان مدفون در شیراز است، هدف مؤلف نه بیان تاریخی، بلکه آگاه کردن برادران دینی از زیارت قبور و یاد کردن اهل قبور است، تا بعضی سیرت، اوصاف و فضائل آنان بیان گردد و نمونه ای برای متابعان باشد.به هر حال این اثر کتابی صوفیانه، و یا هدف کسب ثواب و اجر در احوال عرفاء مشایخ و علمای مشهور و مدفون در شیراز نوشته شده است. و مزارنویسی به عنوان شاخه ای از تاریخ نگاری محلی به نام مزارات، باید خاطرنشان کرد که از ایالت فارس و شهر شیراز از سعدان مقاریضی (509 هجری) شروع شد، با اینکه بعضی، ابوالحسن دیلمی (371 هجری) را که به نحوی این مساله را مورد توجّه قرار داده بود، می دانند و بالاخره می شود، الازار یا مزارات شیراز را می توان نام برد.
هدف از تألیف این اثر، همان طور که بیان شد، یاد و زیارت اهل قبور است. همین انگیزه باعث شد تا فردی از پسر مؤلف بخواهد، برای بهره مندی بیشتر آن را به فارسی برگرداند. او نیز به این تقاضا پاسخ داد و اقدام به ترجمه آن نمود.
روش مؤلف در معرفی بزرگان و آثار آنان در قبرستان های شیراز، بر تعیین محل و موقعیّت جغرافیایی، دوری و نزدیکی مزار به شهر گذاشته شده است نه قدمت تاریخی مقام و منزلت صوری و معنوی صاحبان قبور به طور کامل.

[ویکی فقه] تذکره هزار مزار (کتاب). تذکره هزار مزار یا مزارات شیراز، ترجمه ای است از «شد الازار فی حط الاوزار عن زوار المزار»، اثر معین الدین جنید شیرازی که به اهتمام پسر وی آقای عیسی بن جنید شیرازی صورت گرفته است.
هدف از تالیف این اثر، همان طور که بیان شد، یاد و زیارت اهل قبور است. همین انگیزه باعث شد تا فردی از پسر مؤلف بخواهد، برای بهره مندی بیشتر آن را به فارسی برگرداند. او نیز به این تقاضا پاسخ داد و اقدام به ترجمه آن نمود.روش مؤلف در معرفی بزرگان و آثار آنان در قبرستان های شیراز، بر تعیین محل و موقعیت جغرافیایی، دوری و نزدیکی مزار به شهر گذاشته شده است نه قدمت تاریخی مقام و منزلت صوری و معنوی صاحبان قبور به طور کامل.معین الدین جنید ظاهرا کتاب خود را در سال ۷۹۱ هجری تالیف نموده و در اواخر همین قرن در حوالی سال ۸۰۰ هجری درگذشت.از آنجا که این اثر، تذکره مشاهیر، مشایخ صرفیه ، علما، زاهدان و حاکمان معروف شیراز است و ترجمه احوال اشخاص، نکات اصلی چون تحصیلات، مشایخ، تالیفات و تاریخ وفات و حتی گاهی ولادت ترجمه را بیان داشته است.منابع مؤلف؛ همچون موضوع آن بیشتر متکی به تواریخ صوفیه و مشایخ؛ مانند طبقات الصوفیه ابو عبدالرحمان سلم و حلیة الاولیاء ابونعیم اصفهانی است.در پایان می توان گفت: منظور مؤلف از تالیف این اثر، تهیه راهنمایی برای زیارت کنندگان قبور نامداران در هفت گورستان شیراز در آن زمان بوده است.
ساختار کتاب
اجزاء ترکیبی تذکره ها را مقدمه، متن یا اصل تذکره و خاتمه تشکیل می دهد که این اثر هم بر همین منوال است، جز اینکه در اول کتاب، مقدمه مصحح، به آن اضافه شده که بحث آن در آخر نوشته خواهد آمد.
گزارش محتوا
...

پیشنهاد کاربران

بپرس