بشارت به اولیای خدا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بشارت به اولیای خدا (قرآن). بشارت به معنای خیر می باشد و به خبر مسرت آمیز گفته می شود و بشارت داده شدگان چند گروهند که یکی از آنها اولیای خدا هستند.
اولیاءالله، از بشارتهای دنیایی و آخرتی بهره مند شده اند که در قرآن هم به این موضوع اشاره شده است در آنجا که می فرماید:الا ان اولیآء الله... • ... لهم البشری فی الحیوة الدنیا و فی الاخرة...آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا ، نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند•در زندگی دنیا و در آخرت ، شاد (و مسرور) ند؛ وعده های الهی تخلف ناپذیر است! این است آن رستگاری بزرگ! .در سومین آیه روی مساله عدم وجود ترس و غم و وحشت در وجود اولیای حق با این عبارت تاکید می کند که ((برای آنان در زندگی دنیا و در آخرت بشارت است )): (لهم البشری فی الحیوة الدنیا و فی الاخرة ).به این ترتیب نه تنها ترس و غمی ندارند بلکه بشارت و خوشحالی و سرور به خاطر نعمتهای فراوان و مواهب بی پایان الهی هم در این زندگی و هم در آن زندگی نصیب آنان می شود (توجه داشته باشید که ((البشری )) با الف و لام جنس و به صورت مطلق ذکر شده و انواع بشارتها را شامل می شود).

پیشنهاد کاربران

بپرس