بهشتیان و خستگی

[ویکی فقه] بهشتیان و خستگی (قرآن). در این مقاله به بررسی آیاتی از قرآن کریم خواهیم پرداخت که در مورد بهشتیان و خستگی در بهشت خواهد بود.
ان المتقین فی جنت وعیون• لایمسهم فیها نصب وما هم منها بمخرجین. «پرهیزگاران در باغ ها (سر سبز بهشت) و در کنار چشمه های آن هستند. (فرشتگان الهی به آنها می گویند) داخل این باغ ها شوید با سلامت و امنیت. هرگز خستگی و تعب به آنها نمی رسد و هیچگاه از آن اخراج نمی گردند».سپس به هفتمین نعمت مادی و معنوی اشاره کرده می گوید: هرگز خستگی و تعب به آنها نمی رسد (لا یمسهم فیها نصب). و همانند زندگی این دنیا که رسیدن به یک روز آسایش، خستگی های فراوانی قبل و بعد از آن دارد که فکر آن، آرامش انسان را بر هم می زند، نیست.
عدم پذیرش عذر
الذی احلنا دار المقامة من فضله لایمسنا فیها نصب ولایمسنا فیها لغوب. «خداوندی که با فضل خود ما را در این سرای اقامت (جاویدان) جای داد که نه در آنجا رنجی به ما می رسد و نه سستی و واماند!».در تفسیر قمی در ذیل جمله (لا یمسنا فیها نصب و لا یمسنا فیها لغوب) از امام نقل کرده که فرمود: (نصب) به معنای خستگی و (لغوب) به معنای کسالت و ضجر است. چند روایت درباره مقدار عمری که سپری شدن آن جای عذری برای آدمی نمی ماند اولم نعمرکم ما یتذکر فیه من تذکر و در نهج البلاغه از امیرالمؤمین علیه السّلام نقل کرده که فرمود: آن عمری که اگر خدا به آدمی بدهد جای عذری برایش باقی نمی گذارد، شصت سال است. مؤلف: همین روایت را صاحب مجمع البیان نیز از آن جناب نقل کرده. و نیز الدرالمنثور هم آن را از ابن جریر از آن جناب روایت کرده است.