برهان صدیقین در قران

[ویکی فقه] برهان صدیقین در قرآن. برهان صدیقین ، اثبات خدا و شناخت وی از راه خود ذات حق تعالی است.
برهان صدیقین از براهین اثبات خداست. در این برهان برخلاف سایر براهین، برای شناخت خدا تنها به ذات حق استناد می شود، در حالی که در براهینی چون نظم ، حرکت ، حدوث و... از راه مخلوقات و آیات حق بر وجود او استدلال می شود، زیرا در حقیقت خدای سبحان برتر و آشکارتر از آن است که چیزی از مخلوقات و مصنوعاتش دلالت کننده بر او و آشکار کننده او باشد، بلکه او هستی بخش و خارج کننده اشیا از قوّه به فعل و از ظلمت عدم به نور وجود است، پس او مقدم بر هر چیزی در وجود و ظهور است و او برهان بر ذات خود و برهان بر هر چیزی است.
وجه تسمیه
اولین بار ابن سینا این برهان را برهان صدیقین نامید. در وجه تسمیه این برهان گفته شده:چون طریقه حکیمان «أصدق» یعنی درست تر و محکم تر است شیخ آن را صدیقین نام نهاد.
← معنای لغوی صدیق
برهان صدیقین با این نام ، در قرآن و منابع دینی نیامده است، امّا آیاتی مانند ۵۳ سوره فصلت ؛ ۳۵ سوره نور و ۱۸ سوره آل عمران بر آن تطبیق گردیده و برای آن به آیات دیگری چون ۴۵ سوره فرقان و ۳ سوره حدید استشهاد شده است.
برهان صدیقین در روایات
...