تاریخ زمین شناسی اکسیژن

تاریخ زمین شناسی اکسیژن، یا تاریخ اثرگذاری اکسیژن بر زمین شناسی این سیاره پس از رویداد بزرگ پایداری اکسیژن در هواکرهٔ زمین است. قبل از تکامل یافتن فرایند فتوسنتز، در جو زمین اکسیژن آزاد ( O2 ) بسیار ناچیز بود یا وجود نداشت. [ ۱]
پیش از تکامل یافتن فتوسنتز، جو زمین بدون اکسیژن آزاد ( O2 ) بود. موجودات پروکاریوتی که با فتوسنتز اکسیژن آزاد را به عنوان یک محصول زائد تولید می کنند مدت ها قبل از انبار شدن اکسیژن آزاد در هواکره، به وجود آمده و زندگی می کردند، [ ۲] شاید نزدیک به ۳٫۵ بیلیون سال پیش. اکسیژنی را که آن ها در آن زمان تولید می کردند به سرعت به وسیلهٔ مواد معدنی، به ویژه آهن و دیگر پدیده ها برداشت می شد. این زنگ زدگی گسترده منجر به رسوب اکسید آهن در کف اقیانوس ها، و تشکیل ترکیبات و لایه های سنگ های آهن شد. اکسیژن تنها حدود ۵۰ میلیون سال پیش از شروع رویداد بزرگ اکسیژنی شروع به ماندن و انبار شدن در جو در اندازه های کوچک کرد.
این رویداد اکسیژنی شدن جو سبب انباشته شدن سریع اکسیژن آزاد شد. با نرخ فعلی تولید اولیه، غلظت امروز اکسیژن در هوا را می توان با موجودات فتوسنتز در ۲۰۰۰ سال تولید کرد. [ ۳] در نبودن گیاهان، میزان تولید اکسیژن توسط فتوسنتز در پرکامبرین کندتر بود، و غلظت O2 به دست آمده از ۱۰٪ امروز کمتر و احتمالاً تا حد زیادی در نوسان بوده است. اکسیژن حتی ممکن است دوباره در حدود ۱۹۰۰ میلیون سال پیش دوباره ناپدید شده باشد. [ ۴]