تاریخ گذاری پرتوسنجشی

تاریخ گذاری پرتوسنجشی[ ۱] ( به انگلیسی: Radiometric dating ) یا سن یابی پرتوسنجشی[ ۲] که تاریخ یابی رادیواکتیو ( به انگلیسی: radioactive dating ) یا تاریخ یابی رادیوایزوتوپ ( به انگلیسی: radioisotope dating ) نیز نامیده می شود، تکنیکی است که برای محاسبه و تخمین سن موادی مانند کانی ها ( مانند سنگ ها و صخره ها ) ، کربن ( مانند فسیل ها ) به کار می رود و معمولاً بر پایهٔ مقایسهٔ فراوانی طبیعی یک ایزوتوپ رادیواکتیو و محصولات واپاشی هسته ای آن با استفاده از سرعت های واپاشی شناخته شده انجام می شود.
زمان سنجی رادیومتری به همراه اصول چینه شناسی در علم زمین گاه شناسی و تعیین مقیاس زمانی زمین شناسی به کار می رود. در میان بهترین روش های این تکنیک می توان به تاریخ گذاری رادیوکربن، تاریخ گذاری پتاسیم و آرگون و تاریخ گذاری اورانیوم و سرب اشاره کرد.
استفاده از زمان سنجی رادیومتری برای تشخیص سن مطلق سنگ ها و صخره ها به کار می رود. همچنین برای تخمین سن سنگواره ( فسیل ) ها که در فرگشت کاربرد دارد. استفاده دیگر آن در تخمین سن دست ساخته های انسان است که در علومی مانند باستان شناسی کاربرد دارد.