تثلیث در کلام

[ویکی فقه] اسلام در مواجهه نخست خود با مسیحیت جزیرة العرب، در واقع با مسیحیتی متفاوت با جریان رسمی آن مواجه شد، مسیحیتی که عموماً بر فرهنگ شفاهی استوار بود.
در زمان ظهور پیامبر اکرم ، یعقوبیان و نسطوریان و قبطیان مخالف با فرهنگ یونانی، که بعضاً بددین و بدعتگذار هم محسوب می شدند، در شام و مصر حضور داشتند. مسیحیت موجود در مکه احتمالاً به عقاید نسطوریان نزدیک تر بود.
صورت بندی شورایی تثلیث
پس از ظهور اسلام و به دنبال فتح شام، مسلمانان مستقیماً با اندیشه الاهیاتی مسیحی و نمایندگان برجسته مسیحیت روبرو شدند و به دنبال آن با صورت بندی شورایی تثلیث آشنا گردیدند. بنا بر این صورت بندی، پدر و پسر و روح برابر و هریک از آن ها خدای اند.این سه، «شخص» یا «اُقنوم» اند و جوهر یا ذات ، میان آن ها مشترک است. مناظره یوحنای دمشقی (متوفی ح۱۳۷) پیش از سال ۱۳۷ و اشاراتی در تفسیر مُقاتل بن سلیمان (متوفی ۱۵۰) که سه بار از عقاید نسطوریان و یعقوبیان و مَلْکانیان (پیروان کلیسای بیزانس مسیحی) یاد کرده و نیز مناظره تیموتی اول (اسقف نسطوریان) با مهدی عباسی در حدود سال ۱۶۵، دلالت بر این آگاهی دارد.
تلقی دقیق مسلمانان از تثلیث
تلقی دقیق مسلمانان از تثلیث، در ردّیه های به جا مانده از اوایل قرن سوم نیز منعکس است.در این قرن، اناجیل و تورات را ظاهراً مسیحیان مناطقِ اسلامی به عربی ترجمه کردند.بعلاوه، نگرش عالمان مسلمان قرن سوم به تثلیث را در مباحث فِرَق گوناگون کلامی در باب واقعیت داشتن صفات یا نفی آن می توان شناخت.
معارضه جویی ها علیه مسیحیت و تثلیث
...