[ویکی فقه] تاریخ نو (کتاب). تاریخ نو اثر ارزنده جهانگیر میرزا است که با زبان فارسی به تبیین حوادث دوره قاجاریه، از سال ۱۲۴۰ تا ۱۲۶۷ ق می پردازد که به مناسبت نام مؤلف، آن را تاریخ جهانگیری نیز می خوانند.
تاریخ نو اثر ارزنده جهانگیر میرزا است که با زبان فارسی به تبیین حوادث دوره قاجاریه، از سال ۱۲۴۰ تا ۱۲۶۷ ق می پردازد که به مناسبت نام مؤلف، آن را تاریخ جهانگیری نیز می خوانند. مؤلف خود این نام را برای کتابش برگزیده تا آنکه این لفظ از جهت حروف، به حساب جمل، با سال ۱۲۶۷ ق- سال تالیف آن- درست در آید و چون اثبات حوادث روزگار در دفتر اخبار و آثار را امری مرغوب و پسندیده دانسته، برای آنکه عبرتی از گذشته در آینده حاصل آید و بصیرتی برای مطالعه نمایندگان فزاید، اقدام به تالیف کتاب نموده است. این اثر در حقیقت ذیل (ادامه) تاریخ قاجاری عبد الرزاق بیک مفتون دنبلی یعنی کتاب مآثر سلطانی است که به سال ۱۲۴۰ ق ختم شده و این ذیل، از همان تاریخ، ابتدا و به اوایل سال ۱۲۶۷ منتهی می گردد که مشتمل است بر وقایع ۲۶ سال و اندی از سلطنت قاجاریه (ده سال از سلطنت فتحعلی شاه، تمام چهارده سال سلطنت محمد شاه و دو سال و اندی از پادشاهی ناصر الدین شاه).
ساختار کتاب
مقدمه مصحح (عباس اقبال) آغازگر کتاب بوده و مطالب بدون ابواب و به صورت وقایع نگاری بیان شده اند. مؤلف به تمام اموری که در این سال ها اتفاق افتاده است نپرداخته و فقط حوادثی را ذکر می کند که به گمان خویش مهم بوده و با جو سیاسی آن دوران هم خوانی دارد. گر چه این اثر که املای جهان گیر میرزا است، از جهت انشا و سبک نگارش امتیاز خاصی ندارد، بلکه در غالب موارد جمله ها بدون فعل و بریده بریده و پاره ای تعبیرات و املاها غلط و عوامانه است ولی از جهت مطلب برای این ۲۶ سال و اندی از دوره پادشاهی قاجاریه، هیچ ماخذی به این تفصیل و اهمیت در دست نیست. حتی امتیاز آن بر مآثر سلطانی به این است که در ذکر مطالب هم جنبه بسط و تفصیل رعایت شده و هم عبارت آن روان و خالی از تکلف است. مطالب بسیار مهمی که در این کتاب در خصوص جنگ های دوم ایران و روس و احوال حاجی میرزا آقاسی، محمدخان امیر نظام، شاه زاده های قاجاریه و بدایت حال میرزا تقی خان امیر کبیر و ظهور باب و غیرها می توان یافت، در هیچ ماخذ دیگری نیست. در پایان ذکر برخی وقایع، حکایاتی که با آنها مناسبت دارد و مؤلف خود شاهد آنها بوده یا برایش نقل گردیده، ذکر شده است. در چاپ کتاب از سه نسخه خطی استفاده شده است.
گزارش محتوا
مقدمه، بعد از شرح حال مؤلف و بیان ویژگی های کتاب، به نسخ کتاب اشاره کرده و در پایان، قسمت هایی را که در نسخه اصلی وجود دارد ولی در نسخه های دیگر نیست به عینه آورده است. در بیان وقایع سال ۱۲۴۰ آمده است که مرزها به واسطه سرکوبی همسایگان از آرامش نسبی برخور دارند. از جمله حوادثی که به تفصیل بیان می شود، بیان مقدماتی است که سبب جنگ با دولت روس شد مانند بد رفتاری روس ها با مرز نشینان، ایجاد فتنه میان دولت ایران و روم، دخل و تصرف و تعدی دولت روس به ولایات ایران و.... ذکر خصوصیات و ویژگی های خاص قلعه شوشی و وقایعی که در آنجا برای لشکر ایران رخ داد مانند نحوه تسخیر آن و... از دیگر اموری است که بدان پرداخته شده. قدرت بالای توصیف کتاب به گونه ای است که با مطالعه این قسمت می توان قلعه شوشی را به خوبی تجسم کرد. رسیدن لشکر روس از پترزبورگ به تفلیس، شکست خوردن اردوی ایرانی و تصرف قلعه گنجه توسط روس ها، ذکر احوال لشکر روس بعد از واقعه گنجه، وقایعی که در تبریز رخ داد و تسخیر آن توسط روس ها، از دست رفتن قلعه عباس آباد، ذکر مفصل گزارشاتی که در دار الخلافه تهران بعد از شنیدن تسخیر تبریز واقع شد، مصالحه با روس ها و انعقاد صلح نامه، همه مطالبی است که جنگ ایران و روس و شکست خوردن ایران را به خوبی به تصویر می کشد. بعد از استیلای روس، قرار می شود که مجلس صلح در قصبه دهوارخان صورت بگیرد. از آنجا که کاغذ وکالت دولتی باید در دست وکلای طرفین باشد، ژنرال روس وکالت نامه طرف ایرانی- نایب السلطنه- را می خواهد ولی چون نامه هنوز به دست او نرسیده بود وی تعلل کرده و مجلس صلح به هم می خورد، اما بعد از رسیدن نامه و دادن هدایای هنگفت به طرف روسی، صلح نامه در قریه ترکمانچای منعقد می گردد که به همین نام نیز معروف می شود. چون خبر مصالحه مذکور به دار الخلافه می رسد، شاه، حسنعلی میرزا را از قزوین احضار کرده و احمدعلی میرزا را به ولایت خراسان می گمارد. یکی دیگر از وقایع مهمی که در این ایام رخ داده و اثر مهمی در تاریخ ایران می گذارد، جریان قتل گریبایدوف، سفیر روسیه در تهران می باشد. جریان از این قرار است که بعد از صلح ترکمانچای، ژنرال مذکور برای تسلیم صلح نامه با عنوان سفیر روسیه، به ایران می آید. وی مردی متکبر و مغرور بود که به سبب غلبه روس بر ایران، بسیار بلند پرواز شده و در اجرای شروط مصالحه، دقت های بسیار دور از کار به خرج می داد. یکی از شروط عهدنامه این بود که اسرای طرفین، از جمله تعداد زیادی از زنان که از ولایات گرجستان بوده و اکنون دیگر در ایران ازدواج کرده و صاحب زندگی شده بودند، آزاد شوند. از این رو گریبایدوف آنان را به زور از خانه هایشان در آورده و به این بهانه که خود شخصا می خواهد از آنان بپرسد که آیا مایل به بازگشت هستند یا اینکه زندگی جدید خود را ترجیح می دهند، با آنها خلوت می کرد. مردم نیز بعد از اطلاع از وقایع و با توجه به اینکه آن زن ها مسلمان شده بودند و یک اجنبی کافر حق چنین اعمالی را نداشت، از کوره در رفته و به خانه گریبایدوف حمله کرده و او را به قتل رساندند. این غائله که هزینه زیادی برای ایران داشت، با فرستادن امیر میرزا به روسیه برای عذرخواهی و بردن مصالحه نامه و هدایا، به پایان رسید. ذکر احوال شاه زادگان عراق، وقوع وبا در تبریز، وقایع اردبیل، احوال آذربایجان، احوال مملکت خراسان، کرمان و وقایعی که در هرات واقع شد، از دیگر حوادث مهمی است که به تشریح آنان پرداخته می شود. با مطالعه کتاب می توان به اوضاع سیاسی و اجتماعی آن دوران پی برد. این تفکر ریشه دار ایرانی که «الحاکم ظل الله» در لابلای متون به خوبی دیده می شود. مردمی که جور بی کفایتی حاکمان خود را می کشند و کمرشان زیر ظلم والیان خم شده و حاصل دست رنجشان به عنوان مالیات گرفته شده و خرج خوش گذرانی و عیاشی شاهان می شود، وقتی شاه مملکت به مسافرت رفته، یا از آن باز می گردد، به استقبال او رفته و برای سلامتی او دست به دعا بر می دارند. جالب اینجاست که مؤلف نیز این عمل را نه حمل بر سادگی مردم، بلکه حمل بر خوبی حاکمان می کند!
وضعیت کتاب
...
تاریخ نو اثر ارزنده جهانگیر میرزا است که با زبان فارسی به تبیین حوادث دوره قاجاریه، از سال ۱۲۴۰ تا ۱۲۶۷ ق می پردازد که به مناسبت نام مؤلف، آن را تاریخ جهانگیری نیز می خوانند. مؤلف خود این نام را برای کتابش برگزیده تا آنکه این لفظ از جهت حروف، به حساب جمل، با سال ۱۲۶۷ ق- سال تالیف آن- درست در آید و چون اثبات حوادث روزگار در دفتر اخبار و آثار را امری مرغوب و پسندیده دانسته، برای آنکه عبرتی از گذشته در آینده حاصل آید و بصیرتی برای مطالعه نمایندگان فزاید، اقدام به تالیف کتاب نموده است. این اثر در حقیقت ذیل (ادامه) تاریخ قاجاری عبد الرزاق بیک مفتون دنبلی یعنی کتاب مآثر سلطانی است که به سال ۱۲۴۰ ق ختم شده و این ذیل، از همان تاریخ، ابتدا و به اوایل سال ۱۲۶۷ منتهی می گردد که مشتمل است بر وقایع ۲۶ سال و اندی از سلطنت قاجاریه (ده سال از سلطنت فتحعلی شاه، تمام چهارده سال سلطنت محمد شاه و دو سال و اندی از پادشاهی ناصر الدین شاه).
ساختار کتاب
مقدمه مصحح (عباس اقبال) آغازگر کتاب بوده و مطالب بدون ابواب و به صورت وقایع نگاری بیان شده اند. مؤلف به تمام اموری که در این سال ها اتفاق افتاده است نپرداخته و فقط حوادثی را ذکر می کند که به گمان خویش مهم بوده و با جو سیاسی آن دوران هم خوانی دارد. گر چه این اثر که املای جهان گیر میرزا است، از جهت انشا و سبک نگارش امتیاز خاصی ندارد، بلکه در غالب موارد جمله ها بدون فعل و بریده بریده و پاره ای تعبیرات و املاها غلط و عوامانه است ولی از جهت مطلب برای این ۲۶ سال و اندی از دوره پادشاهی قاجاریه، هیچ ماخذی به این تفصیل و اهمیت در دست نیست. حتی امتیاز آن بر مآثر سلطانی به این است که در ذکر مطالب هم جنبه بسط و تفصیل رعایت شده و هم عبارت آن روان و خالی از تکلف است. مطالب بسیار مهمی که در این کتاب در خصوص جنگ های دوم ایران و روس و احوال حاجی میرزا آقاسی، محمدخان امیر نظام، شاه زاده های قاجاریه و بدایت حال میرزا تقی خان امیر کبیر و ظهور باب و غیرها می توان یافت، در هیچ ماخذ دیگری نیست. در پایان ذکر برخی وقایع، حکایاتی که با آنها مناسبت دارد و مؤلف خود شاهد آنها بوده یا برایش نقل گردیده، ذکر شده است. در چاپ کتاب از سه نسخه خطی استفاده شده است.
گزارش محتوا
مقدمه، بعد از شرح حال مؤلف و بیان ویژگی های کتاب، به نسخ کتاب اشاره کرده و در پایان، قسمت هایی را که در نسخه اصلی وجود دارد ولی در نسخه های دیگر نیست به عینه آورده است. در بیان وقایع سال ۱۲۴۰ آمده است که مرزها به واسطه سرکوبی همسایگان از آرامش نسبی برخور دارند. از جمله حوادثی که به تفصیل بیان می شود، بیان مقدماتی است که سبب جنگ با دولت روس شد مانند بد رفتاری روس ها با مرز نشینان، ایجاد فتنه میان دولت ایران و روم، دخل و تصرف و تعدی دولت روس به ولایات ایران و.... ذکر خصوصیات و ویژگی های خاص قلعه شوشی و وقایعی که در آنجا برای لشکر ایران رخ داد مانند نحوه تسخیر آن و... از دیگر اموری است که بدان پرداخته شده. قدرت بالای توصیف کتاب به گونه ای است که با مطالعه این قسمت می توان قلعه شوشی را به خوبی تجسم کرد. رسیدن لشکر روس از پترزبورگ به تفلیس، شکست خوردن اردوی ایرانی و تصرف قلعه گنجه توسط روس ها، ذکر احوال لشکر روس بعد از واقعه گنجه، وقایعی که در تبریز رخ داد و تسخیر آن توسط روس ها، از دست رفتن قلعه عباس آباد، ذکر مفصل گزارشاتی که در دار الخلافه تهران بعد از شنیدن تسخیر تبریز واقع شد، مصالحه با روس ها و انعقاد صلح نامه، همه مطالبی است که جنگ ایران و روس و شکست خوردن ایران را به خوبی به تصویر می کشد. بعد از استیلای روس، قرار می شود که مجلس صلح در قصبه دهوارخان صورت بگیرد. از آنجا که کاغذ وکالت دولتی باید در دست وکلای طرفین باشد، ژنرال روس وکالت نامه طرف ایرانی- نایب السلطنه- را می خواهد ولی چون نامه هنوز به دست او نرسیده بود وی تعلل کرده و مجلس صلح به هم می خورد، اما بعد از رسیدن نامه و دادن هدایای هنگفت به طرف روسی، صلح نامه در قریه ترکمانچای منعقد می گردد که به همین نام نیز معروف می شود. چون خبر مصالحه مذکور به دار الخلافه می رسد، شاه، حسنعلی میرزا را از قزوین احضار کرده و احمدعلی میرزا را به ولایت خراسان می گمارد. یکی دیگر از وقایع مهمی که در این ایام رخ داده و اثر مهمی در تاریخ ایران می گذارد، جریان قتل گریبایدوف، سفیر روسیه در تهران می باشد. جریان از این قرار است که بعد از صلح ترکمانچای، ژنرال مذکور برای تسلیم صلح نامه با عنوان سفیر روسیه، به ایران می آید. وی مردی متکبر و مغرور بود که به سبب غلبه روس بر ایران، بسیار بلند پرواز شده و در اجرای شروط مصالحه، دقت های بسیار دور از کار به خرج می داد. یکی از شروط عهدنامه این بود که اسرای طرفین، از جمله تعداد زیادی از زنان که از ولایات گرجستان بوده و اکنون دیگر در ایران ازدواج کرده و صاحب زندگی شده بودند، آزاد شوند. از این رو گریبایدوف آنان را به زور از خانه هایشان در آورده و به این بهانه که خود شخصا می خواهد از آنان بپرسد که آیا مایل به بازگشت هستند یا اینکه زندگی جدید خود را ترجیح می دهند، با آنها خلوت می کرد. مردم نیز بعد از اطلاع از وقایع و با توجه به اینکه آن زن ها مسلمان شده بودند و یک اجنبی کافر حق چنین اعمالی را نداشت، از کوره در رفته و به خانه گریبایدوف حمله کرده و او را به قتل رساندند. این غائله که هزینه زیادی برای ایران داشت، با فرستادن امیر میرزا به روسیه برای عذرخواهی و بردن مصالحه نامه و هدایا، به پایان رسید. ذکر احوال شاه زادگان عراق، وقوع وبا در تبریز، وقایع اردبیل، احوال آذربایجان، احوال مملکت خراسان، کرمان و وقایعی که در هرات واقع شد، از دیگر حوادث مهمی است که به تشریح آنان پرداخته می شود. با مطالعه کتاب می توان به اوضاع سیاسی و اجتماعی آن دوران پی برد. این تفکر ریشه دار ایرانی که «الحاکم ظل الله» در لابلای متون به خوبی دیده می شود. مردمی که جور بی کفایتی حاکمان خود را می کشند و کمرشان زیر ظلم والیان خم شده و حاصل دست رنجشان به عنوان مالیات گرفته شده و خرج خوش گذرانی و عیاشی شاهان می شود، وقتی شاه مملکت به مسافرت رفته، یا از آن باز می گردد، به استقبال او رفته و برای سلامتی او دست به دعا بر می دارند. جالب اینجاست که مؤلف نیز این عمل را نه حمل بر سادگی مردم، بلکه حمل بر خوبی حاکمان می کند!
وضعیت کتاب
...
wikifeqh: تاریخ_نو_(کتاب)