تاریخچه اقتصادی جمهوری آذربایجان. تاریخ اقتصادی کشور آذربایجان یک بررسی تاریخی از توسعه اقتصاد جمهوری آذربایجان از ابتدای قرن بیستم تا اقتصاد مدرن جمهوری آذربایجان است.
دولت جمهوری خلق آذربایجان از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ برای بازگرداندن اقتصاد این کشور کارهای زیادی انجام داد، اما پس از سرنگونی تزاریسم در روسیه، این روند با سقوط روبرو گردید. [ ۱]
بودجه دولت آذربایجان در سال ۱۹۱۹ بالغ بر ۶۶۵ میلیون منات آذربایجان بود. بخش عمده ای از آن با فروش نفت و مالیات بر سود حاصل از آن دوباره پر شد که در آن زمان ۳۰٪ بود. منابع دیگر درآمدهای مالی از جمله مالیات های غیرمستقیم در فروش شراب، دخانیات و نفت بود.
طی سال های ۱۹۱۹–۱۹۲۰ ایجاد اقتصادی کشور با سرعت آهسته ادامه یافت. بخش های اصلی اقتصادی نفت، گاز، شیمیایی، صنایع سبک، فرآوری مواد غذایی، ماشین سازی و فلزکاری بود.
در سال های اول پس از جنگ جهانی دوم، تمام شاخه های اقتصاد با شرایط دوران صلح منطبق شده بود. در سال ۱۹۸۴، در این دوره، تولید فرآورده های صنعتی نسبت به سال های قبل از جنگ بیشتر شد. در سال ۱۹۵۰، تولید کالاهای صنعتی نسبت به سال ۱۹۴۰، ۳۹٪ افزایش یافت. در دهه ۱۹۵۰و ۱۹۶۰ توسعه صنعت آذربایجان و ساختارهای منطقه ایی آن بهبود یافته و توسعه بیشتری پیدا کرد. بازده کالاهای صنعتی نسبت به سال ۱۹۴۰، ۵/۵ برابر افزایش داشت. ۱۴۶ واحد ازتأسیسات بزرگ صنعتی ۶۰٪ کل این سازه ها را تشکیل می دادند. این تأسیسات بین سال های ۱۹۴۱و ۱۹۷۰ به بهره برداری رسیدند که شامل کارخانه هایی همچون کارخانه تولید لوله، سنتز آلومینیوم و لاستیک در سومقاییت، کارخانه ذوب آلومینیوم گنجه، کارخانه تصفیه سنگ معدن داش کسن ( شهر ) ، نیروگاه برق آبی مینگه چویر و غیره به بهره برداری رسیدند. بدین ترتیب پایه و اساس این توسعه، صنایعی از جمله صنایع سنگین، انرژی، شیمی، پتروشیمی، پالایش نفت، متالورژی آهنی و غیر آهنی، ساخت ابزار و مهندسی برق را تشکیل می دهند. [ ۲] [ ۳]
جمهوری آذربایجان از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۹۱ اقدام به ایجاد یک سیاست مستقل در زمینه اقتصاد کرد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، اقتصاد جمهوری آذربایجان به شدت آسیب دیده بود. میزان فقر در سال ۲۰۰۱ به ۴۹٪ رسیده بود بعداً درآمد ناخالص ملی جمهوری آذربایجان ( GNI ) به ۷٬۳۵۰ دلار ( ۲۰۱۳ ) سرانه، تولید ناخالص داخلی سرانه به ۷٫۹۱۲٫۵ دلار ( ۲۰۱۳ ) رسید و نرخ فقر در سال ۲۰۱۳ تا ۵٪ کاهش یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدولت جمهوری خلق آذربایجان از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ برای بازگرداندن اقتصاد این کشور کارهای زیادی انجام داد، اما پس از سرنگونی تزاریسم در روسیه، این روند با سقوط روبرو گردید. [ ۱]
بودجه دولت آذربایجان در سال ۱۹۱۹ بالغ بر ۶۶۵ میلیون منات آذربایجان بود. بخش عمده ای از آن با فروش نفت و مالیات بر سود حاصل از آن دوباره پر شد که در آن زمان ۳۰٪ بود. منابع دیگر درآمدهای مالی از جمله مالیات های غیرمستقیم در فروش شراب، دخانیات و نفت بود.
طی سال های ۱۹۱۹–۱۹۲۰ ایجاد اقتصادی کشور با سرعت آهسته ادامه یافت. بخش های اصلی اقتصادی نفت، گاز، شیمیایی، صنایع سبک، فرآوری مواد غذایی، ماشین سازی و فلزکاری بود.
در سال های اول پس از جنگ جهانی دوم، تمام شاخه های اقتصاد با شرایط دوران صلح منطبق شده بود. در سال ۱۹۸۴، در این دوره، تولید فرآورده های صنعتی نسبت به سال های قبل از جنگ بیشتر شد. در سال ۱۹۵۰، تولید کالاهای صنعتی نسبت به سال ۱۹۴۰، ۳۹٪ افزایش یافت. در دهه ۱۹۵۰و ۱۹۶۰ توسعه صنعت آذربایجان و ساختارهای منطقه ایی آن بهبود یافته و توسعه بیشتری پیدا کرد. بازده کالاهای صنعتی نسبت به سال ۱۹۴۰، ۵/۵ برابر افزایش داشت. ۱۴۶ واحد ازتأسیسات بزرگ صنعتی ۶۰٪ کل این سازه ها را تشکیل می دادند. این تأسیسات بین سال های ۱۹۴۱و ۱۹۷۰ به بهره برداری رسیدند که شامل کارخانه هایی همچون کارخانه تولید لوله، سنتز آلومینیوم و لاستیک در سومقاییت، کارخانه ذوب آلومینیوم گنجه، کارخانه تصفیه سنگ معدن داش کسن ( شهر ) ، نیروگاه برق آبی مینگه چویر و غیره به بهره برداری رسیدند. بدین ترتیب پایه و اساس این توسعه، صنایعی از جمله صنایع سنگین، انرژی، شیمی، پتروشیمی، پالایش نفت، متالورژی آهنی و غیر آهنی، ساخت ابزار و مهندسی برق را تشکیل می دهند. [ ۲] [ ۳]
جمهوری آذربایجان از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۹۱ اقدام به ایجاد یک سیاست مستقل در زمینه اقتصاد کرد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، اقتصاد جمهوری آذربایجان به شدت آسیب دیده بود. میزان فقر در سال ۲۰۰۱ به ۴۹٪ رسیده بود بعداً درآمد ناخالص ملی جمهوری آذربایجان ( GNI ) به ۷٬۳۵۰ دلار ( ۲۰۱۳ ) سرانه، تولید ناخالص داخلی سرانه به ۷٫۹۱۲٫۵ دلار ( ۲۰۱۳ ) رسید و نرخ فقر در سال ۲۰۱۳ تا ۵٪ کاهش یافت.
