بیعت نامه مهدی

[ویکی فقه] حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگام ظهور، با یاران خود بیعتی دارد که مفاد بیعت نامه حضرت از قرار زیر است.
مفاد بیعت حضرت مهدی (علیه السّلام) با یاران خود هنگام ظهور، اشاره شده است. امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) به مفاد بیعت نامه مردم و حضرت مهدی (علیه السّلام) این گونه اشاره کرده است: «... با او بیعت می کنند که هرگز دزدی نکنند، مرتکب فحشا نشوند، مسلمانی را دشنام ندهند، خون کسی را به ناحق نریزند، به آبروی کسی لطمه نزنند، به خانه کسی هجوم نبرند، کسی را به ناحق نزنند، طلا، نقره، گندم و جو ذخیره نکنند، مال یتیم نخورند، درباره چیزی که یقین ندارند، گواهی ندهند، مسجدی را خراب نکنند، مشروب نخورند، حریر و خز نپوشند، برابر سیم و زر سر فرود نیاورند، راه را بر کسی نبندند، راه را ناامن نکنند، گرد همجنس بازی نگردند ف خوراکی از گندم و جو انبار نکنند، به کم قناعت کنند، طرفدار پاکی باشند و از پلیدی گریزان باشند، به نیکی فرمان دهند و از زشتی ها بازدارند، جامه های خشن بپوشند، خاک را متکای خود سازند، در راه خدا حق جهاد را ادا کنند و.... او نیز در حق خود تعهد می کند: از راه آنان برود، جامه ای مثل جامۀ آن ها بپوشد. مرکبی همانند مرکب آنان سوار شود و آن چنان که آن ها خواهند، باشد... با کم راضی و قانع شود، زمین را به یاری خدا پر از عدالت کند، آن چنان که پر از ستم شده است، خدا را آن چنان که شایسته است بپرستد، برای خود دربان و نگاهبان اختیار نکند.»