تحصیب

لغت نامه دهخدا

تحصیب. [ ت َ ] ( ع مص ) ریگ درافکندن و سنگ انداختن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). || سنگ ریزه گستردن در مکان. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). || ساعتی به شب خفتن در مُحَصَّب که مابین مکه و منی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ): ان عُمَرَ کان یری التحصیب سُنَّةً. ( اقرب الموارد ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تحصیب به معنی فرود آمدن در وادی محصب می باشد که در باب حج از آن بحث شده است.
تحصیب یعنی فرود آمدن در وادی محصب.
تحصیب در فقه
در باب حج از آن سخن رفته است.
حکم تحصیب
مستحب است حاجی هنگام کوچ از منی به سمت مکه در نفر دوم -روز سیزدهم ذیحجه- در وادی محصب -مسجد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و جایگاه نماز خواندن آن حضرت - فرود آید و به پشت دراز کشد و اندکی استراحت کند. البته این عمل از مناسک حج نیست و استحباب آن از باب تأسی به رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله است

[ویکی حج] تحصیب، توقف و استراحت کوتاه در مکانی بین مکه و منا به نام حصباء است.
در مورد موقعیت حصباء نقل ها متفاوت است. برخی آن را میان منا و مکه، برخی بین ابطح و مکه و برخی آن مکان را میان دو کوه که سنگریزه های رمی جمرات در آن جمع شده، می دانند.
بنابر نقلی در دوران جاهلیت مردم بعد از مناسک حج در حصباء جمع می شدند و به بیان افتخارات قبیله خود می پرداختند. اما استحباب تحصیب به خاطر توقف پیامبر(ص) در حصباء بعد از حرکت از منا و نمازخواندن ایشان در آن محل می باشد. در مورد علت توقف پیامبر(ص) در آن مکان اختلاف است.

پیشنهاد کاربران

بپرس