بهشت

/beheSt/

مترادف بهشت: ارم، پردیس، جنان، جنت، خلد، دارالسلام، رضوان، فردوس، مینو، نعیم

متضاد بهشت: دوزخ

معنی انگلیسی:
paradise, eden, elysium, heaven, zion

فرهنگ اسم ها

اسم: بهشت (دختر) (فارسی، کردی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: behešt) (فارسی: بهشت) (انگلیسی: behesht)
معنی: فردوس، جهان بهتر، ( در ادیان ) جایی بسیار سرسبز و خرّم، با نعمت های فراوان که نیکوکاران پس از رستاخیز در آن زندگی جاوید خواهند داشت، جنت در مقابل دوزخ، ( به مجاز ) با صفاترین و بهترین جا، ( به مجاز ) دختر زیبا و با طراوت، جنت ( نگارش کردی
برچسب ها: اسم، اسم با ب، اسم دختر، اسم فارسی، اسم کردی، اسم مذهبی و قرآنی

لغت نامه دهخدا

بهشت. [ ب ِ هَِ ] ( اِ ) در اوستا «وهیشته » از ریشه «وهو» صفت تفضیلی است برای موصوف محذوف که «انگهو» ( خوب ) و «ایشت » ( علامت تفضیل ) یعنی خوشتر، نیکوتر و آن ( جهان هستی ) باشد و جمعاً یعنی جهان بهتر، عالم نیکوتر، ضد دژنگهو = دوزخ پهلوی و «وهیشت » فردوس.خلد. جنت. جایی خوش آب وهوا و فراخ نعمت و آراسته که نیکوکاران پس از مرگ در آن مخلد باشند. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). دارالجزای مردمان نیکوکار. ( آنندراج ). جنت. خلد. دارالسلام. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( ترجمان القرآن ). فردوس. ظلال. یسری. مینو. ( یادداشت مؤلف ). حظیره قدس. ( مهذب الاسماء ). جایی خوش آب وهوا و فراخ نعمت و آراسته که نیکوکاران پس از مرگ در آن مخلد باشند. جنت. فردوس. خلد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
عالم بهشت گشته عنبرسرشت گشته
کاشانه زشت گشته صحراچو روی حورا.
کسایی.
بهشت است اگر بگرود جای اوی
نگر تا چه آید کنون رای اوی.
فردوسی.
فروزنده گیتی بسان بهشت
جهان گشته آباد وهر جای کشت.
فردوسی.
سرایی دیدم چون بهشت آراسته. ( تاریخ بیهقی ). پس بشارت داد پروردگار ایشان را برحمت خود آمرزش و بهشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 311 ).
نیستی آگاه تو هیچ از بهشت
خود چه کنی گرنه فری راستین.
ناصرخسرو.
هر که رود برره خرم بهشت
بی شک جز عقل نباشد عصاش.
ناصرخسرو.
فردا به بهشت گشته سیراب
در کوثر مصطفات جویم.
خاقانی.
از عارض و روی و زلف داری
طاوس و بهشت و مار باهم.
خاقانی.
- امثال :
بهشت آنجاست کآزاری نباشد.
بهشت به سرزنشش نمی ارزد.
بهشت را به بها نمی دهند ببهانه میدهند.
بهشت را بهشتی اگر دنیا را بهشتی .
بهشت را نتوان یافتن رایگان .
بهشت زیر پای مادران باشد.
سبکباری از بهشت آمده است .
مثل بهشت شداد.
رجوع به امثال و حکم دهخدا شود.

فرهنگ فارسی

در دین زردشتی جایی است خوش آب و هوا فراخ نعمت و آراسته که نیکوکاران پس از مرگ در آن مخلد باشند فردوس مق. دوزخ جهنم.
جنت، فردوس، مینو، باغی که درخرمی نظیرندارد
( اسم ) جایی خوش آب و هوا و فراخ نعمت و آراسته که نیکو کاران پس از مرگ در آن مخلد باشند جنت فردوس خلد .

فرهنگ معین

(بِ هِ ) [ په . ] ( اِ. )جایی خوش آب وهوا و سرسبز و خرم و سرشار از خوبی ها و لذت ها که پاداش پس از مرگ است ، فردوس ، جنت ، مینو، خلد.

فرهنگ عمید

۱. جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، جنت، فردوس، مینو.
۲. جایی که از خوبی و خرمی نظیر نداشته باشد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بهشت، به جایگاه نیکان و مؤمنان در آخرت گفته می شود، که از آن به مناسبت، در باب های طهارت، صلاة و حج سخن رفته است.
واژه قرآنی آن «جنة» و جمع آن «جنات» است و جنّة به هر باغ و بستانی گویند که دارای درختان انبوه باشد و زمین را بپوشاند. نامگذاری بهشت به جنة؛ یا به جهت تشبیه به باغ های دنیاست و یا به خاطر پوشیده بودن نعمت هایش از ساکنین دنیاست چون در بهشت از خیر و سعادت چیزهایی هست که بر قلب هیچ بشری خطور نمی کند: «فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ؛ هیچ کس نمی داند چه پاداش های مهمی که مایه روشنی چشم هاست برای آنها نهفته شده.»
ویژگی های بهشت
...

[ویکی شیعه] بهشت یا جنت، جایگاهی در جهان آخرت که بندگان درستکار و سعادتمند در آن ساکن شده و از نعمت های الهی برخوردار می شوند. محل سکونت حضرت آدم و حوا، پیش از هبوط به زمین نیز بهشت آدم خوانده شده است.
بیش از دویست آیه در قرآن و همچنین بسیاری از روایات معصومان، درباره بهشت و ویژگی های آن است؛ ویژگی هایی مانند اندازه و گستره و مکان، تعداد بهشت ها، انواع نعمت ها، اوصاف ثبوتی و سلبی نعمت ها و اشیای موجود در بهشت، غرض از آفرینش، ویژگی های بهشتیان، صفات و کارهایی که انسان ها را شایسته بهشت می کند، محرومان از بهشت و روابط ساکنان بهشت با یکدیگر.
با آنکه اعتقاد به وجود بهشت، از آموزه های قطعی اسلامی است، اما درباره اینکه آیا بهشت، در هنگام وقوع آخرت خلق می شود یا از ابتدا خلق شده، اختلافاتی بین متکلمان مسلمان وجود دارد. علاوه بر این، جسمانی یا روحانی بودن بهشت و نعمت های آن نیز، یکی دیگر از اختلافات در میان عالمان مسلمان، چه شیعه و چه سنی است.

[ویکی اهل البیت] بهشت جای خوش آب و هوا، فراوان نعمت و آراسته است که نیکوکاران پس از مرگ در آن جاودان باشند.
این کلمه در لغت به معنی «بهترین»، صفت موصوف محذوف است. مثلاً خانه بهشت یعنی بهترین خانه، باغ بهشت یعنی بهترین باغ و...
این کلمه به صورت متداول به معنی جایگاه ابدی بندگان شایسته خداوند است.
در قرآن کریم نیز تعبیراتی از بهشت شده است، از جمله: «دارالسلام» (سرای سلامت) «دارالآخرة» (سرای بازپسین) و «جنّة»، که این کلمه بیش از صد بار به صورت مفرد و تثنیه و جمع ذکر شده و به صفات: «عدن» (قرارگاه دائمی) و «خُلد» (جاوید) و «نعیم» (انواع کامرانیها) و «مأوی» (جایگاه)، موصوف گشته و به «عرضُها السماوات والارض»، (پهنای آن آسمانها و زمین است) و «تجری من تحتها الانهار»، (جویبارها در کنار باغ هایش بگذرند)، و حورالعین و غلمان صفابخش آن باشند، وصف آن فرموده و آن را پاداش عمل صالح و تقوی و خداترسی و تسلیم قرار داده است.
مرحوم شیخ صدوق رحمةالله علیه در کتاب «اعتقادات» خود که مبیّن عقاید شیعه است در این باره چنین می گوید: اعتقاد ما درباره بهشت این است که آن سرای جاودان و جایگاه سلامت است، مرگ و پیری و بیماری و رنج و آفت و زوال در آن راه ندارد، غم و اندوه و نیاز و درویشی در آنجا نباشد، بی نیازی واقعی و خوشبختی حقیقی و وطن اصلی در آنجا است، سرای شرف و بزرگواری است، که ساکنین آن را خستگی و ملال دست ندهد. هر آنچه بخواهند و دل آنها بدان میل کند و دیدگان از آن لذت ببرد در آنجا فراهم بُوَد و در آنجا جاویدان باشند.
خانه ای است که ساکن آن خانه در جوار حضرت پروردگار و دوستان و اولیا و مقربان درگاهش، زندگی می کند.
بهشتیان که در نهایت خوشی و کامرانی روزگار می گذرانند نوع کامرانی آنها متفاوت است. آن که در عبادت پروردگار همت والائی داشته و شوق لقای خداوند متعال انگیزه بندگی او بوده، وی به نعمت تقدیس و تسبیح و تحمید و تکبیر ذات اقدسش متنعم باشد و آن که به منظور راه یافتن به بهشت برین و لقای حور عین، خدای را عبادت نموده باشد به انواع خوردنی ها و نوشیدنی ها و آمیزش با مهرویان و به خدمت گرفتن نوباوگان بهره مند گردد...

[ویکی فقه] بهشت (فقه). بهشت، به جایگاه نیکان و مؤمنان در آخرت گفته می شود، که از آن به مناسبت، در باب هاى طهارت، صلاة و حج سخن رفته است.
واژه قرآنی آن «جنة» و جمع آن «جنات» است و جنّة به هر باغ و بستانی گویند که دارای درختان انبوه باشد و زمین را بپوشاند.
مفردات راغب، ص۹۸.
...

[ویکی فقه] بهشت (قرآن). بهشت، باغی است که انواع نعمتها در آن وجود دارد؛ مانند: چشمه ساران، درختان، میوه های پاکیزه، همسران با کرامت ، حورالعین ، خدمت گزاران و بناهایی تزیین شده از یاقوت و زمرد .
بهشت، باغی است که انواع نعمتها در آن وجود دارد؛ مانند: چشمه ساران، درختان، میوه های پاکیزه، همسران با کرامت، حورالعین ، خدمت گزاران و بناهایی تزیین شده از یاقوت و زمرد.
← معنای جنت
در این مدخل از واژه های «جنة»، «جنات» ، « دارالسلام » ، « دارالمقامه » ، «روضه» ، « فردوس » و سیاق برخی آیات استفاده شده است.
عناوین مرتبط
آبشارهای بهشت (قرآن)، آب چشمه بهشت (قرآن)، آب روان بهشت (قرآن)، آب زلال بهشت (قرآن)، تحریم آب های بهشت (قرآن)، آرزوی بهشت (قرآن)، آشامیدنی های بهشت (قرآن)، شراب بهشتی (قرآن)، شیر بهشتی (قرآن)، عسل بهشتی (قرآن)، آشنایی با بهشت (قرآن)، آفتاب در بهشت (قرآن)، ابریشم بهشت (قرآن)، ابریق های بهشت (قرآن)، اختفای بهشت (قرآن)، امنیت در بهشت (قرآن)، اوقات بهشت (قرآن)، اهل کتاب و بهشت (قرآن)، باغ های بهشت (قرآن)، بهشت برزخ (قرآن)، بهشت و جهنم (قرآن).

دانشنامه عمومی

بهشت یا وهشت[ ۱] یا آسمان مفهومی است که در بیشتر مذاهبِ باورمند به زندگی پس از مرگ، وجود دارد. بر اساس آموزه های مذهبی اسلام و برخی دیگر از مذاهب، بهشت جایگاه پایانی هر انسان نیکوکار است و در آن جا به اندازه کارهای نیکش از مواهب آن برخوردار خواهد شد. ادیان این مفهوم را به شکل های گوناگون، تعریف کرده اند.
از ۱۸۰۰ سال پیش از مسیح، دین زرتشت سخن روز قیامت را مطرح کرده و آتشگاه ( جهنم ) و پردیس ( بهشت ) را توصیف می کند. روح مرده سه روز در کنار جسد می ماند و سحر گاهان روز چهارم به سوی پل چینود روان می شود. در آنجا در دادگاهی که در حضور ایزدان سروش، رشن و اشتاد برگزار می شود، با ترازو به کارهای نیک و زشت او رسیدگی می شود تا بتوان دید کدامین کفه ترازو سنگین تر است. سپس انسان نیک سرشت از راهی نورانی به سوی پردیس ( بهشت ) و انسان گنه کار به دوزخ می رود. [ ۲] [ ۳] «گرودمان» یا سرای آرامش و سرود یا خانه منشِ نیک و در «وجودمان» یا خانه دروغ و خانهٔ منشِ زشت با بهشت و دوزخ مؤمنین ادیان دیگر، شباهت ندارد، این بهشت و دوزخ نه دارای شکل است و نه قابل تجسم. هیچگونه وصفی از آن در گات ها نشده است و نه به زمان وابسته است و نه به مکان. نه جای آن مشخص است و نه دوران و زمان آن. در بیشتر سرودهای زرتشت، بهشت و دوزخ در همین جهان و در منش و وجدان انسان برپا می شود و پاداش و کیفر نیز در همین زندگی به انسان بازمی گردد ولی گاهی هم به طور اشاره از یک عامل پس از مرگ در گات ها سخن رفته است در مفهوم پل چینوات، هرچند به معنی گذار جدا سازنده و پاداش دهنده می توان مرحله ای در همین جهان را منظور داشت ولی باز هم اثری از یک فضای پس از مرگ در آن مشاهده کرد. سرای سرود که جایگاه اهورا است. سرای اندیشهٔ نیک و اشه وهیشته یا پردیس و بهشت، نیز می توان هر دو جنبه این جهانی و جهان پس از مرگ را در نظر گرفت، برخی از دانشمندان چون زولستر معتقدند که بهشت و دوزخ نخستین بار در گات ها مطرح شده و دیگر ادیان از آن بهره گرفته اند. ( سید جلال الدین آشتیانی، مزدیسنا و حکومت، ص ۲۵۳ )
درهای آسمان رو به تو گشوده شد. درهای آسمان پرستاره برای تو گشوده شد… تو به ستارگانی که رع را دربر گرفته اند، تعلق داری.
دیدگاه کیهانی واحدی در مصر باستان وجود نداشته و در طول تاریخ طولانی آن سرزمین، نظرات متفاوت و متضادی بروز و تکامل پیدا کردند؛ با این وجود، تا قبل از فتح مصر توسط قوای خارجی ایرانی، یونانی و رومی، تغییرات بزرگی در جهان بینی مصریان به وجود نیامد. باور به وجود سرزمینی در بالای سیاره زمین و امید به پیوستن به اجرام آسمانی، در قدیمی ترین اسناد مصری وجود دارد. یکی از این متون، مجموعه کتیبه های دیوارهای اهرام مصر هستند که دعاها و مراسم هایی که سفر پس از مرگ فرعون درگذشته را توصیف می کنند؛ این متون به او کمک می کردند در جای خود میان خدایان قرار بگیرد. در این متون دعا شده که به فرعون کمک و از او محافظت شود تا از قبر به دنیای مردگان و سپس به آسمان ها برود. در متنی دیگر، نوت، الهه آسمان، به فرعون می گوید: «تو تک ستاره ای، هم نشین هو! پس در جای خود میان ستارگان آسمان قرار بگیر. » در قدیمی ترین باورهای مصری، مردم عادی انتظار نداشتند به ستاره ها یا خورشید ملحق شوند، بلکه امیدوار بودند بتوانند زندگی زمینی خود را در جهان مردگان ادامه دهند. فرعون به دلیل اینکه یک خدا بود، می توانست راهی سرزمین آسمانی شود. متون دوره پادشاهی میانه ( ۲۰۴۰—۱۶۳۳ ق م ) که از نظر محتوا با متون با دوره کهن شباهت داشتند را در درون تابوت فرد مرده قرار می دادند تا در سفر به جهان مردگان راهنمای او باشد. در این عهد، مردم عادی هم می توانستند به اجرام آسمانی ملحق شوند. در عصر پادشاهی نوین ( ۱۵۵۸—۱۰۸۵ ق م ) از نظر محتوایی نیز تغییرات مهمی در این متون ایجاد شد. [ ۴]
عکس بهشت

بهشت (آلبوم لانا دل ری). «بهشت» ( به انگلیسی: Paradise ) آلبومی از هنرمند اهل ایالات متحده آمریکا لانا دل ری است که در ۹ نوامبر ۲۰۱۲  ( ۲۰۱۲ - 11 - ۰۹ ) منتشر شد.
این آلبوم در چارت های ، لهستان، فلاندرز جزو ده آلبوم اول قرار گرفت.
عکس بهشت (آلبوم لانا دل ری)

بهشت (ترانه اینا). «بهشت» تک آهنگی از هنرمند اهل رومانی اینا است که در سال ۲۰۱۶ میلادی منتشر شد.
این تک آهنگ در چارت های جزو ده ترانه اول قرار گرفت.
عکس بهشت (ترانه اینا)

بهشت (ترانه کلدپلی). «بهشت» ( به انگلیسی: Paradise ) تک آهنگی از گروه موسیقی آلترنتیو راک کلدپلی است که در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۱  ( ۲۰۱۱ - 09 - ۱۲ ) منتشر شد. این تک آهنگ در آلبوم مایلو زایلوتو قرار داشت.
این تک آهنگ در چارت های نروژ، بریتانیا در رتبه اول و در چارت های ایتالیا، والونیا، فرانسه، ایرلند، اسپانیا، دانمارک، فنلاند، استرالیا، سوئیس، نیوزلند، فلاندرز، جزو ده ترانه اول قرار گرفت.
عکس بهشت (ترانه کلدپلی)

بهشت (فیلم ۲۰۱۳). بهشت ( انگلیسی: Paradise ) یا پردیس فیلمی در ژانر کمدی - درام به کارگردانی دیابلو کودی است که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد.
عکس بهشت (فیلم ۲۰۱۳)

بهشت (فیلم ۲۰۱۴). «بهشت» ( انگلیسی: Eden ) یک فیلم فرانسوی در سبک درام است که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد. [ ۱] از بازیگران آن می توان به آرسینه خانجیان و گلشیفته فراهانی اشاره کرد.
فیلم درباره ظهور و سقوط یک دی جی است که پیشگام موسیقی هاوس فرانسوی است.
عکس بهشت (فیلم ۲۰۱۴)

بهشت (فیلم ۲۰۱۵). بهشت ( انگلیسی: Eden ) یک فیلم بقا به کارگردانی شیام مادیراجو است که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. [ ۱] [ ۲]
نیت پارکر
اتان پک
سانگ کانگ
دیگو بونتا
جسیکا لاندس
راب مایز
ماریو کاساس
جوئی پولاری
یوجین سیمون
• جیمز رمار
عکس بهشت (فیلم ۲۰۱۵)

بهشت (فیلم ۲۰۱۶). بهشت ( روسی: Рай ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی آندری کونچالوفسکی است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ویکتور سوخوروکوف اشاره کرد.
عکس بهشت (فیلم ۲۰۱۶)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بهشت (Paradise)
(یا: فردوس؛ جنّت) در مسیحیت و بعضی ادیان دیگر، جایگاه و مقصد پرهیزکاران پس از مرگ در زندگی اُخروی. در مسیحیت سنتی بهشت سرشار از لذایذ مادی توصیف می شود، ولی عموماً می پذیرند که این لذایذ جنبۀ تمثیلی دارند. مسیحیان امروزه آسان تر از گذشته، بهشت و دوزخ را به حالات روحی، یعنی شادکامی و تلخ کامی، تعبیر می کنند. در مسیحیت سنتی، بدن انسان پس از روز قیامت دوباره در بهشت به روح می پیوندد. امروزه متکلمان مسیحی معمولاً بهشت را مکان یا حالتی توصیف می کنند که در آن روح، حقیقت خداوند را درمی یابد. در قرآن ۲۱ نام برای بهشت برشمرده شده است، بهشتیان در قرآن مجید نام ها و صفات گوناگون دارند، ازجمله: اصحاب الجنة (بقره، ۸۲؛ هود، ۲۳)، اصحاب الیمین و اصحاب المیمنة (واقعه، ۸، ۲۷، ۳۸). در آیۀ ۱۳۳ سورۀ آل عمران تأکید شده که بهشت برای پرهیزکاران آماده شده است. در قرآن بهشت یکپارچه و یکباره توصیف نشده، بلکه چنان که اقتضای ساخت و سبک قرآن است، توصیف های فراوان آن در سوره های مختلف، به ویژه سوره های مکی، به صورت پراکنده، بیان شده است. در سه سورۀ الرحمن، انسان و واقعه، توصیف بهشت بیشتر و منسجم تر از سایر سوره هاست. بنابر تصریح قرآن، پهنای بهشت به اندازۀ همۀ آسمان ها و زمین است (آل عمران، ۱۳۳؛ حدید، ۲۱) و در نزدیکی سدرةالمنتهی قرار دارد (الذاریات، ۲۲؛ نجم، ۱۴ـ۱۵) بهشت را برای اهلش به پیش می آورند (تکویر، ۱۳) و بهشتیان گروه گروه به سوی بهشت، که از پیش به احترام آن ها درهایش باز است، راهبری و راهنمایی می شوند (زمر، ۷۳). خانه های نیکو برای بهشتیان مهیاست (توبه، ۷۲). حوریان بهشتی (← حوری) به همسری بهشتیان درمی آیند، آن جا نه گناهی رخ می دهد و نه سخن بیهوده ای گفته می شود (طور، ۱۹ـ۲۵). در آن جا باغ هایی عالی است (غاشیه، ۱۰) و چشمه هایی در آن روان است که آب آن ها از زیر درختان می گذرد. این نهرها از آب زلال و شیری که طعمش تغییر نمی کند و شرابی که آشامیدن آن مستی نمی آورد و از عسل مصفا (محمد، ۱۵) فراهم شده است. بهشتیان در آن جا بر تخت ها تکیه زده اند؛ هیچ گرما و سرمایی نمی بینند و سایه های درختان بر سر آن ها افتاده و میوه های آن درختان به راحتی در دسترس است (انسان، ۱۳، ۱۴). جام می دهند و جام می ستانند و غلامان چون مروارید پنهان در صدف برای پذیرایی به گِردشان می چرخند (طور ۱۹ـ۲۵). لباس بهشتیان از دیبای نازکِ سبز است (کهف، ۳۱). در آن جا زنانی هستند که جز به شوهر خود ننگرند و پیش از آن هیچ آدمی و جنی به آن ها دست نزده است. این زنان همانند یاقوت و مرجان اند (الرحمن، ۵۴ـ۵۸) بهشتیان همسران پاکیزه دارند و این گونه دعا می کنند: «سبحانک اللهم» (بار خدایا تو منزهی) و به هنگام درود، «سلام» می گویند و پایان دعایشان سپاسگزاری از پروردگار جهان است (یونس، ۱۰). اهل بهشت زندگی پاکیزه و به دور از بیم و اندوه دارند و همۀ خواسته هایشان برآورده است (نحل، ۳۱؛ زخرف، ۷۱؛ ق، ۳۵) و جاودانه در آن جا می آرمند و متنعم اند. علاوه بر این، از نعمتی برتر و بالاتر برخوردارند که همانا «رضوان الهی» (آل عمران، ۱۵) است. در واقع، بهشتیان همۀ نعمت ها را از دست عنایت خدا می ستانند و بر سر سفرۀ قرب او می نشینند و از بزرگ ترین نعمت که همانا نظر لطف الهی است، بهره مند می شوند و هرگز خواستار خارج شدن از وضع موجود خود نمی شوند (کهف، ۱۰۸) اکثر متکلمین شیعه اتفاق نظر دارند که بهشت و جهنم هم اکنون مخلوق و موجودند. آن دو در باطن این جهان و محیط بر آنند (توبه، ۴۹؛ عنکبوت، ۵۴) و در جهان آخرت، چون حجاب ها فرو می افتند، بر انسان ظاهر می شوند. برخی عرفا و باطنی مذهبان، توصیفات مربوط به بهشت و جهنم را تأویل می کنند.

بهشت (کتاب). بهشت (کتاب)(Paradis)
رمانی از فیلیپ سولرز، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۹۸۱. بهشت انفجار غول آسای زبان است؛ متنی فاقد نقطه گذاری، چون جمله ای بی پایان. رمان، سرشب در تراس کافه ای آغاز می شود و نزدیک صبح پایان می یابد. سولرز نه همچون سوررئالیست ها مقهور زبان روزمره می شود، نه چنان ادیبان کلمه را در مشت می گیرد و استادکارانه در جای مقتضی می نشاند. بهشت تلاشی نومیدانه است برای آفریدن وضعی بهشتی در زبان که سودای خود را در انکار زبان می یابد، اما سرانجامی نمی یابد مگر بازگشت به کلمه و انفجار آن از درون. سولرز در ۱۹۸۶ بهشت دو را نیز منتشر کرد که حاوی همان دغدغۀ سبک گریزی بود که در بهشت متجلی شده بود، اما نمایانگر نوعی سکون و تعمق نیز بود. در بهشت دو طنز با نیش کمتر و سیالیت بیشتر جریان دارد.

جدول کلمات

خلد, مینو, جنت, عدن, دارالسرور,فردوس

مترادف ها

eden (اسم)
عدن، بهشت، باغ عدن

heaven (اسم)
خدا، فلک، بهشت، عرش، آسمان، سپهر، عالم روحانی، قدرت پروردگار، گردون، هفت طبقه اسمان

paradise (اسم)
سعادت، بهشت، ارم، فردوس، بهشت برین

elysium (اسم)
بهشت، افسانه یونانی

zion (اسم)
بهشت، کوه مقدساور شلیم، قوم اسرائیل

فارسی به عربی

سماء

پیشنهاد کاربران

Genesis با تلفظ جِنِ زیز نام کتاب اول موساست که در آن دو داستان مبدئی - بنیادی ادیان ابراهیمی ( یهودیت و مسیحیت و اسلام ) یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا در باغچه بهشت ( Eden با تلفظ اِدِن ) سروده شده که به فارسی به شکل سِفر پیدایش ترجمه شده. این واژه در اصل و ریشه از دو کلمه فارسی ساخته شده؛ یکی جَنه که همان جَنت اوستائی ست به معنای بهشت ( بِه ست یا نیکوست ) و دیگری زیس که ریشه در اسم مصدر زیستن و فعل زندگی کردن داشته. لذا جنه زیس یعنی زندگی بهشتی و نه سِفر پیدایش. شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که دو داستان اشاره شده، دو افسانه خیالی اوهامی بیش نبوده و نمی باشند، به این معنا که محتوای آن دو داستان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و در قالب وحی به گوش سر و دل سرایندگان ( اول موسا و سپس محمّد ) ابلاغ نگردیده. خدای حقیقی و واقعی موجودیست بیکران یا بینهایت و لذا هیچ موجود دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد ( مثلا موجوداتی از قبیل اهریمن، ابلیس، زَتان یا شیطان؛ گابریئل یا جبرئیل؛ عزرائیل؛ میخائیل؛ اسرافیل؛ جن و اجنه که جملگی موجوداتی خیالی - اوهامی بیش نبوده و نمی باشند ) . اما خدای آئینی، دینی، فلسفی و عرفانی منجمله بیخدائی آتئیستی فقط لفظ یا کلمه و یا واژه اند در زبان و خط و مفهوم محض و ایده انتزاعی در قوای ادراکی فهم و عقل محدود و ناقص انسانی و درست به همین علت و دلیل در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارند. خدای حقیقی و واقعی در آفرینش سرمدی، مبدئی یا اولیه محیط و محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین کلیه نفوس نباتی و حیوانی و انسانی را از نفس واحد و بیکران خود و هرکدام را در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی آفریده و به هرکدام جاودانگی اهداء نموده و نه از نفس یک موجود خیالی اوهامی تحت نام آدم. و کالبد های موجودات زنده و غیر زنده نباتی و حیوانی و انسانی را از ذرات چهار بعدی زمانمکان نسبی و ذرات چهار بعدی بیزمانی بیمکانی نسبی ( هردو ابعاد خود وی ) بر رویهم با ماهیت های معکوس و کمیت های مساوی در ابعاد پلانک تحت عنوان نوسانگر های بنیادی هشت بعدی آفریده و نه از ظلمت و عدم و نیستی از دیدگاه دینی و نه از هیولی اولی از دیدگاه فلسفی که معلوم نیست چیست غیر از یک مفهوم تاریک و تهی یا خالی از معنا و محتوا و نه از تارها یا ریسمان های نوسانگر انرژی از دیدگاه بعضی خیالپردازان شبه علمی. و پس از مرگ، تن ها یا بدن ها را بر نمی انگیزاند بلکه من ها را در نفس یا من واحد و بیکران خود و به کمک غرائز، حواس، فهم و عقل بیکران خویش بموازات خواب ژرف و شیرین در طی حالت برزخ از مشاهده و تجربه عشق و زندگی رویائی و هنر و دانش کامل با کمیت و کیفیت بهشت برین برخوردار می گرداند تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و آنهم بطور مطلق مستقل از کلیه پندار ها و گفتار ها و رفتار های نیک و بد دنیوی و بدون کوچکترین تبعیض و استثنائی بین افراد انسانی. این عالم یا دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست در طول این سفر دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( یعنی مبدء و معاد از دیدگاه علمی و نه دینی ) همیشه پس از وقوع مهبانگ های هشتم ( ۸ م ) در یک درجه تکاملی برتر از قبل از نو آفریده میشود تا رسیدن و یا بازگشتن روی یک مسیر دایره ای شکل به همان حالت آفرینش اولیه با کمیت و کیفیت بهشت برین. ما انسان ها بهمراه کلیه موجودات زنده و غیر زنده در طول این راه و سفر کلی و دایره وار همیشه در بهشت و در پیشگاه بیکران خدای حقیقی و واقعی قرار داریم و نه در خارج یا بیرون از آنها. اشتباه بنیادی و جبران ناپذیر داستان بابا آدم و ننه حوای موسا و ایسا و محمّد در این است که از باغچه بهشت و پیشگاه خدای کلمه ای به بیرون طرد و تبعید گرده اند. اما بارگاه یا درگاه و یا پیشگاه خدای حقیقی و واقعی بیکران یا بینهایت است و لذا هیچ موجودی نمیتواند به خارج یا بیرون از آن طرد و تبعید گردد. زندگی های متوالی دنیوی ( از لحاظ عددی دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول در مدارات، مراتب و یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس روی اولین و پائین ترین پله تکاملی و در نازل ترین حالت نشئگی طبیعی ( اولین زندگی دنیوی پس از وقوع اولین مهبانگ ) و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف روی آخرین و بالاترین پله تکاملی در برترین حالت نشئگی طبیعی قبل از وقوع آخرین مهبانگ و بازگشت به حالت بهشت برین ) همیشه آغشته به جنبه های جهنمی خواهند بود، از قبیل درد و رنج ، یاس و نومیدی، افسردگی ، بیماری ، جنگ، مرگ، بی عدالتی و نابرابری و حق کشی و حق خوری، بد اخلاقی و شروریت و سلب آزادی و خیلی مثال های دیگر. اما عشق و زندگی روئیایی - برزخی پس از مرگ جسم یا کالبد یا تن و یا بدن تثلیثی مادی روانی روحی در بستر امن و ساکن و پیوسته و فراگیر زندگی بخش جان، در طول این سفر و عشق و زندگی واقعی در پایان این سفر هردو با کمیت و کیفیت بهشت برین خواهند بود و بطور کامل فارغ از کلیه جنبه های دوزخی یا جهنمی. شاید مفید و ثمر بخش باشد بدانیم که وعده های بهشت و جهنم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان با هدف زنده نگاه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ. آئین یکتا پرستی هم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و بر هستی و وجود انسان تحمیل نگردیده بلکه بر خاسته از دل و زمینه های دوران حاکمیت آیین های بت پرستی بوده و لذا هیچ تهفه بدرد بخوری به حال انسان نبوده و هیچ چیز دیگری نمی باشد غیر از فرزند راستین و غیور، وارث برحق، ادامه دهنده راه و کمال نهائی جمیع آئین های بت پرستی. خدای حقیقی و واقعی در طول تاریخ پیدایش انسان روی کره زمین تاکنون هیچ انسان هایی را در بین اقوام یهود، عرب، عجم و هیچ قوم دیگری تحت عناوین سوشیانت، ناجی، شفابخش، نبی، پسر، رسول، ولی، والی، خلیفه و هیچ عنوان دیگری برای تربیت و هدایت بشر بسوی معنویت های حقیقی و نور و روشنائی انتخاب، اعزام و ارسال ننموده و در گوش سر هیچ انسانی یک جمله یا جملاتی را تحت عنوان آیه و آیات نجوا و زمزمه نکرده است چه بطور مستقیم و بدون واسطه و چه غیر مستقیم یا باواسطه یا با واسطه. عشق ها و زندگی های موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی هیچ چیز های دیگری نیستند غیر از عشق و زندگی بی آغاز و بی پایان، لایزال و جاودانه خدای حقیقی و واقعی در قالب جزئیات زنده.
...
[مشاهده متن کامل]

پارادایز به زبان انگلیسی و پارادیز به زبان آلمانی هردو به معنای بهشت میباشند و نه به معنای بهشت برین ( فرا یا پارا پارادایز ) . پیشوند پارا در زبان فارسی باستانی معادل فرا بوده به معنای بالا و دَی ز جمع دَی یعنی دیروز ها و لذا واژه پارادیز به زبان تمثیل به معنای 《 در ورای گذران زندگی دنیوی》.
مسیر حرکت لحظه جاودانه حال دایره وار میباشد و همیشه حرکتش پس یک دور کامل از نو آغاز میگردد و لذا یک پدیده دینی تحت عنوان آخرِ زمان هرگز اتفاق نخواهد افتاد. ما انسان ها ( منجمله بقیه موجودات در این دنیا و خود این دنیا ) توسط لحظه جاودانه حال به عنوان عظیم ترین نیروی موجود در محتوای کیهان یا جهان بر روی این مسیر دایره ای شکل بطور مطلق اجباری بسوی آینده و بازگشت به گذشته سوق داده میشویم، چه بخواهیم و چه نخواهیم. در همین زمینه لازم به اشاره می دانم که تصویر وحیانی - دینی به شکل 《 دنیا - برزخ - آخرت 》 حقیقت ندارد، زیرا همانطور که بیان گردید پایان عالم یا حالت برزخ برای هر فرد انسانی در طول این سفر دایره وار دنیوی و تا پایان آن، همیشه مصادف خواهد بود با بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و نه وقت رسیدن به معاد و برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت.
برای دوستداران محاسبه : طول زمانی این سفر دایره وار مساوی خواهد بود با معکوس مقدار عددی زمان پلانک در علم فیزیک یعنی ۱۰ بتوان ۴۳ ثانیه. تبدیل این زمان به سال شمسی ( یا قمری ) به کمک یک ماشین حساب مناسب به عهده خوانندگان گرامی. اگر طول عمر کلی محتوای کیهان یا جهان یعنی فاصله زمانی بین وقوع دو مه بانگ متوالی مساوی با مقدار عددی سرعت نور ( یعنی بدون پسوند کیلومتر بر ثانیه ) در خلاء بتوان عدد ۲ باضافه پسوند سال یعنی ۹۰ میلیارد سال باشد، آنگاه طول خواب سنگین و ژرف و شیرین و طول حالت برزخ برای هر فرد انسانی در طول این سفر طولانی همیشه مساوی خواهد بود با هفت برابر آن یعنی ۶۳۰ میلیارد سال. در این زمینه یک نکته مهم اینست که نباید از قد و قامت بلند بالا و گولیاد آسای آن ترسید، زیرا این زمان فقط از دیدگاه بیدار زندگان بسیار طولانی به نظر میرسد اما از دیدگاه خوابیده اموات یا مردگان بیش از یک ثانیه طول نخواهد کشید. اگر هم دوست داشتید که تعداد زندگی های دنیوی خود در مدارات و مراتب و درجات فراوان تکاملی در طول این سفر را محاسبه و تعیین نمائید، میتوانید به روش زیر محاسبه را انجام دهید: ۱۰ بتوان ۴۳ تقسیم بر ۹۰ میلیارد سال تقسیم بر عدد پر از رمز و راز ۷.

بهشت. خورشت. منشت. کورشت؛بهشت. خورش. منش. کورش. از دیروز تا امروز.
واژه بهشت به آیین مهری ( میترایی ) باز می گردد اما در اوستا نیز آمده است
�این واژه از "وهیشتم منو" در اوستا� چنین است. : "وه"� به معنی بهتر. خوبتر
� یشتم = ترین
منو= منش
�بنابراین بهشت� برترین منش، خوبترین منش�است.
...
[مشاهده متن کامل]

واژه دوزخ از واژه اوستایی� دروجودِمانِه است به معنی: جایگاه دروغ� یا� درون تیره� میباشد
ضحاکی راحت.

بهشت ( به انگلیسی: Heaven ) نام فیلم درام و احساسی است به کارگردانی تام تیکور، محصول سال ۲۰۰۲ بازیگرانی چون کیت بلانشت و جووانی ریبیسی در این فیلم به ایفای نقش می پردازند.
بهشت
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/بهشت_(فیلم_۲۰۰۲)
باغ قدس ؛ بهشت. ( ناظم الاطباء ) .
باغ بدیع ؛ کنایه از بهشت. اشاره به بهشت. ( ناظم الاطباء ) . کنایه از جنت المأوی. ( هفت قلزم ) .
بهشت === جهان های مینوی
بهشت === سرای سرود
واژه پارادایس از پردیس گرفته شده
در معماری قسمت باغ سازی گفته شده پردیس یا باغ های ایرانی طوری حس و حال بهشتی داشته که در لاتین بدین صورت نام گذاری شده😌
بهشت: جنّت.
دوزخ: جحیم، جهنم.
همیستگان: برزخ.
پارسی را پاس بداریم✌️
بهشت واژه ای فارسی است و از �وهیشت � در فارسی پهلوی گرفته شده واژه بهشت به زبان انگلیسی بصورت �best� یعنی بهترین وارد شده است .
واژه �پردیس � به معنای باغ از فارسی بصورت ؛پارادیسوس� وارد زبان یونانی و از آنجا به زبان انگلیسی به شکل �پارادایس� وارد شده است .
...
[مشاهده متن کامل]

واژه جنت در عربی از واژه �گاننو � در زبان آرامی و به معنای باغ ومکان حصار شده گرفته شده است.

واژه بهشت به آیین مهری ( میترایی ) باز می گردد اما در اوستا نیز آمده است
�این واژه از "وهیشتم منو" در اوستا� چنین است. : "وه"� به معنی بهتر. خوبتر
� یشتم = ترین
منو= منش
�بنابراین بهشت یعنی :� برترین منش، خوبترین منش ، بهترین منش �است
در انگلیسی برای بهشت ۲ تا واژه وجود دارد؛ Heaven و Paradise
از Heaven خیلی بیشتر استفاده میشه ولی هر دو هم معنی هستند
در عربی هم میگن جَنَّة
به ( خوب ) هِشت ( گذاشتن ونهیدن پایه کار ) = بهشت
روضه جاوید ؛ کنایه از بهشت. ( از آنندراج ) .
تو حاصل نکردی به کوشش بهشت
خدا در تو خوی بهشتی بهشت
سعدی
بهشت
بهشت = کردار نیک
بهشت = بهّشت
بهشت = به، هشت.
به = بهتر و یا نیک.
هشت = کشت، کردار.
بهشت = جای نیک و یا جایی که به نیکویی آباد باشد.
پردوس = پر، دوس
پر = نی، قلم ( هنر )
دوس = دوخت، دوز،
پردوس = جایکه به نیروی خرد و دانش و قلم آباد شود و باشد.
بهشت = جنت
در گاتاهان اوستا که سروده های خود زرتشت هستن واژه وهیشتا وجود داره که ترجمه اون بهترین هست
در فارسی واژه� وه� به �به� تبدیل شده
فرُدوسِستان یا فردُستان.
لغت نامه دهخدا:
بهشت. [ ب ِ هَِ ] ( اِ ) در اوستا �وهیشته � از ریشه �وهو� صفت تفضیلی است برای موصوف محذوف که �انگهو� ( خوب ) و �ایشت � ( علامت تفضیل ) یعنی خوشتر، نیکوتر و آن ( جهان هستی ) باشد و جمعاً یعنی جهان بهتر، عالم نیکوتر، ضد دژنگهو = دوزخ پهلوی و �وهیشت � فردوس. خلد. جنت.
فرهنگ فارسی
در دین زردشتی جایی است خوش آب و هوا فراخ نعمت و آراسته که نیکوکاران پس از مرگ در آن مخلد باشند فردوس مق. دوزخ جهنم.
جنت، فردوس، مینو، باغی که درخرمی نظیرندارد
( اسم ) جایی خوش آب و هوا و فراخ نعمت و آراسته که نیکو کاران پس از مرگ در آن مخلد باشند جنت فردوس خلد .
بهشت : رها کرد ⬅️ فعل ماضی از مصدر هِشتن به معنای رها کردن
بهشت به انگلیسی یعنیparadise یا همون پردیس که از زبان ( پارسی ) وارد زبان انگلیسی شده
Heaven
ارم، پردیس، جنان، جنت، خلد، دارالسلام، رضوان، فردوس، مینو، نعیم

جالبه بدونین:
بِه = boot ( خوب )
بِهتَر = better ( خوبتر )
بِهِشت/بهست = best ( خوبترین )
یعنی دلسوزومهربان وخشنودوراضی کنندویک بانون خوب ودسوزبرای همسرش
( بهشت ) یا جنت به معنای باغ پوشیده شده از چشم و بهشت مرکب از دو کلمه ( به و هشت8 ) که در واقع تعداد درب های ورود به بهشت پروردگار را نمایان می کند معنی می شود.
عدن
اکثرا بهشت را به نام heaven شنیده ام
و در مورد حرف شما خانم setare
حرف قشنگی زدید اما مادران همیشه بهشتی نیستند چون هر کدام از ما مادرانی را دیدیم که مادری نمی کنند ولی از نظر روانی . جسمی . مالی تامین هستند . این جمله ی قدیمی را بگذارید کنار خواهشاً
...
[مشاهده متن کامل]

من خودم عاشق مادرم هستم ولی با این جمله کاملا مخالفم

پردیس
بهشت زیر پای مادران است
گشتا
بهشت ( به. هشت )
به::بهترین
هشت ::هشت در
بهشت دارای هشت در است

پاداش هر فرد دراخرت
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٣٧)

بپرس