بیع برائت

[ویکی فقه] مراد از بیع برائت فروش حواله ای است که در زمان های پیش به عنوان حقوق و جایزه کارمندان دولت برعهده مؤدّیان مالیاتی، به آنان داده می شد.
این حواله نشانه استحقاق آن ها به دریافت کالا از مؤدیان بود، و از آن جا که با تسلیم کالا ذمّه مؤدّی بری می شد، آن را «برائت» نامیده بودند.