پراتیاهارا ( به انگلیسی: Pratyahara ) پنجمین اصل از اصول هشتگانه یا آشتانگا یوگا می باشد که در اثر کهن پاتانجلی یعنی یوگا سوتراهایش اشاره شده است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] همچنین اولین مرحله از یوگای شش شاخه ای تانترا کالاچاکرا یا کالاکاکرای بوداییست؛ چیزی که به بازگیری یا عقب کشیدن حواس پنجگانه از اشیا خارجی اشاره دارد. این مرحله تا حدودی مشابه فاز انزوای فیزیکی است. برای پاتانجلی این پلی ست میان باحیرانگا یعنی جنبه های بیرونی یوگا یاما، نیاما، آسانا، پرانایاما و جنبه های درونی یعنی آنتارانگا یوگا. پس از به فعلیت رساندن مرحله پرتیاهارا تمرین کننده می تواند به طور مؤثری در تمرینات سامیاما شرکت کند. در مرحله پراتیاهارا هوشیاری فرد درونی می شود تا حواس چشایی، لامسه، بینایی، شنوایی و بویایی تمرین کننده را نه به مغز بلکه به اصل بعد یعنی دارانا، دهیانا، و سامادی سوق دهد. هدف تمرینات یوگای پاتانجلی شناسایی پوروشا می باشد. [ ۴]
پرتیاهارا از دو کلمه پراتی به معنای به سوی و آهارا یعنی گردآوری تشکیل شده است و با هم به معنای بررسی قدرت خروجی ذهن، رهایی از اسارت از حواس آهارا می باشد. [ ۵] [ ۶] ویاسا در ارتباط ذهن و حواس می گوید: هنگامی که تموجات ذهنی منقطع می گردند حواس نیز مانند آنان منقطع می شوند. این است تجرد از عالم محسوسات. [ ۷]
پاتانجلی می گوید: به واسطهٔ حبس دم حجابی که روشنائی واقعیت را می پوشاند معدوم می گردد و ذهن استعداد خود را جهت تمرکز نیروی معنوی می نمایاند. [ نیازمند منبع]
لفظ « «پراتیاهارا»» مرکب است از دو جزء «آهارا» یعنی برکشیدن و «پراتی» در مقابل یعنی تجرد از دنیای خارج، برکشیدن حواس از محسوسات یا انتزاع حواس. [ نیازمند منبع]
میرچا الیاده در این باره می گوید: یوگی[ پیوند مرده] با اینکه از پدیده های عینی جدائی حاصل کرده، مع الوصف به مشاهدهٔ آنان ادامه می دهد، ولیکن این بار به جای آنکه آنها را به وسیلهٔ مراتب ذهنی ( cittavṛtti ) درک کند، مستقیماً به جوهر ( tattva ) کلیهٔ اشیاء پی می برد. [ نیازمند منبع]
ایندریا پراتیاهارا شامل بازگیری حواس یا ورودی های حسی به درون وجود فیزیکی ما است که از حواس پنجگانه می آیند، یعنی اندام هایی که بار حسی ایجاد می کنند و از این رو مانع تمرکز ذهن می شوند. مانند دهارانا مرحله بعد از پراتیاهارا. [ ۸] [ ۹] یکی از متداولترین تمرینات برای بازگرفتن حواس، سوق دادن توجه به سمت تنفس و مشاهده آن بدون تلاش برای کنترل است. چرا که ارتباط با حواس و محرک های بیرونی همگی به تدریج قطع می گردد. [ ۱۰] روش دیگر تمرکز در وسط میان دو ابرو یا چاکرای چشم چشم است. [ ۱۱] روش متداول دیگر این است که محرک های فیزیکی را کاهش دهید و سپس روی یک حس مانند شنوایی تمرکز کنید. ذهن تمایل طبیعی به پرسه زدن روی ورودی های حسی دارد. در چنین شرایطی به دلیل این که ورودی های حسی قابل توجهی وجود ندارد، زمانی که ذهن از شنیدن خسته می شود مجبور به معطوف شدن به درون دارد. [ ۱۲] ممکن است از یک وضعیت مراقبه برای نشستن استفاده کرد؛ مانند پادماسانایا نیلوفر آبی و آن وضعیت را با کنترل تنفس؛ پرانایاما، کومباکا، ترکیب نمود و به تدریج با پیشرفت تمرین کننده، موضوعات درونی ظریف تری مورد توجه و تمرکز واقع شوند. در آغاز، موضوعات برای درک حسی بزرگ هستند و مستقیماً در دسترس، مانند نقاط تمرکز ) ( دریشتی ) که برای همراهی با تمارین آساناهای یوگا استفاده می شوند مانند فضای بین ابروها، نوک بینی، و ناف. سپس ممکن است موضوعات ظریف تری انتخاب شوند؛ چاکراها، همراه با خصوصیات آن ها، موقعیت، رنگ و تعداد گلبرگ ها. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپرتیاهارا از دو کلمه پراتی به معنای به سوی و آهارا یعنی گردآوری تشکیل شده است و با هم به معنای بررسی قدرت خروجی ذهن، رهایی از اسارت از حواس آهارا می باشد. [ ۵] [ ۶] ویاسا در ارتباط ذهن و حواس می گوید: هنگامی که تموجات ذهنی منقطع می گردند حواس نیز مانند آنان منقطع می شوند. این است تجرد از عالم محسوسات. [ ۷]
پاتانجلی می گوید: به واسطهٔ حبس دم حجابی که روشنائی واقعیت را می پوشاند معدوم می گردد و ذهن استعداد خود را جهت تمرکز نیروی معنوی می نمایاند. [ نیازمند منبع]
لفظ « «پراتیاهارا»» مرکب است از دو جزء «آهارا» یعنی برکشیدن و «پراتی» در مقابل یعنی تجرد از دنیای خارج، برکشیدن حواس از محسوسات یا انتزاع حواس. [ نیازمند منبع]
میرچا الیاده در این باره می گوید: یوگی[ پیوند مرده] با اینکه از پدیده های عینی جدائی حاصل کرده، مع الوصف به مشاهدهٔ آنان ادامه می دهد، ولیکن این بار به جای آنکه آنها را به وسیلهٔ مراتب ذهنی ( cittavṛtti ) درک کند، مستقیماً به جوهر ( tattva ) کلیهٔ اشیاء پی می برد. [ نیازمند منبع]
ایندریا پراتیاهارا شامل بازگیری حواس یا ورودی های حسی به درون وجود فیزیکی ما است که از حواس پنجگانه می آیند، یعنی اندام هایی که بار حسی ایجاد می کنند و از این رو مانع تمرکز ذهن می شوند. مانند دهارانا مرحله بعد از پراتیاهارا. [ ۸] [ ۹] یکی از متداولترین تمرینات برای بازگرفتن حواس، سوق دادن توجه به سمت تنفس و مشاهده آن بدون تلاش برای کنترل است. چرا که ارتباط با حواس و محرک های بیرونی همگی به تدریج قطع می گردد. [ ۱۰] روش دیگر تمرکز در وسط میان دو ابرو یا چاکرای چشم چشم است. [ ۱۱] روش متداول دیگر این است که محرک های فیزیکی را کاهش دهید و سپس روی یک حس مانند شنوایی تمرکز کنید. ذهن تمایل طبیعی به پرسه زدن روی ورودی های حسی دارد. در چنین شرایطی به دلیل این که ورودی های حسی قابل توجهی وجود ندارد، زمانی که ذهن از شنیدن خسته می شود مجبور به معطوف شدن به درون دارد. [ ۱۲] ممکن است از یک وضعیت مراقبه برای نشستن استفاده کرد؛ مانند پادماسانایا نیلوفر آبی و آن وضعیت را با کنترل تنفس؛ پرانایاما، کومباکا، ترکیب نمود و به تدریج با پیشرفت تمرین کننده، موضوعات درونی ظریف تری مورد توجه و تمرکز واقع شوند. در آغاز، موضوعات برای درک حسی بزرگ هستند و مستقیماً در دسترس، مانند نقاط تمرکز ) ( دریشتی ) که برای همراهی با تمارین آساناهای یوگا استفاده می شوند مانند فضای بین ابروها، نوک بینی، و ناف. سپس ممکن است موضوعات ظریف تری انتخاب شوند؛ چاکراها، همراه با خصوصیات آن ها، موقعیت، رنگ و تعداد گلبرگ ها. [ ۱۳]
wiki: تجرد از عالم محسوسات