[ویکی فقه] بشارت اولیاءالله (قرآن). خداوند متعال در دنیا و آخرت به اولیاءالله بشارت داده است.
نبود اندوه در دنیا و آخرت برای اولیاءالله، بشارتی از سوی خداوند به آنان است.الا ان اولیآء الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون(آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند!) این آیه جمله ای است استینافیه (یعنی سخنی از نو آغاز کرده) چیزی که هست با غرض سوره که همان دعوت به ایمان آوردن به کتاب خدا و تشویق اعتقاد به توحید خدا به معنای وسیعش می باشد، ارتباط دارد. و از آنجا که مطلب اهمیت داشته، آیه را با لفظ" الا: آگاه و به هوش باشید" افتتاح کرده، و این کلمه به منظور هشدار بکار می رود، و خدای سبحان در این آیه و دو آیه بعدش مطلب مهمی آورده و آن عبارت است از معرفی اولیایش و بیان آثاری که ولایت آنان دارد و خصائصی که مختص به ایشان است. لهم البشری فی الحیوة الدنیا و فی الاخرة...(در زندگی دنیا و در آخرت، شاد (و مسرور) ند؛ وعده های الهی تخلّف ناپذیر است! این است آن رستگاری بزرگ!) در این آیه روی مساله عدم وجود ترس و غم و وحشت در وجود اولیای حق با این عبارت تاکید می کند که" برای آنان در زندگی دنیا و در آخرت بشارت است": (لهم البشری فی الحیاة الدنیا و فی الآخرة). به این ترتیب نه تنها ترس و غمی ندارند بلکه بشارت و خوشحالی و سرور به خاطر نعمتهای فراوان و مواهب بی پایان الهی هم در این زندگی و هم در آن زندگی نصیب آنان می شود (توجه داشته باشید که" البشری" با الف و لام جنس و به صورت مطلق ذکر شده و انواع بشارتها را شامل می شود).
منظور از اندوه در آیه فوق
منظور غمهای مادی و ترسهای دنیوی است، و گرنه دوستان خدا وجودشان از خوف او مالامال است، ترس از عدم انجام وظائف و مسئولیتها، و اندوه بر آنچه از موفقیتها از آنان فوت شده، که این ترس و اندوه جنبه معنوی دارد و مایه تکامل وجود انسان و ترقی او است، به عکس ترس و اندوههای مادی که مایه انحطاط و تنزل است.امیر مؤمنان علی (ع) در خطبه معروف" همام " که حالات اولیای خدا در آن به عالیترین وجهی ترسیم شده می فرماید: "قلوبهم محزونة و شرورهم مامونة: " دلهای آنها محزون و مردم از شر آنها در امانند" و نیز می فرماید و لو لا الاجل الذی کتب الله علیهم لم تستقر ارواحهم فی اجسادهم طرفة عین شوقا الی الثواب و خوفا من العقاب : " اگر اجلی که خداوند برای آنها مقرر کرده نبود حتی یک چشم بر هم زدن ارواح آنها در بدنهایشان آرام نمی گرفت، به خاطر عشق به پاداش الهی و ترس و وحشت از مجازات و کیفر او" قرآن مجید نیز در باره مؤمنان می گوید: الذین یخشون ربهم بالغیب و هم من الساعة مشفقون: " کسانی که از پروردگارشان با اینکه او را به خشم نمی بینند می ترسند و از رستاخیز بیمناکند" بنا بر این آنها خوف و ترس دیگری دارند.
بشارت امری قطعی
بشارت خداوند به اولیاءالله، در دنیا و آخرت، امری قطعی و تغییرناپذیر است.الا ان اولیآء الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون لهم البشری فی الحیوة الدنیا وفی الاخرة لاتبدیل لکلمـت الله...
ایمان و تقوا عامل بشارت
...
نبود اندوه در دنیا و آخرت برای اولیاءالله، بشارتی از سوی خداوند به آنان است.الا ان اولیآء الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون(آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند!) این آیه جمله ای است استینافیه (یعنی سخنی از نو آغاز کرده) چیزی که هست با غرض سوره که همان دعوت به ایمان آوردن به کتاب خدا و تشویق اعتقاد به توحید خدا به معنای وسیعش می باشد، ارتباط دارد. و از آنجا که مطلب اهمیت داشته، آیه را با لفظ" الا: آگاه و به هوش باشید" افتتاح کرده، و این کلمه به منظور هشدار بکار می رود، و خدای سبحان در این آیه و دو آیه بعدش مطلب مهمی آورده و آن عبارت است از معرفی اولیایش و بیان آثاری که ولایت آنان دارد و خصائصی که مختص به ایشان است. لهم البشری فی الحیوة الدنیا و فی الاخرة...(در زندگی دنیا و در آخرت، شاد (و مسرور) ند؛ وعده های الهی تخلّف ناپذیر است! این است آن رستگاری بزرگ!) در این آیه روی مساله عدم وجود ترس و غم و وحشت در وجود اولیای حق با این عبارت تاکید می کند که" برای آنان در زندگی دنیا و در آخرت بشارت است": (لهم البشری فی الحیاة الدنیا و فی الآخرة). به این ترتیب نه تنها ترس و غمی ندارند بلکه بشارت و خوشحالی و سرور به خاطر نعمتهای فراوان و مواهب بی پایان الهی هم در این زندگی و هم در آن زندگی نصیب آنان می شود (توجه داشته باشید که" البشری" با الف و لام جنس و به صورت مطلق ذکر شده و انواع بشارتها را شامل می شود).
منظور از اندوه در آیه فوق
منظور غمهای مادی و ترسهای دنیوی است، و گرنه دوستان خدا وجودشان از خوف او مالامال است، ترس از عدم انجام وظائف و مسئولیتها، و اندوه بر آنچه از موفقیتها از آنان فوت شده، که این ترس و اندوه جنبه معنوی دارد و مایه تکامل وجود انسان و ترقی او است، به عکس ترس و اندوههای مادی که مایه انحطاط و تنزل است.امیر مؤمنان علی (ع) در خطبه معروف" همام " که حالات اولیای خدا در آن به عالیترین وجهی ترسیم شده می فرماید: "قلوبهم محزونة و شرورهم مامونة: " دلهای آنها محزون و مردم از شر آنها در امانند" و نیز می فرماید و لو لا الاجل الذی کتب الله علیهم لم تستقر ارواحهم فی اجسادهم طرفة عین شوقا الی الثواب و خوفا من العقاب : " اگر اجلی که خداوند برای آنها مقرر کرده نبود حتی یک چشم بر هم زدن ارواح آنها در بدنهایشان آرام نمی گرفت، به خاطر عشق به پاداش الهی و ترس و وحشت از مجازات و کیفر او" قرآن مجید نیز در باره مؤمنان می گوید: الذین یخشون ربهم بالغیب و هم من الساعة مشفقون: " کسانی که از پروردگارشان با اینکه او را به خشم نمی بینند می ترسند و از رستاخیز بیمناکند" بنا بر این آنها خوف و ترس دیگری دارند.
بشارت امری قطعی
بشارت خداوند به اولیاءالله، در دنیا و آخرت، امری قطعی و تغییرناپذیر است.الا ان اولیآء الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون لهم البشری فی الحیوة الدنیا وفی الاخرة لاتبدیل لکلمـت الله...
ایمان و تقوا عامل بشارت
...
wikifeqh: بشارت_اولیاءالله_(قرآن)